Hey meiden,
Onze kleine meid heeft blaasontsteking.
Vanaf het weekend zat ze al niet lekker in der vel met soms een luier flinke diarree. Dinsdagavond werd ze constant keihard huilend wakker en woensdag ochtend vond ik haar luier so stinken en ze spuude ook heel de fles uit, dat ik gelijk de ka heb gebeld, gelukkig kon ik die ochtend nog komen en heb haar plas luier meegenomen zodat ook de ka kon ruiken.
Ze zei dat het waarschijnlijk geen blaasonsteking kon zijn maar wilde wel een test doen en wat bleek Noa had wel een infectie.
De volgende dag moest ik smorgens weer urine brengen en dit werd met spoed naar het lab gestuurd en ik kon eind van de middag alweer terecht voor de uitslag en inderdaad blaasontsteking!
Nu heeft ze antibiotica, wat ze echt heel vies vind en ze voelt zich al iets beter dan gister maar ze is nog niet helmaal haar zelf.
Ik moet de antibiotica met een pipetje in haar mond doen, wat ze onmiddelijk weer naar buiten duwt met haar tong...dus het is nog best lastig...
Volgende week gaan we weer terug naar de ka en hopen dat het dan over is!!
De ka gaf me nog een compliment dat ik zo oplettend was met haar luier.
Ik ben blij dat ik gelijk gereageerd heb en naar mijn gevoel heb geluisterd...en zoals mijn eigen moeder altijd zegt...¨mama´s hebben altijd gelijk¨
Onze kleine meid heeft blaasontsteking.
Vanaf het weekend zat ze al niet lekker in der vel met soms een luier flinke diarree. Dinsdagavond werd ze constant keihard huilend wakker en woensdag ochtend vond ik haar luier so stinken en ze spuude ook heel de fles uit, dat ik gelijk de ka heb gebeld, gelukkig kon ik die ochtend nog komen en heb haar plas luier meegenomen zodat ook de ka kon ruiken.
Ze zei dat het waarschijnlijk geen blaasonsteking kon zijn maar wilde wel een test doen en wat bleek Noa had wel een infectie.
De volgende dag moest ik smorgens weer urine brengen en dit werd met spoed naar het lab gestuurd en ik kon eind van de middag alweer terecht voor de uitslag en inderdaad blaasontsteking!
Nu heeft ze antibiotica, wat ze echt heel vies vind en ze voelt zich al iets beter dan gister maar ze is nog niet helmaal haar zelf.
Ik moet de antibiotica met een pipetje in haar mond doen, wat ze onmiddelijk weer naar buiten duwt met haar tong...dus het is nog best lastig...
Volgende week gaan we weer terug naar de ka en hopen dat het dan over is!!
De ka gaf me nog een compliment dat ik zo oplettend was met haar luier.
Ik ben blij dat ik gelijk gereageerd heb en naar mijn gevoel heb geluisterd...en zoals mijn eigen moeder altijd zegt...¨mama´s hebben altijd gelijk¨