Hi!
Ik wil dit graag van mijn hart want ik merk sinds de aankondiging dat ik veel verdriet bij me draag.
Sinds 4 weken weet ik dat we zwanger zijn en ik kon vanaf moment één al niet wachten om het mijn ouders te vertellen (vooral mijn moeder wil heeeeel graag een kleinkind in de buurt). Ik was bij mijn positieve test dan ook echt door het dolle heen omdat we het nog niet lang aan het 'proberen' waren.
Nu hadden mijn vriend en ik al 3 weken het perfecte moment in gedachten, één dag na onze 8 weken echo. Originele kadootjes om het aan te kondigen liggen inmiddels al twee weken thuis en ik leefde écht naar het moment toe.
Nu zaten we dit weekend met de familie bij elkaar en kondigden mijn broer en schoonzus aan dat zij zwanger zijn. Super leuk voor hen natuurlijk en ik ben hartstikke blij voor ze!
Toch viel het 'rauw' op mijn dak. Vooral om het feit dat wij 4 dagen later zouden gaan aankondigen dat we zwanger zijn en voor mijn gevoel het speciale er nu helemaal af is. Deze ochtend werd ik ziek van verdriet wakker en al mijn 'zin' om onze zwangerschap deze week aan te kondigen is helemaal weg. Deels omdat ik het jammer vindt dit speciale moment met mijn moeder te moeten delen (ze vroeg ook al of ze mee mocht naar een echo waar ik bijzat). Maar ook omdat ik hun speciale moment van het aankondigen van de zwangerschap niet wil verpesten.
Nu zit ik dus echt in een dubio. Ik voel me jaloers (terwijl het nergens voor nodig is) en weet dus niet of wij het deze week nog moeten aankondigen (terwijl ik hier al zolang naar uitkijk, maar mijn zin ook helemaal weg is nu).
Wat zouden jullie doen?
Ik wil dit graag van mijn hart want ik merk sinds de aankondiging dat ik veel verdriet bij me draag.
Sinds 4 weken weet ik dat we zwanger zijn en ik kon vanaf moment één al niet wachten om het mijn ouders te vertellen (vooral mijn moeder wil heeeeel graag een kleinkind in de buurt). Ik was bij mijn positieve test dan ook echt door het dolle heen omdat we het nog niet lang aan het 'proberen' waren.
Nu hadden mijn vriend en ik al 3 weken het perfecte moment in gedachten, één dag na onze 8 weken echo. Originele kadootjes om het aan te kondigen liggen inmiddels al twee weken thuis en ik leefde écht naar het moment toe.
Nu zaten we dit weekend met de familie bij elkaar en kondigden mijn broer en schoonzus aan dat zij zwanger zijn. Super leuk voor hen natuurlijk en ik ben hartstikke blij voor ze!
Toch viel het 'rauw' op mijn dak. Vooral om het feit dat wij 4 dagen later zouden gaan aankondigen dat we zwanger zijn en voor mijn gevoel het speciale er nu helemaal af is. Deze ochtend werd ik ziek van verdriet wakker en al mijn 'zin' om onze zwangerschap deze week aan te kondigen is helemaal weg. Deels omdat ik het jammer vindt dit speciale moment met mijn moeder te moeten delen (ze vroeg ook al of ze mee mocht naar een echo waar ik bijzat). Maar ook omdat ik hun speciale moment van het aankondigen van de zwangerschap niet wil verpesten.
Nu zit ik dus echt in een dubio. Ik voel me jaloers (terwijl het nergens voor nodig is) en weet dus niet of wij het deze week nog moeten aankondigen (terwijl ik hier al zolang naar uitkijk, maar mijn zin ook helemaal weg is nu).
Wat zouden jullie doen?