bij de kinderarts geweest

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik ben vanmorgen met Birgit bij de kinderarts geweest voor het slaap probleem (1,2,3 keer wakker 's nachts en niet meer willen slapen vanaf een uur of 5- 6 )

Eigenlijk wist ik het diep van binnen wel... ze is kerngezond maar het is een "orthopedagogisch"probleem.
DUS het ligt aan mij... om t maar even hard te zeggen.

Omdat het zo'n pittig ding is en een enorme doorzetter, weet ze precies hoe ze het moet spelen. Ze weet dat wanneer ze gewoon 1 a 2 uur doorgaat met roepen en zielig doen ik toen wel toegeef (zeker als ik de dag erna moet werken) dus legt ze zich er niet bij neer.

Ik haat t om haar zo te laten, en omdat ik rust belangrijk vind (logisch.. voor ons allebei) neem ik haar even bij me in bed, of maak ik wat warme melk, zodat ze weer snel slaapt of even aan de borst... dat zou ik dus eigenlijk niet moeten doen.
Dat gaat er dus op neerkomen dat ze de hele boel bij elkaar gaat gillen en roepen, en gooien met haar knuffels en weet ik wat...
Ik moet het zo onaantrekkelijk mogelijk voor haar gaan maken om wakker te zijn.

Ik moet nu naar de otho-pedagoog in het gezondheidcentrum hier, maar die is er alleen op dinsdag, dus dan kan ik volgende week pas een afspraak maken, hopelijk voor de week daarna, want de week daar weer na wordt ik geopereerd en ben ik 3 weken minder inzetbaar en logeert Birgit zo'n 1,5 a 2 weken bij mijn schoonmoeder...

ohohoh dat gaat een zwaar proces worden, zeker omdat ik er nu alleen voor sta. Gelukkig is ze kern gezond. Ik ga nu al wel proberen om niet zo snel toe te geven, al is dat verschrikkelijk moeilijk... maarja als het uiteindelijk beter zal worden moet dat maar.

Volgende week gaan we een weekje op vakantie, ik denk dat ik het dan nog maar op de oude manier doe, want anders wordt de vakantie een drama en ze is al in een andere omgeving.

Nou ik wou het even van me af schrijven.

Lang leve een klein streberig nieuwe tijds kindje in de peuterpubertijd!!!

Evelien mv Birgit (02-07-07)
 
Moeilijk is het he als ze je zo uitproberen en helemaal als je er alleen voor staat. Ik vind het ook echt enorm lastig en heb dus ook zo'n volhoudertje in huis. Tis wel waar wat zeg zeggen. Even volhouden en je bent er vanaf. 2 a 3 nachten niet toegeven en het is klaar en dan slaapt zowel zij als jij een stuk beter. Mette probeert het af en toe nog wel eens. Ik geef haar dan haar speentje wat ze vervolgens uit mijn handen slaat, ze springt in bed, trapt tegen de achterkant enz. Ik zeg dan nee Mette je mag er niet uit dus ga maar gewoon slapen en loop zonder blikken of blozen weg. Ze breekt vervolgens de hele tent af maar heeft op een gegeven moment ook wel door dat ik echt niet meer kom. (ik zit me dan te verbijten beneden) en stopt ermee en gaat slapen om vervolgens de volgende nacht niet meer wakker te worden.

Sterkte ermee! Enne 1 schrale troost. Meestal stopt het als ze even ergens anders slapen dus misschien is het logeerpartijtje naar je moeder wel gewoon wat ze nodig heeft.

