hallo,
ik ben helemaal nieuw op t forum en heb dan ook lang getwijfeld om mijn verhaal toch te doen.
ik ben 36 jaar en in juli van dit jaar ben ik bevallen van een prachtige dochter. Mijn 1e kindje. De zwangerschap heb ik als een roze wolk ervaren. Ik heb dan ook al mijn verlof op t werk opgespaard om dit achter mijn zwangerschapsverlof te plakken. Wat heb ik uitgekeken naar dit verlof!
De 1e drie weken na de bevalling waren echter vreselijk. Mijn dochter, zo bleek later, heeft een koemelk eiwit allergie. Ze heeft ook 2 wk in het ziekenhuis gelegen. Zij heeft d'r eerste drie weken alleen maar gehuild! Met aangepaste voeding gaat t echter nu super met haar.
Echter met mij gaat het niet zo goed! Ik merk dat ik vaak heimwee heb naar mijn oude vrije leventje ( klinkt zo zeurderig
)de hele dag met een baby alleen vind ik zwaar.. Ik kijk vaak uit naar 17 uur als mijn vriend klaar is met werken. In de ochtend word ik vaak al wakker met buikpijn en een zenuwachtig gevoel. Soort van onzekerheid over wat deze dag weer gaat brengen en hoe ik deze weer door ga komen. Soms vraag ik mij wel eens af waar ik aan begonnen ben.. Maar dan voel ik mij ook weer schuldig naar mijn meisje, want zij is zo prachtig. En ik ben heel blij met haar... Waarom voel ik mij dan zo?
Soms denk ik wel eens als ik nog eens voor de keuze stond maakte ik een andere keuze, hoe erg is dat??!!
mijn dochter is nu 13 wk oud en ik heb nog een maand verlof maar ik kijk zo uit naar weer werken! Weer even wat anders, even niet de hele dag moederen, liedjes zingen, luiers en flesjes..
Wie herkent dit?? Ik heb soms t idee dat ik niet helemaal normaal ben..
liefs Twinnie
ik ben helemaal nieuw op t forum en heb dan ook lang getwijfeld om mijn verhaal toch te doen.
ik ben 36 jaar en in juli van dit jaar ben ik bevallen van een prachtige dochter. Mijn 1e kindje. De zwangerschap heb ik als een roze wolk ervaren. Ik heb dan ook al mijn verlof op t werk opgespaard om dit achter mijn zwangerschapsverlof te plakken. Wat heb ik uitgekeken naar dit verlof!
De 1e drie weken na de bevalling waren echter vreselijk. Mijn dochter, zo bleek later, heeft een koemelk eiwit allergie. Ze heeft ook 2 wk in het ziekenhuis gelegen. Zij heeft d'r eerste drie weken alleen maar gehuild! Met aangepaste voeding gaat t echter nu super met haar.
Echter met mij gaat het niet zo goed! Ik merk dat ik vaak heimwee heb naar mijn oude vrije leventje ( klinkt zo zeurderig
)de hele dag met een baby alleen vind ik zwaar.. Ik kijk vaak uit naar 17 uur als mijn vriend klaar is met werken. In de ochtend word ik vaak al wakker met buikpijn en een zenuwachtig gevoel. Soort van onzekerheid over wat deze dag weer gaat brengen en hoe ik deze weer door ga komen. Soms vraag ik mij wel eens af waar ik aan begonnen ben.. Maar dan voel ik mij ook weer schuldig naar mijn meisje, want zij is zo prachtig. En ik ben heel blij met haar... Waarom voel ik mij dan zo?Soms denk ik wel eens als ik nog eens voor de keuze stond maakte ik een andere keuze, hoe erg is dat??!!
mijn dochter is nu 13 wk oud en ik heb nog een maand verlof maar ik kijk zo uit naar weer werken! Weer even wat anders, even niet de hele dag moederen, liedjes zingen, luiers en flesjes..
Wie herkent dit?? Ik heb soms t idee dat ik niet helemaal normaal ben..
liefs Twinnie