Blij

Hi dames,

De ovulatietest doet zijn werk. Vanmorgen een bevestiging dat mijn eisprong eraan zit te komen. Ik weet dus wat me te doen staat vandaag en morgen (nu waren we al druk bezig hoor!)
Of het echt vruchten afwerpt (ha ha) weet ik natuurlijk niet, maar het is in ieder geval goed om te weten dat mijn cyclus weer op gang is!

Iedereen succes!

Liefs,
Anne
 
Hi Anne,

Wat fijn voor je dat het erop lijkt dat je lijf zich, na de mk die je hebt gehad, weer aan het herstellen is!
Hoe lang was je al bezig voordat je zwanger werd en was dit je 1e mk?
Na hoeveel wkn. is het misgegaan? Verdrietig voor je zeg.
De ovutest is weer een steuntje in de rug voor je en da's fijn! De klusweken breken aan meid!!
Hopelijk is het weer snel raak voor jullie want het virus is er nog steeds!
Mag zich trouwens wel weer 'ns laten zien :) geeft ons moed.

Jij ook veel suc6.
lfs. Suus

 
Hoi Suus,

Ik was voordat ik zwanger werd, ongeveer 14 maanden bezig. Na een jaar ben ik naar de HA gegaan en die heeft met gelijk doorverwezen. Ik was net in de onderzoeken (samenlevingstest) toen ik een vaag positieve zwangerschapstest had. Ik kon het eerst helemaal niet geloven. Had een paar keer getest, telkens vaag. Toen ik ruim een week na mijn NOD toch nog ging bloeden dacht ik in eerste instantie gewoon ongesteld te zijn. Maar het was allemaal veel heftiger en bleek dus een mk te zijn.
Dus ik was bijna 5 weken. Een hele vroege, maar je weet niet wat je overkomt. Ben je eindelijk zwanger (dat vond ik al niet te geloven) en dan gelijk foute boel.

Hopen dat het snel weer raak is, voor jou ook! Leeftijd gaat op een gegeven moment ook spelen (ik ben 34).

Liefs,
Anne
 
He Anne,

Het is idd cru van moeder natuur om je blijdschap meteen weer de kop in te drukken...maarrr het is wèl positief dat het een keer gelukt is!
Wij zijn nu 3 jaar bezig en ik heb ook na 7 mnd. een miskraam gehad na 11 wkn. (leeg vruchtzakje), daarna mocht het ook niet meer lukken helaas.
Maar het feit dat het ooit is gelukt geeft ons toch hoop. Uit onze onderzoeken kwam nl. niks naar voren, zgn. 'onbegrepen vruchtbaarheidsstoornis', komt bij 10% voor. Ga je nu nog weer verder met de onderzoeken? Kan me voorstellen dat je ook eerst je cyclus weer op de rit wilt hebben.
Ik ben ook 34 toevallig (veel meiden hier!) dus ook mijn klokje tikt al wat harder. Ik heb net een 3e IUI met hormonenbehandeling achter de rug en we gaan hierna door voor IVF. Hopelijk biedt dat ons een kans op zo'n lief klein wondertje!

We houden de moed erin,meid!
Leuk dat je meeschrijft hier by the way.

Lfs.,
Suus
 
Hoi Suus,

Ik ga eerst maar eens even op vakantie (over twee weken). Als het goed is (hoop natuurlijk van niet) heb ik dan weer mijn eerste ongi na mijn mk. Tijdens de vakantie ga ik maar even proberen om alles een beetje los te laten, je bent er toch heel veel mee bezig, ook al wil je dat niet altijd.
Als we terug komen dan kijk ik verder. Het is inderdaad positief dat we weten dat het op een spontane manier gelukt is. Dit geeft zeker heel veel moed. Maar ja, als het nu weer zo lang duurt. Dus ik denk dat ik gewoon even contact opneem met de gyn na mijn vakantie om te overleggen. Wrs zegt hij dat we maar weer even moeten afwachten.

Spannend allemaal!

Is het moeilijk om de knoop door te hakken en te besluiten om met IUI of IVF te beginnen. Ik vraag mij zelf steeds af, hoe ver wil je en kun je gaan. Het lijkt me best lastig. Maar ja, als dat de kans op een kleintje vergroot dan ga je toch door! Ik hoop echt dat het snel raak is voor jullie!

Liefs,
Anne
 
Hi Anne,

Een erg goed idee om lekker even op vakantie te gaan en alles flink los te laten! Waar gaan jullie heen?
'Het grote loslaten', da's ook een hoofdstuk apart. De bekende opmerking daarover komt iedereen hier zo ongeveer haar neus uit, maar je moet er toch doorheen, met pieken en dalen.

Het is ook moeilijk om de knoop door te hakken; ga je verder met onderzoeken en/of behandelingen of niet, that's the question.
Wij hebben die knoop vorig jaar doorgehakt en dat was een zeer heftig jaar moet ik bekennen. Zeker omdat we nu alweer bijna 9 behandelingen verder zijn, het nog steeds niet gelukt is en we het 'eindstadium', IVF, dichterbij zien komen... Je bent wel snel geneigd je grens elke keer weer te verleggen en dat eist ook wel z'n tol hoor. Maarja een vriendinnetje van mij is de 1e keer met IVF meteen zwanger geraakt, dus dan is het het allemaal meer dan dubbel waard.
Over dubbel gesproken.....!!
Eens komt het goed, lieve Anne dan houden we ons eigen kleine krummel vast, for sure!

Lekker aftellen meid.
lfs., Suus
 
Terug
Bovenaan