bijna 4-jarige stop alles in zijn mond

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn zoon wordt volgende maand 4 jaar en hij stopt nog steeds alles in zijn mond. En met álles bedoel ik ook ALLES!  (speelgoed, afstandsbediening, kussens van de bank)  Het is zó'n gewoonte van hem, dat hij het zelf niet eens doorheeft. Als ik hem bijvoorbeeld weer heb betrapt en ik sta mijn verhaal tegen hem te doen, gaat terwijl hij schuldbewust staat te knikken, wéér die hand met speelgoed naar zijn mond!
Een tijdje geleden heb ik van dat zachte plastic babybestek gekocht, waar hij sindsdien helemaal los op gaat tijdens het televiesie kijken. Maar de rest van de dag gaat alles wat hij in zijn handen krijgt, rechtstreeks zijn mond in, bij ons thuis, bij anderen thuis, in winkels, op straat, op het KDV, en dus ook straks op de basisschool. Behalve dat ik en anderen dit vies vinden, vind ik het ook gevaarlijk: het speelgoed waar hij mee in aanraking komt wordt natuurlijk steeds kleiner en de kans dat  er een keer een onderdeeltje in zijn keel schiet, is reeel aanwezig.
Wie heeft er tips?
 
Hoi,

Ik denk dat het idd een gewoonte is geworden wat jij zelf al zegt:
Ik heb er geen ervaring mee, mijn zoontje deed het ook maar is er vanzelf mee gestopt!
Het eerste wat in mij opkomt is van die nagelbijtdruppels, ken je die?
Dat smeren ze op de nagels als kinderen nagelbijten, het smaak heel vies maar is verder niet schadelijk.
Wat je zou kunnen doen is zijn favorieten dingen daar een beetje mee insmeren, bijv die lepeltjes waar je het over had of een auto waar hij veel mee speelt, hij zal direct als hij het in zijn mond stopt die smaak proeven zo word hij er elke keer aan herinderd dat hij niks in zijn  mond mag stoppen.( zou wel alleen plastic spullen doen of knuffels die je goed kan wassen!)

Heel veel succes, laat even weten of het werkt!
Gr MJ
 
Bedankt voor je reactie MJ.
Even ter verduidelijking: die plastic  lepel heb ik speciaal aan hem gegeven om op te kauwen tijdens het televisie kijken,  in de hoop dat hij afstandsbediening, telefoon en bankkussens met rust zou laten. Hij gaat namelijk echt op zoek om ergens op te kauwen. Hij mocht al geen speelgoed meer mee nemen op de bank tijdens het televisie kijken, maar dan gaat hij nagels bijten! En als ik dat verbied, kauwt hij een paar tellen later op de kussens van de bank, of de kraag van zijn shirt. Vandaar die lepel... (Hij is overigens geen nerveus of gespannen kind, maar juist super vrolijk, energiek, en onbezorgd)  
Maar ik denk  dat ik dat  anti-nagelbijtspul eens op zijn lievelingsspeelgoed ga smeren en  dat ik ook  uit voorzorg zijn nagels ga insmeren...  Hij is nog geen nagelbijter, maar het zou wel eens heel goed een vervangende gewoonte kunnen worden.
Maar zijn behoefte om te kauwen...? Hij gaat kauwt echt op spullen als een hond op zijn bot. Toen hij tanden en kiezen kreeg, dacht ik dat het daardoor kwam, maar het is gewoon nooit opgehouden.
Verdere tips en ervaringen blijven welkom!
 
Hoi,

Ja dan moet je het daar natuurlijk niet op smeren!
Het zal misschien ook een manier zijn om zichzelf te troosten de 1  duimt die van jou bijt , misschien kun je kijken of je iets kan vinden wat je aan zijn broek vastmaak met een soort sleutelhanger zodat hij altijd iets bij zich heeft waar hij zich op mag uitleven en de rest kun je dan insmeren of hem evt voor sraffen, hij mag bijten en jij bepaald waarop.
Een soort bijtring is misschien ideaal om aan zijn broek vast te maken mbv zo'n haak die ze ook bij klimmen gebruiken daar kan hij hem zelf dan afhalen!

Succes GR MJ
 
Hoi MJ
Heb je tip van dat antinagelbijt-spul gebruikt! Op zich werkte het wel! Het arme kind snapte niet hoe 't kwam dat hij van zijn plastic dieren (= lievelingsspeelgoed) zo'n vieze smaak in zijn mond kreeg. (Heb 't natuurlijk ook even zelf uitgeprobeerd, omdat ik vroeger rustig nagels beet met dat spul op mijn nagels, maar ik denk dat ze de formule hebben aangepast... Wat is dat spul ranzig! De scherp bittere smaak gaat   in je hele mond zitten en gaat alleen weg met tandenpoetsen!)
Gisteren heeft 'ie dan ook nauwelijks speelgoed in zijn mond gedaan, zelfs niet tijdens een 3 uur durende treinrit naar opa en oma!
Het gevolg was alleen (of 't is stom toeval) dat hij vannacht als een gek heeft liggen knarsetanden! Alsof hij wat had in te halen!
Zou bijna denken dat 't psychisch is... Maar ja.., een verslaving/gewoonte is natuurlijk ook iets dat tussen je oren zit...
Even kijken hoe t vannacht gaat. Maar hij heeft vandaag ook wel al naar hartelust op het speelgoed bij opa en oma gekauwd...
Kan nergens op internet hierover info vinden. Vond wel een forum op een andere site, waarop je vraag wordt beantwoord door een pedagoog en kinderpsychiater.. Na hun zomerstop maar eens horen wat zij ervan vinden...
Jij iig bedankt!
 
Hallo,

Wat ben ik eigenlijk blij dit te lezen, want mijn zoon van 4 jaar kauwt ook overal op, ook op zijn kleren bijt hij gerust!
Ik heb hem al eens een 'bijtlapje' gegeven om zijn kauwbehoefte op bot te vieren, maar als dat niet bij de hand was, kauwde hij toch op andere dingen. Hij heeft zo ook al wat meubels bewerkt...(stoelen vooral).
Het is ook echt een gewoonte van hem, want ik zeg het, hij zegt dat hij het niet meer doet en nog geen minuut later doet hij het weer.
Zijn lievelingsknuffel kauwt hij niet meer op, die was een keer kapot en de vullingsbolletjes kwamen eruit. Mijn man en ik hebben hem eens even in spanning gelaten of we dat wel konden maken en duidelijk gezegd dat het kwam doordat hij op Woefie beet. Daar bijt hij nu niet meer op.
Corrigeer ik hem een tijdje dan gaat hij idd over tot nagelbijten...dus die druppels ga ik ook maar eens halen, waar koop je die? Bij de drogist?
toch winnen andere spullen en kleren(mouwen of onderkant shirt) het, maar daar kan ik natuurlijk ook dat spul op doen.
Maar ik ben al blij te lezen dat hij niet de enige is...

Groetjes,
Anouk
 
Hoi,

Mijn zoon, nu 8 jr, heeft dit vroeger ook gedaan. Al zijn kleding was op de mouwen kapot gebeten, zijn knuffel, heeft nog maar halve oren.......
Maar het is vanzelf overgegaan.
Had bij hem toch met spanning te maken, school etc. Terwijl het toch een hele extroverte jongen is, altijd blij en goedgezind.

Maar gelukkig dus vanzelf overgegaan!

Veel succes ermee.

Renata.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan