Inderdaad moet je je kindje regelmatig bezighouden. Ik wissel regelmatig van box, naar wipstoeltje, even op schoot. Als je even iets moet doen, laat ik haar ook wel eens even jengelen. Ik praat/zing veel tegen haar ook als ik bezig ben en uit het zicht. Lisse is nu inmiddels bijna 5 maanden en kan zich nu beter vermaken, maar ik herken het wel. We wisselen ook regelmatig van speelgoed en maken speelgoed van lege doosjes en verpakkingen. We maken er soms een draadje aan en houden het dan even boven haar (inderdaad ben je dan samen aan het spelen). Zo kan ze vormen, hard/zacht etc, ervaren. Ze staat ook voor het raam, kan nara buiten kijken. Ik doe dit al geruime tijd zo. Je moet maar denken dat deze tijd zo kort is op een mensenleven dat je zo intensief samen bezig bent. Ze gaat je steeds meer loslaten denk ik dan altijd maar. En moet je echt even wat voor jezelf, dan kun je haar of even laten jengelen of als het langere tijd is oppas zoeken.
Probeer te genieten, het is maar zo kort. Het gaat zo hard!