Hallo allemaal,
Wij hebben een Jack Russell Goofy van 7 jaar oud. Hij is ook al 7 jaar bij ons. Toen wij vorig jaar ons meisje Dewi kregen was het even afwachten hoe het met elkaar zou gaan. Maar dat ging prima. Toen ze wat ouder werd begon ze met hem te spelen. Dat ging ook prima. Ze konden samen heerlijk spelen. Ze zaten dan samen op de grond. Dan pakte ze zijn speeltje af en gaf het ook weer terug. Ook trok ze hem wel eens aan de haren of sloeg ze hem op zijn kop of lichaam. Allemaal prima. Hij gaf haar wel eens een lik en dan moest ze lachen. Ik was zo blij dat het goed ging.
Maar helaas. Afgelopen week ging het mis. Dewi zat in de box en hij zat er naast bij mij op schoot. Op een gegeven moment wilde ze hem aanraken. Toen hapte hij naar haar.
Gelukkig had ze haar handje net terug getrokken en was het mis. Ik schrok zo erg dat ik hem een paar flinke tikken heb gegeven en hem op zijn plaats heb gestuurd.
Vanaf die tijd is hij anders naar haar toe. Ik vind het zo eng. Ben zo bang dat het echt een keer gebeurd. Ik ben nu ook heel allert. Nu heb ik gelijk een gedragstherapeut gevraagd. Zij heeft mij een vragenlijst gestuurd en ze wil zo snel mogelijk langskomen. Ook heeft ze me wat tips gegeven maar ik vind niet dat het beter gaat.
Maar eigenlijk weet ik niet of dit wel helpt. Ik weet dat Jack Russells snel bijten.
En als het 1 keer gebeurd is dan komt het niet meer goed, hoor ik vaak.
Ik twijfel dan ook wel of ik haar moet inschakelen(kost handen vol geld). En dat het vervolgens toch niks helpt. Eigenlijk wil ik de hond niet uit huis. Maar ik heb altijd gezegd: als hij bijt dan gaat hij weg. Maar het doet me wel pijn. Maar natuurlijk is mijn dochter het belangrijkste. En ik zal mezelf nooit vergeven als het toch echt een keer zou gebeuren. Dus wat zal ik doen?
Heeft iemand ervaring hiermee, of van anderen gehoord?
Groetjes Linda
Wij hebben een Jack Russell Goofy van 7 jaar oud. Hij is ook al 7 jaar bij ons. Toen wij vorig jaar ons meisje Dewi kregen was het even afwachten hoe het met elkaar zou gaan. Maar dat ging prima. Toen ze wat ouder werd begon ze met hem te spelen. Dat ging ook prima. Ze konden samen heerlijk spelen. Ze zaten dan samen op de grond. Dan pakte ze zijn speeltje af en gaf het ook weer terug. Ook trok ze hem wel eens aan de haren of sloeg ze hem op zijn kop of lichaam. Allemaal prima. Hij gaf haar wel eens een lik en dan moest ze lachen. Ik was zo blij dat het goed ging.
Maar helaas. Afgelopen week ging het mis. Dewi zat in de box en hij zat er naast bij mij op schoot. Op een gegeven moment wilde ze hem aanraken. Toen hapte hij naar haar.
Gelukkig had ze haar handje net terug getrokken en was het mis. Ik schrok zo erg dat ik hem een paar flinke tikken heb gegeven en hem op zijn plaats heb gestuurd.
Vanaf die tijd is hij anders naar haar toe. Ik vind het zo eng. Ben zo bang dat het echt een keer gebeurd. Ik ben nu ook heel allert. Nu heb ik gelijk een gedragstherapeut gevraagd. Zij heeft mij een vragenlijst gestuurd en ze wil zo snel mogelijk langskomen. Ook heeft ze me wat tips gegeven maar ik vind niet dat het beter gaat.
Maar eigenlijk weet ik niet of dit wel helpt. Ik weet dat Jack Russells snel bijten.
En als het 1 keer gebeurd is dan komt het niet meer goed, hoor ik vaak.
Ik twijfel dan ook wel of ik haar moet inschakelen(kost handen vol geld). En dat het vervolgens toch niks helpt. Eigenlijk wil ik de hond niet uit huis. Maar ik heb altijd gezegd: als hij bijt dan gaat hij weg. Maar het doet me wel pijn. Maar natuurlijk is mijn dochter het belangrijkste. En ik zal mezelf nooit vergeven als het toch echt een keer zou gebeuren. Dus wat zal ik doen?
Heeft iemand ervaring hiermee, of van anderen gehoord?
Groetjes Linda