<p>Eind april is onze zoon geboren en natuurlijk zijn wij super blij met hem. Door deze tijden hebben wij samen 100% aandacht voor hem, wat hem ook weer goed doet. Hij is vrolijk en lacht zodra hij één van ons ziet. Het probleem: hij ziet alleen ons.</p><p>Sommige nieuwe ouders nodigden wel de grootouders uit en sommigen zoals wij willen geen risico nemen. Onze ouders hebben hem alleen op afstand in onze tuin gezien. Nu kun je zeggen, dat is zielig, maar nu is één van onze ouders besmet geweest en onlangs genezen verklaard. Dus wij hebben het idee dat we de juiste keuze hebben gemaakt. <br /><br /></p><p>Ik merk dat mijn moeder zegt het te begrijpen, terwijl ze ook zegt niet te voorzichtig te zijn. Want natuurlijk wil zij hem ook graag zien. <br /><br /></p><p>Dus mijn vraag is: hoe hebben jullie dit gedaan en hebben jullie al bezoek ontvangen? En hoe deden jullie dit met eventueel vasthouden? Dit laatste is natuurlijk het meest risicovol. <br /><br /></p><p>Ik hoef niet overtuigd te worden om iets wel of niet te doen, maar wil op basis van ervaringen van anderen een weloverwogen beslissing nemen. Ik snap heel goed dat het zielig is, daarom sturen wij dagelijks heel veel filmpjes en foto’s en videobellen wij regelmatig.</p>