Hoi Allemaal,
Ik ben helaas nieuw hier, tot dinsdag zat ik nog bij de april moeders maar inmiddels weten we dat deze droom geen werkelijkheid meer wordt.
Afgelopen woensdag bij de gyneacoloog geweest voor een echo met nekplooimeting. Ik zou dan 12 wk. zwanger zijn, eindelijk de critische periode voorbij..... Ik had al wel een week of 3 een raar gevoel dat er iets niet goed zou zijn maar doordat we met 8wk en 1 dag een positieve echo hadden,vruchtje met kloppend hartje, en verder geen bloedverlies e.d. had dacht ik dat het wel goed zou zijn.
Nou, niet dus. We zagen het gelijk, het vruchtje leefde niet meer. Het was met 9wk. en 2 dagen gestopt met groeien en zat dus al 3 wk. levenloos in mijn buik. Meteen een afspraak gemaakt voor curretage en dat kon gelukkig de volgende dag. Van de curretage opzich heb ik weinig last, bloedverlies is nu al bijna over. Heb alleen wel erge buikpijn en dat wacht ik nog ff een dag of het minder wordt en anders bel ik het ziekenhuis nog ff of dit normaal is.
Het vreemde vind ik dat ik het zelf gevoeld heb dat er iets niet goed was en verder geen voortekens had. Het enige waar ik "iets"aan had kunnen merken is dat ik met 9 wk. ineens niet meer misselijk was en een stuk minder moe en ik had wat vage niet pijnlijke buikpijn. (bij onze eerste zw.schap (die wel goed is verlopen) had ik ook wel wat buikpijn in het begin en was met 10 wk. de vermoeidheid ook al een stuk minder.
Overal lees je dat een mk. begind met bloedverlies of duidelijke symtonen en dat het vruchtje zelf los komt. Ik heb eigenlijk nergens (ook niet in de folder van het ziekenhuis) een soort gelijk verhaal gelezen als het onze. Wie herkend dit verhaal??
gr.
Nicole
Ik ben helaas nieuw hier, tot dinsdag zat ik nog bij de april moeders maar inmiddels weten we dat deze droom geen werkelijkheid meer wordt.
Afgelopen woensdag bij de gyneacoloog geweest voor een echo met nekplooimeting. Ik zou dan 12 wk. zwanger zijn, eindelijk de critische periode voorbij..... Ik had al wel een week of 3 een raar gevoel dat er iets niet goed zou zijn maar doordat we met 8wk en 1 dag een positieve echo hadden,vruchtje met kloppend hartje, en verder geen bloedverlies e.d. had dacht ik dat het wel goed zou zijn.
Nou, niet dus. We zagen het gelijk, het vruchtje leefde niet meer. Het was met 9wk. en 2 dagen gestopt met groeien en zat dus al 3 wk. levenloos in mijn buik. Meteen een afspraak gemaakt voor curretage en dat kon gelukkig de volgende dag. Van de curretage opzich heb ik weinig last, bloedverlies is nu al bijna over. Heb alleen wel erge buikpijn en dat wacht ik nog ff een dag of het minder wordt en anders bel ik het ziekenhuis nog ff of dit normaal is.
Het vreemde vind ik dat ik het zelf gevoeld heb dat er iets niet goed was en verder geen voortekens had. Het enige waar ik "iets"aan had kunnen merken is dat ik met 9 wk. ineens niet meer misselijk was en een stuk minder moe en ik had wat vage niet pijnlijke buikpijn. (bij onze eerste zw.schap (die wel goed is verlopen) had ik ook wel wat buikpijn in het begin en was met 10 wk. de vermoeidheid ook al een stuk minder.
Overal lees je dat een mk. begind met bloedverlies of duidelijke symtonen en dat het vruchtje zelf los komt. Ik heb eigenlijk nergens (ook niet in de folder van het ziekenhuis) een soort gelijk verhaal gelezen als het onze. Wie herkend dit verhaal??
gr.
Nicole