Blij met een baby, maar minder met de zwangerschap

[Anoniem]

Hallo iedereen,

Ik ben nu 25 week zwanger van mijn tweede kindje. Ben superblij dat er straks een baby komt maar ik voel me niet gelukkig. Ik heb 2 jaar geleden een abortus gehad en daar naderhand veel spijt van gehad. Vorig jaar hebben mijn man en ik 8 maand geprobeerd zwanger te worden wat niet wou lukken, ik legde de schuld bij mijzelf. Ik dacht ik heb een abortus gehad en nu wordt ik gestraft en zal ik nooit meer een kindje krijgen. Toen heb ik belsloten dat ik geen kindje meer wou, dit uit pure zelfbescherming. En overtuigde ik mijzelf ervan dat ik echt geen kindje wou terwijl ik eigenlijk niets liever wou. Nu ben ik dus zwanger en kan er niet echt van genieten en besef ook niet goed dat ik echt zwanger ben en dat er echt een baby komt, het lijkt zo onecht allemaal. Wie kan mij tips geven of heeft hier ervaring mee? Ik ben zo dankbaar dat ik zwanger mag zijn en een baby krijg dat ik mezelf wel een schop onder de kont wil geven en wil zeggen geniet ervan het is zo iets bijzonders.

 

[Anoniem]

Dag snuffel,

Wat een verhaal zeg...
Ik kan alleen maar zeggen, probeer ervan te genieten want dat mag na wat jij hebt mee gemaakt!
Je moet niet denken dat het niet mag omdat je een abortus heb gedaan. Na de abortus had je graag weer een baby gewilt toent lukte het niet maar nu wel. Het is je dus wel gegunt! Ik heb hier verder geen ervaring mee maar hoop je een beetje moed te geven..

Groetjes Maaike

 

[Anoniem]

Hoi Maaike,

Dank je voor je lieve reactie, het doet me goed om te horen dat het me toch gegunt is en dat ik niet bevooroordeeld wordt. En dat ik mag genieten ondanks wat er gebeurt is.

 

[Anoniem]

Hoi Snuffel,

Ik kan me voorstellen dat je soms niet blij bent met je zwangerschap. Ook ik heb 15 jaar geleden gekozen voor een abortus, terwijl ik  normaal nooit hiervoor zal kiezen.
Maar op dat moment was dat de beste keuze. Dat je spijt hebt lijkt me alleen maar logisch omdat het gevoel zo dubbel is. Er zullen  misschien mensen zijn die me dat kwalijk nemen. Ook dat is logisch. Er zijn veel dames waarbij het zwanger worden niet lukt.  Maar op dat moment heb ik voor mij de beste keuze gemaakt en niemand anders kan hier over oordelen, helaas wel veroordelen.
Probeer van je zwangerschap te genieten hoewel dat vaak moeilijk is. Ik heb er  bijna 5 jaar over gedaan om een tweede kindje in mijn armen te sluiten. Ook ik heb wel eens gedacht dat het aan de abortus lag.
 
Geloof mij maar, het kindje wat straks in je armen ligt is je zeker gegund en staat los van de beslissing die je toen hebt genomen. Omdat ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde, geloof ik dat dit kindje in je buik jouw heeft uitgezocht als moeder.
Ik hoop dat je toch wel kan genieten van de wonder in je buik want de negen
maanden zijn zo om.


Heel veel liefs van Monique.

 

[Anoniem]

Hoi Snuffel,

Ik sluit me aan bij de anderen. Dat je je schuldig voelt over je abortus kan ik me voorstellen. Ookal is het op dat moment de beste oplossing voor jezelf, toch is het je kindje en ik lees een beetje uit het verhaal dat je het kindje toch het liefste had gehouden. En dat je daar verdrietig over bent, vind ik niet meer dan logisch. Het is zo makkelijk voor andere mensen om je te veroordelen, maar jij hebt ongetwijfeld op dat moment die keuze niet voor niks gemaakt. Als je het had kunnen houden, geloof ik zeker dat je dat ook had gedaan. Er valt je niets te verwijten.

Hoe moeilijk het ook is, probeer deze zwangerschap en dit kindje los te zien van het kindje dat je verloren hebt. Dit kindje is je gegund! Zie het als een tweede kans, dit kindje is in  je leven gekomen het enige wat hij/zij wil is dat jij zijn of haar mamma bent en dat je van hem/haar houdt.

Als je het moeilijk vindt, denk dan aan het moment dat je  je kindje straks voor het eerst vasthoudt.  Zodra je je baby in je armen sluit, zal  'ie naar je kijken en denken: jij bent mijn mamma en bij jou voel ik me veilig.  Het kindje waar je zo naar verlangd hebt en waar je zo vaak om gewenst hebt.  Jouw eigen kindje, de mooiste en liefste baby van de hele wereld.

Liefs, Marisa