bijna 2 en nog niet lopen...

Hallo!
Mijn zoontje Nathan is nu 22 maanden en schuift bil.
In een verbazingwekkend tempo schuift hij over de vloer.
Hij trekt zich nog niet eens op en staat dus ook niet aan de tafel ofzo. Laat staan dus dat hij langs de tafel loopt. Het lijkt wel of hij bang is want als wij hem aan de tafel zetten trekt hij gewoon zijn benen in.
Inmiddels krijgt hij wel door dat hij `anders`is dan andere kinderen want hij wordt heel gefrustreerd als hij andere kinderen wel ziet lopen. Vaak krijgt hij dan een driftbui.
We hebben al kinderfysiotherapie maar hij verzet zich er hevig tegen.
Zijn er ouders die dit herkennen??
We beginnen ons echt een beetje zorgen te maken...
 
Hoi Tonny,

ik kan me wel voorstellen dat je je enigzins ongerust gaat maken. De meeste kinderen om je heen staan of lopen met 22 maanden inmiddels. Je schrijft dat je kinderfysiotherapie hebt voor hem, maakt hij daarbij enige progressie en hoelang heeft hij dit al ? Ik heb zelf ook een zoontje van inmiddels ruim 21 maanden ( mijn 3e kind) dat billenschuift, en pas sinds 1 week wiebel, wiebel een paar passen los loopt.
Hij heeft wel een aandoening nl hemiplegie. Dat wil zeggen dat hij eenzijdig spastisch is, waardoor hij zijn spieren niet goed kan aansturen. Dit als gevolg van een bloeding in zijn hersenen in de zwangerschap, (waarschijnlijk agv de waterpokken bij mijzelf). Er bestaan meerdere varianten vb diplegie en quatroplegie. Bij het eerste zijn beide benen aangedaan, bij het laatste beide armen en benen.

Ik zou je willen aanraden om als je echt ongerust bent eens een verwijzing te vragen naar een kinderneuroloog. Deze zijn gespecialiseerd in aandoeningen van de zenuwen, spieren en hersenen. Ik heb daar goede ervaringen mee. Toen ik bij mijn zoontje mijn ongerustheid uitte. Al met 4 maanden, vond het bureau me een overbezorgde moeder, jaja de 3e en nog zelf werkzaam in de gezondheidszorg ook, dan denken ze alles te weten. Ik heb het CB genegeerd en ben door de huisarts naar de kinderneuroloog verwezen. ( De huisarts zag ook niks byzonders aan hem, maar is een schat die vind dat moeders geloofd moeten worden, vaak voelen ze dingen die je niet ziet) De neuroloog heeft hem heel uitgebreid getest en vond dingen die mezelf nog niet eens waren opgevallen en had al na een consult een waarschijnlijkheids diagnose. Uiteindelijk bleek uit de MRI-scan dat hij juist zat. vanaf toen uitgebreid in het circuit van kinderfysiotherapie en kinderergotherapie. En langzaam maar gestaag zien we hem groeien. Hij trots en wij ook!!

Wat betreft het verzet tegen de fysio, misschien toch eens wisselen. Op de site van BOSK kom je wisselende ervaringen tegen. het moet wel klikken tussen de fyso, jezelf en het kind..

Natuurlijk hoop ik voor je dat er bij jullie niks aan de hand is, maar misshien kan een keer testen ook geen kwaad en neemt het in ieder geval je bezorgdheid weg.
Als je meer wilt weten op de site van BOSK is ook een forum, met vele ervaringsmoeders. En anders stel ze hier maar.

Succes en sterkte.

Sandra
 
hoi,

ik kan me voorstellen dat het niet leuk is dat je zoontje nog steeds niet loopt.
mijn zoontje liep met 22mnd.
hij kreeg ook fysiotherapie maar die zei dat er niks aan hem mankeerd het was een kwestie van geduld en wachten.
het verschil bij jou en mijn zoontje is dat het hem niet uit maakte dat hij niet liep.
de kinderarts vertelde mij dat als een kind wilt en boos wordt als hij het niet kan is toch een frustratie en dat is niet goed.

je krijgt van iedereen nu ws dingen te horen wat er aan de hand zou kunnen zijn is helemaal niet verkeerd want nu kun je vergelijken en zelf onderzoek doen.
mijn zoontje liep laat omdat hij problemen heeft met zijn oogjes 1 is lui en 1heeft verlamde oogspier. hij kan de diepte niet goed inschatten.

is jou zoontje alleen laat met lopen of is hij in meerdere dingen laat?
hoe gaat het bij de fysio tot dusver?
gaan ze nog andere stappen ondernemen?

groetjes monique
 
Hallo!

