Bloedverlies

Hey meiden. Ik lees al een tijdje met jullie mee en soms zet ik er ook wat op maar ik wilde toch even mijn verhaal doen om misschien wat meiden uit de onzekerheid te halen!! Ik ben vandaag 8.4 weken zwanger! Bij 5 weken mocht ik voor het eerst ivm medicijnen voor mijn eerste echo! Toen zagen ze een zwangerschap maar verder nog niks! Bij zes weken had ik erg veel last van verlies van oud bloed vooral bij naar de wc gaan! Dus weer naar de vk voor een echo! Toen konden we voor het eerst zien dat hij 5.4 mm was en zijn hartje klopte. Bij zeven weken liep ik lekker te wandelen tot dat ik ineens voelde dat ik soort van in mijn broek plaste. Ik kwam er achter dat ik best veel vers bloed was verloren. Het was rond kerst en dus met spoed naar de vk. Als je net begint met bloeden kan het hartje nog gewoon kloppen en heb je hoop. Helaas kan het wel een voorteken zijn van een mk. Dus geen echo gemaakt en als het bloeden zou stoppen gelijk terug komen voor een echo. Dan hadden we iets meer zekerheid dat het dan geen mk was. Ik heb vorige week dinsdag een echo gehad en toen was hij 1.08 cm en het hartje klopte super goed. Nu verlies ik nog steeds oud bloed en ze weten vaak niet waarom, kan ook onschuldig zijn!! Ik wilde alleen even met dit verhaal vertellen. Luister goed naar je lichaam. Bloedverlies is niet gelijk foute boel. Wel heb ik geen kramp gehad. Goed teken. Ik mag vandaag weer terug voor een check up van mezelf. En misschien nog even spieken naar de kleine. ik hoop dat ik misschien wat meiden kan geruststellen!! Liefs
 
Hi Helena,

Ik ben 7 weken zwanger via IVF/ICSI en alles liep tot nu toe perfect. Ik woon in de USA en daar krijg je met 6 weken je eerste echo, dat was vorige week. We zagen op deze echo dat twee embryo’s zich hadden ingenesteld, eentje had een hartslag, maar de tweede lag erg achter. Die ging het waarschijnlijk ook niet redden.
Eergisteren las ik jouw berichtje en gisteren maakte ik exact hetzelfde mee. Ik werd wakker, omdat ik iets voelde vloeien, ging naar de wc en zag alleen maar vers bloed. Dikke paniek natuurlijk, bang om allebei baby’s te verliezen. Net als jou had ik geen kramp.
Ik kon direct ‘s-ochtends een spoedecho laten maken en daar zagen we nog steeds een hartslag, gelukkig. De tweede was nog steeds veel te klein en kan de oorzaak zijn van mijn bloeding. 100% zeker konden ze het niet zeggen. We hopen op 1 gezonde baby en gaan ervoor.
Ook hier dus niet echt foute boel na een bloeding.

Je hebt me zeker gerust gesteld met je verhaal, bedankt!
 
Jeetje wat moet jij je zorgen hebben gemaakt zeg.... Helaas heb ik in augustus een miskraam gehad en dat is heel raar gelopen...

Ik zat dinsdags bij de buren gezellig voor de deur en had wat last van buikpijn en toen ik thuis naar het toilet ging had ik dus ook bloedverlies, ik heb meteen de huisartsen post gebeld met het verhaal ik was toen 11 weken en 5 dagen zwanger maar ze vertelden mij dat ze helaas niks voor me konden doen.. dus afwachten maar en de volgende dag naar de huisarts ( dit was een vervanger ) en die heeft toen heel bot gezegd ja als het misgaat gaat het mis niet zeuren en afwachten ik mocht niet voor een spoedecho... smiddags begon ik wat meer te bloeden maar geen buikpijn dus ik de dok weer gebeld en die zou terug bellen na een uur wachten heb ik weer de ha gebeld maar de praktijk was dicht dus ik heen gereden want ze zijn er tot 18 uur maar nemen de telefoon om 17 uur niet meer op daar stond ik in de hal lichtelijk in paniek en de huisarts gevraagd of ik naar het zh mocht voor een echo en midden in de hal viel de huisarts tegen me uit en zei op zeer groffe toon ja hallo ik heb vanmorgen al gezegd dat als je een miskraam krijgt je een miskraam krijgt punt.... toen ben ik zelf met mn moeder naar het ziekenhuis gereden en heb daar een inwendige echo gehad waar niet veel op te zien was omdat ik volgens de gyn. teveel bloedde dus weer naar huis. De volgende ochtend werd ik door de assistente gebeld dat ik smiddags om 14 uur naar het ziekenhuis mocht voor een echo en daar werd me verteld dat het kindje in week 8 of 9 al was overleden en ik kreeg de vraag of ik gecurreteerd wou worden of de natuur zijn gang wilde laten gaan. Ik koos voor het tweede maar na het weekend heb ik samen met mijn partner besloten om het toch maar weg te laten halen omdat ik me er absoluut niet prettig bij voelde dus ik weer een afspraak gemaakt met de huisarts voor een verwijzing naar het ziekenhuis voor een curretage... maar de volgende dag begon de miskraam door te zetten en dit heel heftig.... Ik heb ruim een uur op toilet gezeten en ben zoveel bloed verloren dat ik er al raar van werd duizelig en viel bijna flauw toen heeft een vriendin van mij de dokterswacht gebeld en die hebben meteen een ambu gestuurd die me met gillende sirenes in het ziekenhuis hebben afgeleverd... ik was rond 21 uur in het zh en lag om 23 uur in de operatiekamer om het vruchtje weg te laten halen.... en alsof dit nog niet erg genoeg was lag ik op een verpleegafdeling met daarnaast moeders met hun pas geboren kindjes dit was verschrikkelijk en heeft ontzettend veel indruk op mij gemaakt om over het verdriet maar te zwijgen... Nu ben ik inmiddels weer zwanger en waarschijnlijk van een tweeling ( nu 7 wk en 5 dgn) maar ik ben zo ontzettend bang dat het weer misgaat gelukkig heb ik morgen een echo en ik hoop zo dat ik dan 1 of 2 hartjes zie kloppen en dat deze zwangerschap wel goed gaat....

Sorry voor mijn lange verhaal en ik hoop van harte dat jullie zwangerschappen helemaal goed gaan en dat een ieder van ons in augustus gezonde kindertjes in hun armen mogen sluiten.

Groetjes Marijke
 
Terug
Bovenaan