Bezoek ontvangen?

<p>Eind april is onze zoon geboren en natuurlijk zijn wij super blij met hem. Door deze tijden hebben wij samen 100% aandacht voor hem, wat hem ook weer goed doet. Hij is vrolijk en lacht zodra hij één van ons ziet. Het probleem: hij ziet alleen ons.</p><p>Sommige nieuwe ouders nodigden wel de grootouders uit en sommigen zoals wij willen geen risico nemen. Onze ouders hebben hem alleen op afstand in onze tuin gezien. Nu kun je zeggen, dat is zielig, maar nu is één van onze ouders besmet geweest en onlangs genezen verklaard. Dus wij hebben het idee dat we de juiste keuze hebben gemaakt. <br /><br /></p><p>Ik merk dat mijn moeder zegt het te begrijpen, terwijl ze ook zegt niet te voorzichtig te zijn. Want natuurlijk wil zij hem ook graag zien. <br /><br /></p><p>Dus mijn vraag is: hoe hebben jullie dit gedaan en hebben jullie al bezoek ontvangen? En hoe deden jullie dit met eventueel vasthouden? Dit laatste is natuurlijk het meest risicovol. <br /><br /></p><p>Ik hoef niet overtuigd te worden om iets wel of niet te doen, maar wil op basis van ervaringen van anderen een weloverwogen beslissing nemen. Ik snap heel goed dat het zielig is, daarom sturen wij dagelijks heel veel filmpjes en foto’s en videobellen wij regelmatig.</p>
 
Heel herkenbaar! 
Onze dochter is begin mei geboren. Voor mijn ouders het eerste kleinkind en daardoor extra bijzonder.
In het begin hebben wij heel voorzichtig gedaan en alleen achter het raam bezoek toegelaten, ook van opa's en oma's. 
Inmiddels zijn we wel wat milder en laten we ze binnen en mogen ze haar ook vasthouden. Dat heeft ook een praktische reden, aangezien ze over een week of 5 als ik weer ga werken ook op haar gaan passen. Een beetje binding voor die tijd leek ons wel goed. 
We hebben wel gezegd dat ze er zelf op moeten letten dat ze echt zo weinig mogelijk andere mensen zien en de 1,5 meter strikt afstand houden van mensen. We vertrouwen er maar op dat ze dat ook doen!
Er blijft natuurlijk altijd een risico op besmetting helaas. Maar ik troost mezelf ook met de gedachte dat een baby/kind niet extra ziek wordt van het Covid19 virus voor zover ik heb begrepen en dat symptomen zelfs meestal mild verlopen.
Het is in hoe dan ook een lastige keuze om te maken. In ieder geval succes! En vooral ook veel geniet momentjes samen ☺️
 
Onze dochter is half februari geboren. Toen de maatregelen net golden hebben we eerst een poosje nauwelijks mensen gezien. Daarna alleen op afstand. Toen duidelijk werd dat kinderen er nauwelijks ziek van worden en ze een zeer kleine rol spelen in de verspreiding van het virus, ‘mochten’ de opa’s en oma’s haar weer vasthouden. Nog wat weken later ook de ooms en tantes.
Maar ik vind het lastig allemaal hoor. Vooral omdat een baby nog niet zo ver kan zien in t begin en degene die op afstand kwamen zo hun best deden contact met haar te krijgen.. Maar ze zag ze gewoon niet.
 
Hier ook een kleine van eind  april. 
Wij hebben in de week van  geboorte wel de ouders laten langs komen . Maar op afstand laten kijken .
Uiteindelijk wel laten vast houden toen die een week of 4 a 5 was  
Nu met dit goede weer hebben we ook al wat andere mensen langs laten komen en gewoon buiten gezeten op afstand   verder laten we hem niemand vast houden .
Ook de opa s en omas niet constant. 
Hier gaat ook 1 opa en oma oppassen vanaf september dus wij ontkomen er niet aan .
Ik vind dat ieder het voorzich moet weten en  je moet  doen waar jullie je fijn bij voelen 
 
Dankjulliewel voor de reacties. En als nog van harte. Ik snap het heel goed dat je de toekomstige oppas opa's en oma's al kennis wil laten maken als je erbij bent. Wij werken beiden zeker tot het einde van het jaar thuis, dus de oma's hoeven nog niet op te passen. Wij zijn er blij mee omdat we nu constant bij ons kind kunnen zijn.
We gaan nu goed nadenken over of we het aandurven. Want we krijgen regelmatig mee dat één van onze ouders zich niet aan de maatregelen houdt. En we willen liever geen onderscheid maken...
 
Terug
Bovenaan