blaasontsteking

[Anoniem]

Marissa (9 maanden) heeft vorige week blaasontsteking gehad. Ze kreeg hoge koorts (40,3) en was erg hangerig en zielig. Gelukkig met een antibioticakuur is ze nu weer helemaal de oude. Maar omdat de huisarts haar erg jong vind voor een blaasontsteking zijn we doorgestuurd naar een kinderarts. Die heeft haar onderzocht en zo op het 1e gezicht niks vreemds gevonden.

Maar nu wil de kinderarts haar verder onderzoeken. Er bestaat namelijk een kans dat de urine niet goed doorloopt naar de blaas maar terug kan lopen naar de nieren waar het kan blijven liggen en daardoor bacterien kan kweken, waar dan de blaasontsteking vandaan kankomen. De onderzoeken die ze nu wil gaan doen bestaat uit een echo maken van de nieren, en een MCG; dan wordt er een katheter geplaatst waar een vloeistof wordt ingespoten, en dan gaan ze mbv een rontgenfoto kijken welke kant de urine oploopt. Dat betekent dus een vervelend onderzoek en weer rontgenstraling. Ze heeft heupdysplasie waardoor ze ook al veel rontgenfoto's heeft gehad.   Dit onderzoek kan pas over ongeveer 4-5 weken plaatsvinden maar tot die tijd moet ze preventief antibiotica krijgen. Nu komt dus ook ons dilemma: Om ons heen horen we meer baby's met blaasontstekking die verder geen onderzoek hebben gehad. Ik zie erg tegen die MCG op want het kan pijnlijk zijn het plaatsen van de katheter en ook daarna kan ze nog last houden met plassen en dan ook nog de extra rontgen terwijl er misschien helemaal niks aan de hand is verder.

Een paar weken geleden heeft ze ook oorontsteking gehad en ook al antibiotica gehad. Ze is 5,5 week te vroeg geboren en toen ook antibiotica gehad en 2x een (ook vervelend) oogonderzoek omdat ze aan de zuurstof heeft gelegen. En daarbij dan ook nog haar heupjes waarvoor ze nu alleen snachts nog maar in een spreidbroekje zit.

Mijn vraag aan jullie: zijn er meer baby's die blaasontsteking hebben gehad en is daar ook verder onderzoek naar gedaan? En wat zouden jullie doen? Ik begin te twijfelen of ik haar wel aan die onderzoeken (en de antibiotica de komende 4-5 weken tot aan het onderzoek) moet laten blootstellen, waarom niet gewoon afwachten, misshcien krijgt ze wel geen blaasontsteking meer. Denk dat ik dinsdag toch mijn eigen huisarts even bel. Maar ja stel dat het toch niet goed is krijg ik er misschien later spijt van dat we het toch niet verder hebben laten onderzoeken. Dilemma dus.

 

[Anoniem]

Haai!

Vervelend voor jullie zeg! Gelukkig is Thomas een gezonde lekker baby, en ik moet er niet aan denken dat íe al met dokters in aanmerking komt! Maar goed, Ik heb zelf vroeger regelmatig blaasonsteking gehad en dat weten ze toen aan meisjeskwaaltjes... Toen heb ik er jaren géén last meer van gehad tot aan mijn 23e. Om de haverklap blaasontstekingen, urineweginfecties en uiteindelijk op de koop toe een nierbekken-ontsteking die gruwelijk pijnlijk was. Die nierbekkenontsteking ging niet over en na lang aandringen zijn ze gaan uitzoeken wat ik had. In het ZH bij de echo een uur later stonden er al gelijk allemaal artsen om me heen! Daar bleek gelijk dat ik een dubbele urineleider had aan mijn rechternier. ( = 2 afvoervaten naar de blaas in plaats van één...)
Toen heb ik ook inderdaad een hele riedel onderzoeken gehad, röntgen, blaasonderzoek voor van alles (oa ook een refluxnier, had ik niet..) Iets met radio-actieve derrie waaruit bleek dat mijn r.nier voor 1/3 niet functioneerde. Nou ja, eind van het liedje had ik een dubbele urineleider R, uit een nier die het voor 1/3 niet deed. Ik ben er aan geopereerd en heb gelukkig nergens meer last van.

