Ik had bij Feline een superzware bevalling doordat ik overtijd was en Feline erg groot was. (geen groeiecho niks gedaan...)
En die had zowat een verlamde arm opgelopen, omdat ze vast zat en d'r hartje ging bij de weeen steeds langzamer kloppen.
Bij Gijs ging t wel goed verder.
Maar ik moest zelf aandringen op doorverwijzing.
Maar het kan anders lopen, mijn zus is nu bijna 14 jaar geleden bevallen. Ze is 44 weken zwanger als ze pas bevalt. Ze maakte een stofje niet aan wat de bevalling in gang zet en de artsen wilden haar niet geloven toen ze zei al ver over tijd te zijn (ze was per ongeluk zwanger geraakt en wist zo doende precies wanneer t was gebeurd)
Ze lekte wat toen ze 41 weken zwanger was maar volgens de vk geen vruchtwater, gewoon vocht.
Bleek er een klein lekje in haar vlies te zitten.
Mijn neefje heeft dus op weinig vruchtwater moeten leven en na de geboorte was de placenta helemaal verschrompeld (weet t andere woord even niet)
En bij de geboorte had hij een apgar score van 1 (waarvoor dat ene punt is weet ik niet meer)
Ze hebben hem moeten reanimeren en moeten vechten om hem in leven te houden.
En waarom: omdat niemand mijn zus geloofde en de artsen arrogant waren en niet wilde geloven dat ze echt te ver over tijd was.
Resultaat: zwaar spastisch, dus in een rolstoel.
En weet je wat het erge is, aanklagen kon niet, want er waren geen papieren niks!
En het gebeurt in dat ziekenhuis nog steeds, want een vriendin van mijn zus was daar onder controle en pas met 43 weken bevallen.
Daarom heb ik tijdens de eerste zwangerschap geeist om met 41 weken gestript te worden en als dat niks bracht inleiden!
Het is in Nederland heel slecht geregeld en snel veranderen, nou 14 jaar na de slechte bevalling van mijn zus gebeurt er in dat ziekenhuis nog t zelfde!
groetjes Maris