@Bijnamoeders

hoi hoi lief dat je het vraagt..ik heb het wel tegen mijn moeder en stiefvader vertelt heb met hun een super goede band en hun staan er nuchter in ..waarmee ik bedoel dat ze niet gelijk in paniek zijn en gelijk zeggen weg wezen..ik heb heel veel excusses aangehoord van hem maar ik geloof niet dat ze echt bij me aankomen hij heeft naar mijn idee het plaatje van een echt gelukkig gezinnetje kapot gemaakt..helemaal omdat het tijdens mijn kraambed was..onze zoon was net 1 week..en ik wil niet met iemand leven die ik niet voor de volle 100 procent vertrouw...hij zegt zoveel maar of ik alles moet geloven..nou nee...maar we hebben een zoontje ik wil het hem niet ontnemen dat hij zijn zoontje nu niet zo vaak ziet..ik vind elke dag met Roni bijzonder en gun dat hem ook..maar ik gun mezelf ook het beste ..vind het lastig het liefst had ik nu gewoon mijn eigen huisje met mijn zoontje..maar al ga ik weg een huisje heb je niet 1..2..3...maar desondanks geniet ik enorm van mijn zoontje...ik vraag me af wat zou een ander doen?? gelijk weg gaan of het nog een kans geven (al voel ik daar niet zo veel voor)
 
Oei moeilijk dat je dat vraagt.

Ik denk dat het er bij mij van af zou hangen hoe het is gebeurd. Was het 1x of meerdere keren? Was het puur sex of vind hij haar echt leuk? Liegt hij vaker tegen me?

Ik mag dan misschien erg nuchter zijn maar ik ben nu 10 jaar samen met mijn man. Als het zou gebeuren wil ik het in principe nog een keer proberen. Als hij gewoon 1x een fout gemaakt heeft en haar verder niet leuk vind, dan toch. Was het meerdere keren en is hij echt verliefd op haar dan is het bij mij ook einde verhaal. Ik denk dat iedereen een fout kan maken en dan een kans verdient, maar nogmaals, het moet wel maar 1 fout zijn. Het feit dat hij het in de eerste week tegen je verteld heeft is zo achterlijk dat ik hem met een voorhamer tegen zijn kop zou slaan maar goed.

Het hangt er ook vanaf of je gelukkig was voordien. Als de relatie goed was kan je het nog proberen. Was het slecht heeft het misschien geen zin meer. Maar je kan het eerst proberen en als het niet gaat kan je alsnog weggaan. Eerst weggaan en nadien proberen terug samen te komen is misschien nog moeilijker....

Trouwens, samen blijven voor de kinderen vind ik geen optie. Kinderen merken het toch. En als je op late leeftijd alsnog uit elkaar gaat is dat ook zwaar voor de kids. Mijn schoonouders scheiden na 32 jaar huwelijk. Hun 3 zoons hebben het er ook moeilijk mee.

Doe wat je zelf het beste lijkt. Mijn man is nog nooit vreemd gegaan (voor zover ik weet) dus ik ben maar een leek....

Suc6 en sterkte
 
een hele moeilijke kwestie, wat zou ik doen...? Ik denk dat je in die situatie moet zitten om er over te kunnen oordelen, k sluit me wel aan bij Kiron.
Het is wel goed van je dat je je moeder en stiefvader hebt verteld ervan! Dan kun je er in ieder geval met iemand over praten. Ik kan me voorstellen dat je heel erg twijfeld, maar ik denk dat je naar je gevoel moet luisteren. vertrouw je hem nog genoeg en zie je nog een toekomst voor jullie samen of is dat helemaal weg? Heel veel sterkte met je beslissing, k denk aan je!

Liefs
 
hey meid,

vind het lastig om advies te geven. Mijn eigen vader heeft hetzelfde geflikt bij mijn moeder toen ze zwanger was van mij. Alleen hij had er echt een relatie mee. Maar mijn ouders zijn pas gaan scheiden toen ik 3 was. Heb nooit begrepen hoe mijn moeder dat kon volhouden. Maar nu ik zelf een kind heb, begrijp ik het beter. Mijn moeder zou er anders alleen voor staan met 2 kleine kinderen en hoopte toch dat mijn vader voor zijn gezin zou kiezen en die kans wilde ze ons niet ontnemen.

Dus heel lastig deze situatie...wens je veel sterkte meid.
 
Terug
Bovenaan