Pfffffff hoeveel kan een mens hebben..... ik overschreid die lijn steeds...
De verpleegafdeling was hell.... Mijn beebje Domenikos werd dus opgenomen, d.w.z.
een babybed &luie stoel met nog een vrouwtje (babybed&luie stoel)
De 'badkamer' geen licht, open plafond dat lekte, wasbak &douche met gordijn, geen deur... Toilet 2 gangen verderop (openbaar). Dus.... ik was dolblij m'n kindje te leren kennen, maar verder.... Ik liet de bv. op gang komen (zwaar werk, steeds aanleggen en meneertje viel steeds in slaap in mama's armen). Ikzelf... at bijna niet, ging niet echt naar t toilet, sliep nauwelijks, lag helemaal niet... Er waren stakingen dus alleen dokters voor noodgevallen. Ik heb me doodgeergerd aan houdingen van bepaalde verpleegsters. Ik heb mezelf zo achtergesteld dat ik zo.avond een hele erge pijnaanval had. Na tig onderzoeken (vanaf 3:00-14:00) bleek dat m'n darmen verkleefd zijn, ik veel te veel lucht heb. Maandag gingen we naar huis,(die 2 dagen werden 6 zonder reden) nix feest ik had nog zoveel pijn... Pijnstillers nam ik niet vanwege de bv. Maandagavond besefte ik dat t zo niet gaat, ik kon niet eens liggen van de pijn! Ik heb m'n lieve kleine nog 1x bv gegeven en er voorgoed afscheid van genomen het was zo mooi.....
Toen heb ik pijnstillers genomen en m'n ouders(logeren bij ons) hebben Domenikos s nachts bij hun en geven hem flesjes... Langzaamaan ben ik zombie-af... Ik eet alleen maar bouillion en drink kammillethee, een week lang... Pijn heb ik nog geregeld, maarja.
Ben heel blij dat we nu compleet zijn, heerlijk om naar m'n boefjes te kijken...
groetjes,Priscilla