Wel werd er tegen mij verteld dat het een typische kinderkwaal is, die zelden ontdekt wordt bij twintigers. En dus dat "vroeger" met een paar vrij simpele onderzoeken al vastgesteld had kunnen worden dat ik wat extra onderdelen had aan mijn nier.... Het heeft mij gelukkig nooit tegengehouden in iets, en wat je niet weet heb je ook geen last van is mijn motto. Maar die onderzoeken willen ze niet voor niets doen,
 Anders gewoon in overleg met de uroloog vragen het meest noodzakelijke te doen en dan verder te kijken voor onderzoek? En ik denk dat ze bij het catheteriseren héél voorzichtig doen bij zo'n kleintje, en anders zelf goed de hygiene ter sprake brengen!
Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar dat was mijn verhaal...
Hou je me op de hoogte hoe het gaat straks? Ben wel nieuwschierig nu! Heel veel sterkte en beterschap gewenst!

-X- Marieke

 

[Anoniem]

Hoihoi, ik ben totaal geen expert op dit gebied, maar ik zal even met je meedenken.
Aan de ene kant denk ik dat de artsen wel weten wat ze doen, en heus geen onnodig risico zullen nemen met zo'n lief klein mensje.
Aan de andere kant....1 zwaluw maakt nog geen zomer.   Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat er wat aan de hand is. En dan zijn dat soort onderzoeken wel jammer. Zeker omdat je kleintje al wat anti-biotica en rontgen gehad heeft. En het is natuurlijk nog maar zo'n klein lijfje (al vinden wij ze al gauw weer zo groot lijken).

Als ik de keuze zou moeten maken zou ik denk ik niet meteen met ondezoeken beginnen. Dat kan altijd nog als blijkt dat ze er weer last van heeft. Jij bent verantwoordelijk voor wat je met je kleintje laat gebeuren.

Maar nogmaals....ik ben geen expert en ik ben niet de mamma van.. Dus jij moet je er lekker bij voelen. Praat er inderdaad eens over met de ha. Kan geen kwaad om meerdere meningen te horen. Of bel een willekeurig ziekenhuis op en vraag het een andere kinderarts. Wat zijn/haar mening is. Vragen staat vrij. Zo weet je tenminste of het de mening van 1 arts is of dat anderen hetzelfde zouden handelen.

Sterkte ermee!
Liefs Nelleke

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

Sorry,ik  heb met wat je allemaal benoemd geen ervaringen,maar ik wilde jullie wel heel veel succes en sterkte wensen en ik hoop dat jullie er aan uit komen.

Groetjes Kitty en Tess.

 

[Anoniem]

Vanuit hier ook veel sterkte en beterschap!!!
En een mama maakt nooit een verkeerde keus voor haar kleintje.

 

[Anoniem]

Hoi Bianca,

Ik denk dat je er goed aan doet om dinsdag met je huisarts te overleggen. Ik kan me het dilemma echt heel goed voorstellen. Je zult je wel eens afvragen of ze nou eens lekker baby / kindje mag zijn ipv een medisch object.
Mijn gevoel zegt me dat ik toch voor het onderzoek zou gaan. Als dat een boel ellende in de toekomst kan besparen dan kies ik daar voor. De dochter van een vriendin van mij is met 7 jaar geopereerd aan de urineleider, daar zat ook iets verkeerd waardoor urine terugliep. Ze hebben er jaren problemen mee gehad en nu is het goed. Maar zoals ik al zei, je wilt ook wel eens een eind aan al die anti biotica en onderzoeken. Bespreek het ook met de (eventueel) behandeld arts, en leg ook haar voorgeschiedenis en je zorgen  uit.
In ieder geval sterkte en beterschap voor de kleine meid!

Daisy

 

[Anoniem]

Oh ja, ik wou nog even kwijt dat ik weet hoe vervelend het is om je kleintje in het ziekenhuis te hebben (Julian heeft er een week gelegen na de geboorte), maar ze weet het later zelf niet meer, en de dochter van mijn vriendin heeft het wel allemaal bewust meegemaakt. Zou voor mij nog een reden zijn om nu te laten onderzoeken.