Bloed afgenomen, zóóó zielig

[Anoniem]

Hé meiden,

Vrijdag was ik met Isabelle op controle bij de kinderarts.  Haar ontlasting is nog elke dag water dun  (of je een gieter bruin water in haar luier leeg gooit). De kinderarts zei steeds dat dat kwam door een snelle darm. Maar dat ging er echt niet meer in bij ons. Gelukkig nam de kinderarts ons dit keer erg serieus.

Als hij de klachten (Isabelle blijft te klein (77 cm en 7600 gram), heeft altijd walletjes onder haar ogen, ze heeft altijd zo'n opgeblazen buikje en die vreselijke dunnen ontlasting) bij elkaar neemt lijkt het op een gluten allergie. Maar dit hebben ze een jaar geleden al getest. Dat gaan ze nu weer opnieuw doen en tegelijk testen ze haar op allerlei andere zaken. Hiervoor hebben ze heel veel bloed nodig.

Ik wist van de vorige keren dat Isabelle moeilijk te prikken is... Het was echt een drama. Het eerste handje lukte niet en toen was ze al helemaal overstuur. Gelukkig mocht ze lekker bij mij op schoot blijven. In het tweede handje ging het beter, maar doordat Isabelle ineens terug trok ging het naaldje eruit. Nu moesten ze ook nog in haar armpje geprikt worden. Er moest een extra zuster aan te pas komen om haar vast te houden. Jullie begrijpen wel dat ze helemaal overstuur ging! Gelukkig stroomde het bloed rijkelijk en was het eindelijk gedaan. Toen barste mama in tranen uit! Gelukkig waren de prikzusters heel lief  voor ons. Helemaal bibberend  stonden we een uurtje later weer buiten bij het ziekenuis.

Hopelijk vinden ze iets in het bloed waar  we iets mee kunnen!  23-12 krijgen we de uitslag.

Gelukkig heeft ze  thuis lekker geslapen en is ze alles weer vergeten!

X Linda  

 

[Anoniem]

Hoi Linda,

Erg he, zo'n krijsend kindje. Ik weet precies hoe je je gevoeld hebt.
Toen Sven 3 dagen oud was, moest hij naar het ziekenhuis omdat hij niet meer wilde drinken en onderkoeld raakte. Hij werd toen opgenomen en ze moesten een infuusje aanleggen. In eerste instantie wilden ze dat in zijn voetje doen zodat hij er niet veel last van zou hebben. Stonden er 2 van die mannen boven zo'n hummeltje en het wilde maar niet lukken. Krijsen krijsen krijsen was het. Ik heb toen zo ontzettend moeten huilen. Uiteindelijk kwam er een andere verpleegster die Sven wegrukte bij de dokters en hem aan mij gaf. 'Zo' zei ze: 'Laat hem en zijn mama  nu eerst maar eens kalmeren'. Wat een dijk van een vrouw was dat! Later hebben ze het infuusje toch maar in zijn handje gedaan.
Toen Sven zijn eerste prikje bij het CB kreeg, ging hij weer zo tekeer (deja vu natuurlijk) en daar ging mama ook weer. Maar zijn huiltje ging dan ook door merg en been dat zelfs de verpleegster een brok in haar keel had.....

Het valt soms niet mee. Nu maar hopen dat al dat verdriet niet voor niets is en dat ze eindelijk weten wat je meisje mankeert.

Groetjes,
Maike

 

[Anoniem]

Ah, ik heb echt met ´r te doen hoor, maar dat heb ik je gister al verteld! Konden ze er maar op een andere manier achter komen wat er eventueel mis is he?
23-12 de uitslag, ik ben benieuwd, net als jullie.


x Miranda

 

[Anoniem]

hoi hoi


zielig is dat he en je voelt je zo machteloos want je weet het MOET gebeuren
maar het gaat zeker niet snel genoeg en altijd fout voor je gevoel.
Ryan heeft al tig infusen gehad en prikken ook maar nog steeds ben ik boos
verdrietig en machteloos het went NOOIT.
het vasthouden is vaak ook erger dan het prikken zelf.

ik hoop dat je kleine mied er snel overheen is en dat ze snel iets vinden
waar ze wat mee kunnen

groetjes en succes (laat je het nog even weten)
moekje en ryan

 

[Anoniem]

Wat vervelend zeg, een hele dikke kus voor je kleine meisje. Ook van Feline!

groetjes Maris

 

[Anoniem]

Bedankt voor jullie lieve berichtjes en kusjes !

Zodra we uitslag hebben zal ik jullie op de hoogte brengen.
Ben wel erg benieuwd... nog even geduld.

En Isabelle heeft er na vrijdag geen last meer van gehad. Hopelijk geen trauma?

X Linda