gr.Ing
 
Oohhh wat een vervelende situatie voor je! En je staat er dan ook nog alleen voor. Petje af voor jou hoor!!
Ten 1e: Het is harstikke goed nieuws dat ze nix mankeert!!
Ten 2e: Het is voor jou tuurlijk een lastige situatie. Ik weet ook niet wat ik in jou situatie zal doen. Want tuurlijk wil jij slapen!! En ben je dan eerder geneigd om haar bij je in bed te nemen. Ik denk dat ik dat ook zou doen hoor!
Ik denk dat ik en mijn man best makkelijk zijn wdb. Wij hebben onze kids altijd laten huilen (tot een bepaald punt uiteraard). Sylvan huilt nog weleens een half uur, maar dat is echt max voor hem hoor. Als er nix aan de hand is/was. Geen honger, krampjes, naar gedroomd, vieze luier enz deden we dat dus ook gwn echt. Onze kids zijn allebei geen huilers gelukkig maar, want dan wor je af en toe echt gek denk.
Ik denk dat je het mss toch moet proberen om haar te laten doen. Dylano schreeuwt ook weleens moord en brand, en breekt heel zn slaapkamer af (kan uit zn bed), maar dan laten we hem gwn doen hoor. Meestal is het dan ook zo over, en gaat hij lekker slapen.
Ik denk echt dat het heel moeilijk voor je gaat worden, maar dat je er uiteindelijk de vruchten van plukt.
Als je er helemaal geen goed gevoel over heb, zal ik het niet doen. Anders krijg je strax mss schuldgevoelens, en das ook de bedoeling weer niet.

Heel veel succes!

Liefs Deb.
 
Evelien, eerst wil ik zeggen dat ik het echt superknap vind van jou, je doet het toch allemaal maar!!!

Ik vind het ook altijd heel moeilijk om niet toe te geven, zeker midden in de nacht. Ik voel me dan gelijk bezwaard naar de buren toe. Want ze kan me toch lawaai maken!!! De oudste slaapt er wonderlijk genoeg wel altijd doorheen. Wij laten haar nu ook vaak gillen, trappen etc etc. Maar lastig is het wel, vooral omdat ze nog bij ons op de kamer ligt.

Wel goed dat je doorverwezen bent. Misschien dat je daar de hulp krijgt hoe je ermee om moet gaan!
 
haai

Ik ga inderdaad maar mijn best doen.. ik heb nog oordopjes liggen en ik ga die maar gebruiken...

Het probleem is dat Birgit in die 2 jaar pas een paar keer heeft doorgeslapen, het is een huilbaby geweest en heeft echt een gebruikshandleiding...

Ik ben ook echt zo'n denker van: ojee straks heeft ze pijn, of oje straks zit ze in haar blootje, want ja ze trekt haar slaapzak uit en gaat aan de lijst aan de muur lopen trekken waar ze net bij kan.. die moet ik dan maar weghalen enzo.

Maar laatst ook met dat onweer, mama mama mama ik liet haar 10 min en ging toch kijken, ging haar gordijn helemaal op en neer. Dus soms is er echt wel wat, maar ze heeft ook het talent om te doen ALSOF er wat is.. daarom is het goed dat ik er hulp mee krijg denk ik.
Je kan altijd horen van hoe je het moet aanpakken maar dan is er vaak net even iets heel kleins wat anders is en dan weet je niet meer wat je nu moet doen!

Misschien moet ik maar een spiegel bij het glas boven haar deur hangen ofzo haha, zodat ik stiekum naar binnen kan kijken...

 
Hai,

Mette doet haar slaapzak ook uit maar daar heb ik iets op gevonden...binnenstebuiten aantrekken dan kunnen ze niet bij de rits! Enne met dat heftige onweer zou ik haar ook gewoon uit bed halen hoor. Daar ben ik zelf ook wel een klein beetje bang voor..

Wij hebben trouwens een babyfoon met schermpje waarop we de kids kunnen zien en dat is wel echt een aanrader met dit soort dingen. Hij is van Luvion.

Succes en sterkte ermee.
gr.Ing
 
Het is goed van je dat je actie onder neemt! Want voor jou en je dochter wordt het zo niet beter, jullie hebben allebei je slaap hard nodig.
Tuurlijk is het vervelend om tegen je kind in te gaan, maar uiteindelijk hebben jullie er beiden veel baat bij.
Succes, groetjes Linda
 
Hee hoi!

goed om te horen dat ze in elk geval niks mankeert en bij deze veel succes want kan me voorstellen dat het niet mee zal vallen. Alice heeft het een half jaar terug een   paar   avonden gehad dat ze ons uitprobeerde, gelukkig duurde dat maar 3 x een half uur en het was dat mijn man mij tegen hield want anders was het mij niet gelukt om niet even naar haar toe te gaan.
Maar: sindsdien slaapt ze prima en huilt ze een heel enkele keer   en dan ga ik er gewoon even naar toe en is het   klaar.   Dus zet hem op!

Groetjes Alberdien
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan