Deze week in de biechtstoel een dilemma uit onze community:
''Samen met mijn ex heb ik co-ouderschap over ons zoontje (4 jaar). Alleen merk ik sinds kort dat ons kind weinig zin heeft om naar zijn vader te gaan. Hij vraagt vaak of hij mij mij (en nieuwe vriend) mag blijven en als hij bij zijn vader is, wil hij veel FaceTimen. Tijdens die gesprekken vraagt hij dan ook of hij bij mij mag slapen. Dat mag uiteraard altijd maar ik vind het sneu voor mijn ex. Hij is een lieve vader die het leuk vindt om tijd door te brengen met zijn kind. ''
Heeft iemand dit wel eens meegemaakt en hoe ga je hiermee om? of Moeten we ons zoontje ''dwingen'' bij zijn vader te zijn of komt dat vanzelf weer?
Herken jij jezelf in dit verhaal en/of heb jij goede tips/advies. Laat het hieronder weten! Het is een kleine moeite met een grote (positieve) impact!
''Samen met mijn ex heb ik co-ouderschap over ons zoontje (4 jaar). Alleen merk ik sinds kort dat ons kind weinig zin heeft om naar zijn vader te gaan. Hij vraagt vaak of hij mij mij (en nieuwe vriend) mag blijven en als hij bij zijn vader is, wil hij veel FaceTimen. Tijdens die gesprekken vraagt hij dan ook of hij bij mij mag slapen. Dat mag uiteraard altijd maar ik vind het sneu voor mijn ex. Hij is een lieve vader die het leuk vindt om tijd door te brengen met zijn kind. ''
Heeft iemand dit wel eens meegemaakt en hoe ga je hiermee om? of Moeten we ons zoontje ''dwingen'' bij zijn vader te zijn of komt dat vanzelf weer?
Herken jij jezelf in dit verhaal en/of heb jij goede tips/advies. Laat het hieronder weten! Het is een kleine moeite met een grote (positieve) impact!