Blij

Hoi allemaal,
Ik wil niemand tegen het hoofd aan stoten met dit onderwerp maar wil toch ook eigenlijk de aandacht even leggen op alle positieve dingen die er gebeuren. Dit vooral omdat het soms best wel lastig en ingewikkeld is om zwanger te zijn. Zoals: lage bloeddruk en weer terug het huis in lopen om je voorraad zoute drop te moeten pakken, vijf trappen in de sportschool om hoog te moeten maar er lekker niet voor kiezen om de lift te nemen en eerst weer 10 min op adem moeten komen, door de ikea te waggelen door je bekkeninstabiliteit maar weigeren om in een rolstoel te gaan zitten, en dan nog maar niet te beginnen over alle zorgen die er bij komen in de hoop om een gezond kindje op de wereld te zetten.

In het begin vond ik het hele zwanger zijn allemaal ongeloofelijk eng en kon er dan ook bijna niet blij van zijn. Maar nu zijn er zoveel leuke dingetjes dat ik het soms jammer vind dat het er zo snel straks weer op zit. Bijna de hele nacht door het getrappel van een kindje voelen, je buik die alle kanten op gaat terwijl ik tv aan het kijken ben en hier hard om moet lachen, uitstekende bulten omdat er een voet, kont of hoofd te veel naar buiten steekt en me serieus af begin te vragen of hij straks de uitgang wel weet te vinden.
En dan ook nog eens de allerliefste vriend van de hele wereld. Ja ze bestaan! En ja ook ik ben vaak genoeg boos op hem door invloed van een nog niet herstelde burn out en hormonen (heerlijke combi!). Elke keer netjes bij de controles van de verloskundige, aangemeld voor de papaplanner, het niet erg vind om snachts wakker te worden gemaakt om een rare uitstekende bult te zien. mij door de mcdrive rijdt voor een ijsje omdat ik de balen heb van de zwangerschapsgym, standaard mijn favoriete snoepjes in het weekend haalt, overal vragen stelt als hij iets niet begrijpt of iets wil weten, me helpt met schoonmaken en niet eens klaagt... En zo kan ik nog wel even door gaan.

En ik ben blij omdat er zoveel mensen om mij heen blij zijn: mijn moeder, mijn zus, vriendinnetjes en noem maar op!

Dus eigenlijk probeer ik, net als elk ander, mijn hoofd ook boven water te houden als het eens lastig word!

Nou dat wou ik eigenlijk even kwijt :)

Groetjes,

 
Ik ben het helemaal met je eens!
Vanaf het nieuwe jaar, vanaf mijn 30e week, voel ik me ook een stuk positiever. Zwanger zijn is niet het roze wolk gevoel wat je van te voren denk/verwacht. Nu kan ik gaan aftellen naar het moment dat we die kleine echt vast kunnen houden, mee kunnen wandelen en knuffelen en heel veel liefde kunnen geven.
Mijn vriend is ook geweldig, al kan ik soms ook echt zeuren tegen hem. Hij werkt heel veel en heel hard en daarnaast is hij er altijd voor mij.. Ik moet mezelf in mijn handen knijpen met zo'n wereld vent!

 
haha! ja zo kan je het ook zien ook al zit het niet altijd mee. ik lag van de week al op bed toen dacht ik he volgens mij zit ze rechts, voelde daar een ruggetje. ineens hoop beweging voel knog een keer zit ze aan de andere kant.. zeg nog tegen me man af een toe is het echt een boterletter.. moest echt lachen
 
Mooi gezegd en het is ook helemaal waar!
We gaan de buik straks nog missen, geen gebonk meer in de buik, baby ligt ineens een stuk van je vandaan...he-le-maal in de andere kamer ;) Dat moet ons toch wel door de laatste weken heen helpen?

 
nou moet heel eerlijk zeggen dat kdie buik niet echt zal missen hoor, kijk het is heel vrouwelijk absoluut, staat ook heel mooi.. maar die klachten enzo nee dat hoeft van mij niet en ook die beperkingen heb ik ook moeite mee hoor. lijkt me heerlijk weer op me buik slapen gewoon me normale kleren weer aan en heerlijk te knuffelen met zon kleine garnaaltje..
 
Deze keer zal ik de buik misschien wel en beetje gaan missen, ook omdat dit waarschijnlijk onze laatste is. Maar ook ik voel me, sinds dat 2012 is begonnen, een stuk positiever! Nu helpt het ook dat de controle's weer goed zijn. Deze kleine is ook een stuk gezelliger dan mijn dochter haha. Deze golft gezellig mee en dat is een heerlijk gevoel!

En groot gelijk meid! Zwanger zijn is iets bijzonders en mooi's!!! Begrijp me niet verkeerd, het is voor sommigen onder ons een zeer zware zwangerschap en dat is ook gewoon rot, maar het blijft toch een wonder dat zo'n klein nieuw mensje in ons groeit!!! Dat het nu al 40 cm is en al kan blijven leven buiten onze buiken!!

Ik wil ook zeggen tegen iedereen...probeer te genieten van dit wonder, hoe moeilijk en zwaar het soms ook is!!!! En voor diegenen die het echt zwaar hebben...ik hoop voor jullie dat alles goed gaat en dat er straks overal een gezonde baby word geboren!!!

Liefs ciomama
 
@Cionmama:sluit me helemaal bij je aan,geen woorden toe te voegen.ook al is het soms zwaar,en zeker ook voor anderen(want heb zelf een super zwangerschap.alleen wat vermoeiheid en harde buiken.)toch loop ik soms ook te klagen....later denk ik:moet blij zijn met zo een wondertje,ons 3de kindje het is een rijkdom!zeker als het bij zoveel mensen maar niet wilt lukken....maar soms heb je gewoon van die sombere dagen,heb iedereen denk wel eens,gelukkig overheerst wel meer het geluk en blijdschap.en ja ik die trappelende voetjes en buik wel missen hoor....want dit is toch echt ons laatste kindje.ze worden groot ook he

liefs jootje
 
die buik zal ik geen seconde missen, zelf niet nu ik weet dat dit de laatste keer is.
kan niet wachten om weer heerlijk op mn buik te slapen!

verder ben ik ook erg positief ingesteld op alles.
ik geniet heel erg als mn dochtertjes even een kusje willen geven op mn buik. als de oudste de naam noemt van haar broertje, ik geniet nu nog wel van t schoppen en bewegen in mn buik, ik geniet van het klussen in ons nieuwe huis, ook al is het heel zwaar werken enz enz

t leven heeft meer positieve dingen dan negatieve dingen vind ik.
tuurlijk zijn er wel eens tegenslagen, maar we vechten ons er door heen door de positieve dingen te zien.

carpe diem!

liefs, do
 
Terug
Bovenaan