Bloedverlies

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik ben nu ca. 11 weken zwanger. De eerste 9 weken had ik nergens last van. Niet misselijk en niet moe. Maar sinds het begin van de 10e week verlies ik wat bloed. In het begin een klein beetje, meestal bruin en soms een klein beetje rood bloed. Maar de laatste dagen is het veel meer (rood) geworden. Het is nu al 10 dagen zo. Ik weet niet meer of ik zwanger ben. De test geeft nog wel positief aan. Afgelopen vrijdag voor het eerst bij de verloskundige geweest. Met het apparaat op m'n buik kan zij het hartje nog niet horen maar dit hoeft niet te betekenen dat het niet goed is volgens haar. Vrijdag krijg ik een echo, maar dit duurt echt te lang. Ik maak me onzeker. Ik heb verder niet hele erge krampen. Wel een beetje menstruatieachtige pijn meer niet.
Wie heeft dit ook gehad of kan me iets meer vertellen. Ik ga er al vanuit dat het een miskraam wordt, maar misschien zijn er ook nog opbeurende verhalen?
 
Hoi Inge,

Ik had ook bloedverlies (ben nu 35 weken zwanger). Bij de 7e week en bij de 15 e week. Maar dat was steeds wel een klein beetje. Het kan zijn dat er een adertje is gesprongen omdat je baarmoeder nu uit gaat zetten en alles nu ook meer doorbloed is.
Bij een vriendin van mij, was het een beetje zelfde verhaal als bij jou. Zij had best veel bloedverlies ook een paar dagen achter elkaar. En later in de zwangerschap nog eens. Nu heeft ze een prachtig meisje.
Toen ik bloedverlies had heb ik meteen de vk gebeld of ze een afspraak kon maken voor een echo (in het ziekenhuis), vrijdag heb ik gebeld en maandag mocht ik komen. Ik kan me voorstellen dat je er zo onzeker van wordt en het duurt nog zo lang tot vrijdag. En inderdaad met die doptone is het hartje moeilijk te horen bij 11 weken. Meestal is dat bij 12 à 13 weken.
Ik ging er bij mezelf ook vanuit dat het een beginnende miskraam was hoor, dan viel het niet zo tegen als het wel zo was (hoewel het altijd jammer is natuurlijk). Maar goed, bij mij is dus alles goed gegaan.

Ik wens je heel veel sterkte deze dagen. Bel anders je vk of de echo eerder kan. Nee heb je, ja kan je krijgen.

Groetjes Nicole
 
Ik wou dat ik je kon opbeuren, maar het enige wat ik kan zeggen is: bel je vk. Toch beter het zekere voor het onzekere. Dan maken ze gewoon eerder een echo en dan weet je het zeker. Tegen mij zeiden ze altijd dat een beetje bloedverlies altijd kan gebeuren en niets ernstigs hoeft te betekenen, maar als het aanhoudt moet je bellen. Dus in jou geval zou ik ook zeggen: Bellen!!! Dan ben je tenminste ook gerust gesteld.
Succes ermee!!
 
had van mijn 1e zoontje enorm bloedverlies echt heel veel vk wist zeker dat het mis ging inmiddels is mijn zoontje 5 jaar.
bij deze zwangerschap tot 19e week bloedverlies ben nu 29 weken kan dus goed gaan ik heb inmiddels al wel 6 miskramen achter de rug maar had daarbij ook echt buikkramp sterkte ermee
 
Het hoeft niets ergs te zijn, maar dat weet je natuurlijk nooit zeker. En tot vrijdag wachten lijkt me in jouw geval wel heel lang. Ik zou idd. de vk nog eens bellen en vragen of het echt niet eerder kan. Dit is toch ook geen doen zo. Ik hoop dat het iets onschuldigs is. Sterkte!
 
De onzekerheid lijkt me vreselijk. Als je in het ziekenhuis een echo moet laten maken, kan je wellicht proberen een spoedafspraak te maken. Hoop dat het lukt!
Sterkte, Mik
 
Met dit onzekere gevoel moet je niet bliven lopen hoor. Niet weten hoe het er voor staat is beroerder dan weten dat het niet goed is.
Zelf had is in de 13e week weeachtige verschijnselen. Via de husarts heb ik toen zelfs 's nachts een echo gelregen omdat ik heel duidelijk heb aangegeven dat ik niet die onzekerheid wilde hebben. Want mensenlief wat een angst als je denkt dat het niet goed is met je kindje. Gelukkig is alles goed gegaan en ben ik nu 37+5.
Lieve meid heel veel sterkte en ga op je sterepem staan hoor want stress is niet goed voor jou en ook niet voor je kindje
 
Dag allemaal,

Het is dus inderdaad niet goed gegaan. Ik kreeg zondagavond enorme krampen en begon veel bloed te verliezen (stolsels en gewoon rood bloed). Meteen de verloskundige gebeld en volgens haar was dit inderdaad het begin van een miskraam. Alles duurde ca. 1 1/2 uur en zoals zij al had aangegeven zou je zelf een gevoel hebben dat het eruit was en dat zou meteen een 'opluchting' zijn. Maar datgene zou dan een ander soort weefsel zijn als die andere stolsels. Nou, dat heb ik niet gezien maar de rest klopte inderdaad. Ik voelde me direct daarna eigenlijk weer prima, maar wel heel vreemd dat alles voorbij was. Mijn troost was dat dit deze zwangerschap niet echt gepland was (maar zeker wel gewenst) en ik vanaf het begin niet het gevoel had zwanger te zijn en ook het kindje niet had gevoeld. Het was heel onwezenlijk allemaal (en is het eigenlijk nog steeds). Maar ondanks alles voel ik me geestelijk heel goed. Wel heel raar vind ik dat, dacht dat het veel meer stress waar ik altijd best gevoelig voor ben zou meebrengen. Misschien een positieve uitwerking van de hormonen???

Inge
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan