Hallo meiden,
Hier een update van mij. Zoals ik vorige week heb verteld, had ik een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog.
Na vorig jaar, 2x vrij vlot zwanger te zijn geworden en die helaas eindigden in een miskraam schiet het vanaf december niet echt op. Ik had verwacht dat ik wel weer vlot zwanger zou zijn, helaas duurt dat deze keer wat langer. Doordat het nu wat langer duurt ben ik het vertrouwen in mijn lichaam kwijtgeraakt en op aanraden van de verloskundige heb ik een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Ik weet aan het begin van mijn cylcus dat het niets wordt, zeg dat maar vaak genoeg tegen je zelf voor je het weet zit je in een negatieve spiraal. Ben ik wel vruchtbaar, zou er tijdens de 2e curettage iets niet goed zijn gegaan, mijn vriend rookt zou zijn zaad wel goed zijn, heb ik wel een eisprong, ben ik wel normaal, zou mijn baarmoeder verklevingen hebben, ik kan het zo gek niet bedenken of ik dacht dat ik het zou kunnen hebben.
Toch ondanks al dat gepieker ben ik ook wel weer goed bezig, zo ben ik een studie aan het plannen voor volgend jaar(naast mijn werk), na een aantal maanden niet te hebben gedronken, heb ik laatst besloten toch lekker te leven(stoppen met roken en drinken kan ook wel als ik weet dat ik zwanger ben). Kortom niets laten want stel dat.....en dan .....
Gelukkig nam mijn gynaecoloog me serieus en luisterde goed. Toen ik vertelde dat ik een regelmatige cyclus heb, een temp. verhoging in de 2e helft van mijn cyclus en verder niet echt kwalen heb, wist hij me behoorlijk gerust te stellen. Mijn vriend en ik, beide 27 jaar, gezond, en vorig jaar 2x vlot op elkaar zwanger geraakt.....eigenlijk zijn we bofkonten. Een positieve houding en een beetje meer vertrouwen.....dan komt het wel goed. Hij zei dat het het mooiste is dat de natuur haar gang gaat......daarnaast in onze situatie is de kans erg groot dat er niets uit de onderzoeken zal komen. Kortom hij heeft me overtuigd daar nog even mee te wachten. Mocht het zo zijn dat ik in dec. jan. nog niet weer zwanger ben, dan mag ik terugkomen en dan gaan we stappen ondernemen. Het is dan precies een jaar na mijn 2e miskraam. Met toch aardig wat meer zelfvertrouwen nam ik afscheid, hij met de woorden tot ziens en als je weer komt, kom dan met een baby in je buik(LIEF HE!). Wat zo'n gesprek wel niet me je kan doen, ik ging erheen met het gevoel ik WIL ONDERZOEKEN, kom tevreden terug zonder verdere afspraken over onderzoeken.
Ik ga proberen er nog minder mee bezig te zijn, ga me opgeven voor de studie en lekker genieten van het leven, over 7 wk heerlijk met vriendje kamperen in Italie, wat kan het leven soms toch mooi zijn. Natuurlijk hoop ik op korte termijn toch zwanger te worden......80% van de stellen raken binnen een jaar zwanger, daar hoor ik vast bij ..... dus dan heb ik nog een half jaar! Meiden een heel verhaal, maar ik moest mijn positieve gevoel met jullie delen!
Heel veel liefs van Biate!
Hier een update van mij. Zoals ik vorige week heb verteld, had ik een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog.
Na vorig jaar, 2x vrij vlot zwanger te zijn geworden en die helaas eindigden in een miskraam schiet het vanaf december niet echt op. Ik had verwacht dat ik wel weer vlot zwanger zou zijn, helaas duurt dat deze keer wat langer. Doordat het nu wat langer duurt ben ik het vertrouwen in mijn lichaam kwijtgeraakt en op aanraden van de verloskundige heb ik een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Ik weet aan het begin van mijn cylcus dat het niets wordt, zeg dat maar vaak genoeg tegen je zelf voor je het weet zit je in een negatieve spiraal. Ben ik wel vruchtbaar, zou er tijdens de 2e curettage iets niet goed zijn gegaan, mijn vriend rookt zou zijn zaad wel goed zijn, heb ik wel een eisprong, ben ik wel normaal, zou mijn baarmoeder verklevingen hebben, ik kan het zo gek niet bedenken of ik dacht dat ik het zou kunnen hebben.
Toch ondanks al dat gepieker ben ik ook wel weer goed bezig, zo ben ik een studie aan het plannen voor volgend jaar(naast mijn werk), na een aantal maanden niet te hebben gedronken, heb ik laatst besloten toch lekker te leven(stoppen met roken en drinken kan ook wel als ik weet dat ik zwanger ben). Kortom niets laten want stel dat.....en dan .....
Gelukkig nam mijn gynaecoloog me serieus en luisterde goed. Toen ik vertelde dat ik een regelmatige cyclus heb, een temp. verhoging in de 2e helft van mijn cyclus en verder niet echt kwalen heb, wist hij me behoorlijk gerust te stellen. Mijn vriend en ik, beide 27 jaar, gezond, en vorig jaar 2x vlot op elkaar zwanger geraakt.....eigenlijk zijn we bofkonten. Een positieve houding en een beetje meer vertrouwen.....dan komt het wel goed. Hij zei dat het het mooiste is dat de natuur haar gang gaat......daarnaast in onze situatie is de kans erg groot dat er niets uit de onderzoeken zal komen. Kortom hij heeft me overtuigd daar nog even mee te wachten. Mocht het zo zijn dat ik in dec. jan. nog niet weer zwanger ben, dan mag ik terugkomen en dan gaan we stappen ondernemen. Het is dan precies een jaar na mijn 2e miskraam. Met toch aardig wat meer zelfvertrouwen nam ik afscheid, hij met de woorden tot ziens en als je weer komt, kom dan met een baby in je buik(LIEF HE!). Wat zo'n gesprek wel niet me je kan doen, ik ging erheen met het gevoel ik WIL ONDERZOEKEN, kom tevreden terug zonder verdere afspraken over onderzoeken.
Ik ga proberen er nog minder mee bezig te zijn, ga me opgeven voor de studie en lekker genieten van het leven, over 7 wk heerlijk met vriendje kamperen in Italie, wat kan het leven soms toch mooi zijn. Natuurlijk hoop ik op korte termijn toch zwanger te worden......80% van de stellen raken binnen een jaar zwanger, daar hoor ik vast bij ..... dus dan heb ik nog een half jaar! Meiden een heel verhaal, maar ik moest mijn positieve gevoel met jullie delen!
Heel veel liefs van Biate!