Vandaag gaat het weer wat beter, maar begin deze week helaas niet.Ik dacht dat ik een paar rechterribben verrekt had bij zwangerfit.
Maar maandagmiddag kwam de huisarts op thuisbezoek, omdat ik niet in staat was om de straat uit te lopen van de pijn. En weer met de ambulance acuut naar de EHBO, longfoto leek een longinfectie was niet helemaal duidelijk. Maar ze wilden me daar een nachtje houden ivm de pijn en mijn voorgeschiedenis.
Had een mooie privekamer met uitzicht op de duinen, maar kon alleen slapen met paracetamol.
Dag erop had ik 's ochtends weggemogen, maar ze wilden toch verder onderzoek.Ben goed onderzocht en uiteindelijk toch door de CT gegaan.Ze hoorden nl mijn pleurabladen langs elkaar schuiven. En ze waren heel erg bang voor een longembolie, ondanks mijn antitrombosemiddelen.
Fijn plat liggen en diep moeten inademen terwijl je dat dus niet kan als je door het CT apparaat gaat, braaf doorgebeten en contrast vloeistof voelt idd warm aan.
Gyneacologie kwam ook gelijk langs op de afdeling om een CTG te maken. We hebben een erg goed bewegelijk kindje voor het aantal weken dat ik ben (erg dikke buik dus veel ruimte om te zwemmen). De CTGer moest elke keer de probes verplaatsen, maar hartje was goed! Na uren wachten mochten we om 5 uur naar huis.
Ik heb dus een longinfectie en ook mijn pleuravlies is daardoor beschadigd, dus braaf aan de antibiotica en 6 paracetamol per dag om dezelfde tijden. Het gaat al een stukje beter, kan slapen zonder alteveel pijn. Maar er wordt heel goed rekening gehouden met ons kindje en ik vond 11 weken weer zo lang. Is soms ook best fijn dat ik zelf in het ziekenhuis werk, dan worden er soms wat meer dingen onderzocht en begrijp ik bepaalde termen wat beter en weet ik waarom onderzoeken zo lang duren. Maakt wachten nog steeds niet fijn maarja.
Krijg weer steeds meer energie en wil alles af hebben voordat ik 30 weken ben. Nog even de laatste klussen samen doen en schoonmaken en de kinderkamer is helemaal klaar. En eigenlijk ook nog onze slaapkamer aanpassen, zodat het kindje daar in ieder geval de eerste dagen kan slapen. Weet niet of ik de eerste dagen wel zal kunnen slapen, zonder elke keer te gaan kijken of het helemaal gezond is.
Heb daar echt alles voor over: een gezond gelukkig kindje.
Groetjes van Yvanka
Maar maandagmiddag kwam de huisarts op thuisbezoek, omdat ik niet in staat was om de straat uit te lopen van de pijn. En weer met de ambulance acuut naar de EHBO, longfoto leek een longinfectie was niet helemaal duidelijk. Maar ze wilden me daar een nachtje houden ivm de pijn en mijn voorgeschiedenis.
Had een mooie privekamer met uitzicht op de duinen, maar kon alleen slapen met paracetamol.
Dag erop had ik 's ochtends weggemogen, maar ze wilden toch verder onderzoek.Ben goed onderzocht en uiteindelijk toch door de CT gegaan.Ze hoorden nl mijn pleurabladen langs elkaar schuiven. En ze waren heel erg bang voor een longembolie, ondanks mijn antitrombosemiddelen.
Fijn plat liggen en diep moeten inademen terwijl je dat dus niet kan als je door het CT apparaat gaat, braaf doorgebeten en contrast vloeistof voelt idd warm aan.
Gyneacologie kwam ook gelijk langs op de afdeling om een CTG te maken. We hebben een erg goed bewegelijk kindje voor het aantal weken dat ik ben (erg dikke buik dus veel ruimte om te zwemmen). De CTGer moest elke keer de probes verplaatsen, maar hartje was goed! Na uren wachten mochten we om 5 uur naar huis.
Ik heb dus een longinfectie en ook mijn pleuravlies is daardoor beschadigd, dus braaf aan de antibiotica en 6 paracetamol per dag om dezelfde tijden. Het gaat al een stukje beter, kan slapen zonder alteveel pijn. Maar er wordt heel goed rekening gehouden met ons kindje en ik vond 11 weken weer zo lang. Is soms ook best fijn dat ik zelf in het ziekenhuis werk, dan worden er soms wat meer dingen onderzocht en begrijp ik bepaalde termen wat beter en weet ik waarom onderzoeken zo lang duren. Maakt wachten nog steeds niet fijn maarja.
Krijg weer steeds meer energie en wil alles af hebben voordat ik 30 weken ben. Nog even de laatste klussen samen doen en schoonmaken en de kinderkamer is helemaal klaar. En eigenlijk ook nog onze slaapkamer aanpassen, zodat het kindje daar in ieder geval de eerste dagen kan slapen. Weet niet of ik de eerste dagen wel zal kunnen slapen, zonder elke keer te gaan kijken of het helemaal gezond is.
Heb daar echt alles voor over: een gezond gelukkig kindje.
Groetjes van Yvanka