Hoi Lydia,
Nou, je bent de 'gevarenzone' nog niet uit, maar er is nog genoeg hoop! Wat kan het ook allemaal maf gaan hé!
Ik ben zelf voor de tweede keer zwanger en beide keren was er een hoop onduidelijkheid aan het begin. De eerste keer was ik verwezen door de huisarts, omdat mijn menstruatie uitbleef en zs-testen negatief aangaven. Ik kreeg allerlei nare onderzoeken en een zs-test tot slot. Dat schijnt standaard te zijn voordat ze gaan beginnen met hormonenkuren. Ik ging nergens vanuit. De gyn had mij al verzekerd dat de zs-tesen die ik had gedaan, betrouwbaar waren. Ik zou dus niet zwanger zijn.
's Middags moest ik maar even terugbellen voor de uitslag.
Ik was het bijna vergeten, ik verwachte er toch niets meer van. Ik had pas een echo gehad en daarop was ook niets bijzonders te zien. Maar toen ik belde, bleek de test positief te zijn! Ik verwonderd, maar blij!
De volgende dag belde de gyn. (mobiel: ik stond in de HEMA) Dat de uitslag van de bloedtest binnen was en dat er zo weinig HCG in mijn bloed zat, dat ze dacht aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.... Dat was het dus niet: Ik heb inmiddels een heel lief dochtertje!
De tweede keer (nu) heb ik weer allerlei onzekerheden en waarschijnlijk minder geluk, maar dat hoor ik vrijdag.
Ik vind dat zwanger zijn maar heftig hoor! Wel-niet-wel-niet-wel-niet....Het kan alle kanten op! En zo'n echo geeft ook niet altijd de duidelijkheid die je graag zou willen, hé!
Ik wens je in ieder geval sterkte terwijl je afwacht. Hopelijk wordt het een hele mooie, duidelijke:
WEL!!
Groetjes van Sisi