Heel erg bedankt voor jullie uitgebreide reacties!!
Het doet me in elk geval goed te horen dat er meer zijn die dit probleem hebben/hadden.
vanmorgen ben ik op t cb geweest en voor de zekerheid gaat er nu een foto genomen worden van zijn heupen. vanaf het begin is dat goed in de gaten gehouden (hij had tot een maand of 6 een dubbele bilplooi, wat vaak op heupafwijkingen wijst) en daar kwam steeds niks uit. ik geloof ook niet dat de foto wat gaat laten zien, maar we willen het gewoon uitsluiten. verder ontwikkelt hij zich eigenlijk heel goed; het is een pienter mannetje wat veel kletst en zijn fijne motoriek is heel goed.
ik had ook al wat informatie op internet bekeken over de neurologische aandoeningen die jullie noemden, maar daar herken ik eigenlijk niks van.
Ik las al wel ergens dat sommige billenschuivers uiteindelijk pas lopen met 30 maanden...
vanmiddag heeft ie ook weer fysiotherapie gehad en het ging nu eigenlijk heel goed.
ze nemen me bij het cb en huisarts/fysio ook heel serieus dus dat is prettig.
we gaan deze zomer gewoon lekker veel met em oefenen (spelenderwijs) en dan hopen we gewoon dat het goed gaat komen!
 
Hoi tonny,

Het is wel wat laat ja.
MAAR mijn oudste zoontje was ook een billenschuiver hij begon met 18mnd pas aan de hand te lopen.
Het blijkt namelijk zo te zijn dan een billenschuiver later gaat lopen omdat ze maar 1 hand gebruiken en daardoor 1 hand vrij hebben om iets mee te nemen, en dat is juist een reden voor een kind om te gaan lopen.
Dus ik denk dat het nooit kwaad kan om eens langs het cb of de huisarts te gaan om te kijken of het niks lichamelijks is maar verder hem zijn eigen tempo te laten bepalen.
Ik vond het altijd zo mooi om te zien hoe hij vooruit kwam en zo snel ook met de fles in de hand, mijn jongste kruipt normaal en gaat nu(bijna 13mnd) voorzichtig eens aan de tafel staan.

Veel succes Groetjes Mary jane
 
Hoi,
Ik herken je verhaal ook helemaal! Mijn dochter is nu bijna 22 maanden, schuift heel vlot op haar billen. Ze kletst ook volop en ook fijn motorisch gaat alles vlot. Maar, wij zijn erg trots, sinds vorige week loopt ze! Ik heb er ook altijd alle vertrouwen in gehad. Er is niets met haar aan   de hand. Ik ben sinds februari 4 keer met haar naar de fysio geweest. Hij constateerde ook dat er lichamelijk geen belemmeringen waren. Zijn advies was weer neer leggen op haar buik, ze kon nog niet zelf gaan zitten.... Ze moest weer creatief worden en  zelf actief gaan bewegen.  Dit frustreerde haar eerst enorm, huilen en huilen maar heeft haar wel een zetje gegeven. Ze leerde weer opnieuw omrollen, toen tijgeren, daarna zelf gaan zitten, daarna een beetje kruipen, staan aan tafel, pasjes aan de hand en achter de kar  en nu loopt ze dus los.
Er hoeft dus niet altijd iets aan de hand te zijn! Ik denk wel dat ik haar te vroeg veel heb neergezet waardoor ze zich minder ontwikkeld heeft.
Geniet van je kletsende uk, erg gezellig... en als er lichamelijk niets aan de hand is komt het goed. Van luiigheid blijft niemand zijn hele leven op z'n gat zitten!
 
Terug
Bovenaan