Ik weet dat er meer kindjes zijn die rond deze leeftijd nog niet willen of kunnen praten. Onze zoon van bijna 21 maanden. Zegt nog geen woord. Ook geen papa of mama. Het enige wat hij doet qua communicatie is uh uh.
Op CB hebben ze aangegeven dat hij tot zijn 2e de tijd heeft om te gaan praten. Anders willen ze met onderzoeken starten als hij dan nog niet praat.
Hij maakt echt wel wat geluidjes. Maar als hij iets duidelijk wilt maken of iets wilt en wij begrijpen hem niet gaat hij behoorlijk uit zijn plaat. En ook echt uit zijn plaat. Dat is ook als hij iets niet mag of iets doet wat hij niet mag doen. Soms erg het idee dat hij gewoon dan niet wilt luisteren.
Hij begrijpt alles heel goed. Doet opdrachtjes enz.
Toch maak het er niet altijd makkelijker op. Zeker de momenten dat hij zo erg boos word.
We lezen veel luisteren naar muziek praten met hem. Alles doen we wel.
Hij heeft een paar maanden geleden echt mama gezegd dus we weten dat hij het kan. Maar toen ging hij kruipen en daarna lopen en veel last gehad van zijn tanden en kiezen..
Dacht toen ook dat hij zich daar op ging concentreren. Dacht als dat voorbij is dan komt het praten wel.
Af en toe weet ik gewoon niet wat ik er mee aan moet.
Veel mensen zeggen dan goed bedoeld het komt van zelf. Of lekker toch straks praat hij de oren van je hoofd dat je terug wilt naar de tijd dat hij nog niet praatte.
Nou eerlijk gezegd zijn Dit niet de meest opbeurende antwoorden.
Toen hij nog niet liep kreeg ik ook zulke antwoorden als straks kan je er achter aan rennen.
Maar nu hij loopt ben ik er juist heel blij mee.
Ik vraag me af of er meer ouders zijn die het last/moeilijk vinden dat hun kind nog niet praat. Hoe gaan jullie er mee om en zijn er nog tips die we nog kunnen doen.
Onze zoon is in vele dingen gewoon laat en denk ook dat hij het allemaal wel makkelijk vind. Mama doet het wel en mama begrijpt mij. Probeer daarom ook wel eens niet te reageren.
Moest het even van me af schrijven.
Op CB hebben ze aangegeven dat hij tot zijn 2e de tijd heeft om te gaan praten. Anders willen ze met onderzoeken starten als hij dan nog niet praat.
Hij maakt echt wel wat geluidjes. Maar als hij iets duidelijk wilt maken of iets wilt en wij begrijpen hem niet gaat hij behoorlijk uit zijn plaat. En ook echt uit zijn plaat. Dat is ook als hij iets niet mag of iets doet wat hij niet mag doen. Soms erg het idee dat hij gewoon dan niet wilt luisteren.
Hij begrijpt alles heel goed. Doet opdrachtjes enz.
Toch maak het er niet altijd makkelijker op. Zeker de momenten dat hij zo erg boos word.
We lezen veel luisteren naar muziek praten met hem. Alles doen we wel.
Hij heeft een paar maanden geleden echt mama gezegd dus we weten dat hij het kan. Maar toen ging hij kruipen en daarna lopen en veel last gehad van zijn tanden en kiezen..
Dacht toen ook dat hij zich daar op ging concentreren. Dacht als dat voorbij is dan komt het praten wel.
Af en toe weet ik gewoon niet wat ik er mee aan moet.
Veel mensen zeggen dan goed bedoeld het komt van zelf. Of lekker toch straks praat hij de oren van je hoofd dat je terug wilt naar de tijd dat hij nog niet praatte.
Nou eerlijk gezegd zijn Dit niet de meest opbeurende antwoorden.
Toen hij nog niet liep kreeg ik ook zulke antwoorden als straks kan je er achter aan rennen.
Maar nu hij loopt ben ik er juist heel blij mee.
Ik vraag me af of er meer ouders zijn die het last/moeilijk vinden dat hun kind nog niet praat. Hoe gaan jullie er mee om en zijn er nog tips die we nog kunnen doen.
Onze zoon is in vele dingen gewoon laat en denk ook dat hij het allemaal wel makkelijk vind. Mama doet het wel en mama begrijpt mij. Probeer daarom ook wel eens niet te reageren.
Moest het even van me af schrijven.
? waar ik eerst zo graag woordjes hoorde hoor ik mezelf nu soms serieus cliché zeggen: hou nou eens héel eventjes je mond aub, mama is aan het bellen dan moeten kindjes stil zijn.enzenz. ? succes ?