Bezorgd laatste trimester.

<p>Genieten van de laatste lootjes.. heel veel mensen zeggen het maar ik kan het gewoon niet.</p><p>Over een aantal dagen word mijn kleine jongen met een keizersnede gehaald en ik kan gewoon niet wachten. Liefst morgen nog!</p><p> </p><p>Is het herkenbaar dat heel veel moeders bang zijn dat het nu in de laatste dagen nog mis gaat? </p><p>Ik ben zo bang dat hij ineens niet meer beweegt.. </p>
 
Ik vond de bevalling ontzettend spannend  en was bang dat er dan  tijdens de bevalling .iets mis zou gaan.
Verder was mn ventje altijd  super  druk in de buik dus dus niet bang  dat ik ineens  niks meer zou voelen 
 
Succes met de laatste loodjes ?
 
Hallo,
 
Ik denk dat dat normaal is.
Ik had dat ook, bang dat het mis zou gaan bij de bevalling.. 
De laatste week in zwangerschap ook regelmatig aan ctg gelegen omdat ik de baby minder voelde.
Inmiddels een prachtige gezonde dochter van 9 weken.. 
Ik zou je niet teveel zorgen maken! 
 
 
Heel herkenbaar. Voor de bevalling had ik elke keer van die beelden in mijn hoofd van mijzelf met een baby op de arm, en ik dacht eke keer: eerst maar eens die bevallng goed laten gaan, straks gebeuren die beelden in mijn hoofd nooit! Met 37 weken voelde ik de kleine opeens niet meer. Na een paar uur heb ik de verloskundige gebeld en mocht ik langskomen voor een hartfilmpje, alles bleek goed te gaan! 
Nu heb ik ondertussen een kerngezond kindje, en nu maak ik me nog elke seconde zorgen dat er iets mis kan gaan.. het hoort een beetje bij het worden van een ouder denk ik!
 
Heel herkenbaar inderdaad. Wel in je achterhoofd houden dat als je kindje groter wordt, het steeds minder plek heeft om te bewegen. Het is op zich dus logisch dat je je kindje wellicht iets minder voelt. Maar ik had het zelf ook hoor. Als ik dan een schopje voelde, was ik weer even opgelucht :)
En trouwens dit is niet alleen het laatste deel van de zwangerschap, ik had dit ook heel erg de eerste week van het moederschap. De eerste paar nachten na de bevalling kon ik gewoon niet slapen, omdat ik iedere keer wakker schrok en dan moest controleren of alles wel ok was met ons zoontje, ondanks dat meneer prinsheerlijk lag te slapen hoor. Op een gegeven moment heb ik hem dan gewoon op mijn borst gelegd en zo samen geslapen. Ik gok dat iedere ouder in zijn rol moet groeien, ik ervaar het zelf iig wel zo. Het zal zeker niet de laatste keer zijn dat je je zorgen maakt om je kindje ;)
 
Terug
Bovenaan