A
Anoniem
Guest
Hoi Sil,
Heb net je boek uit, wat een verhaal! De tranen sprongen me soms in de ogen. Wat erg om in zo'n dal te zitten en wat ontzettend goed van je dat je er weer uit bent gekomen. Je mag best behoorlijk trots op jezelf zijn.
Ik was zo blij om dat te lezen dat je bij Chloe geen depressieve gevoelens hebt gehad (tenminste niet meer dan normaal is). Wist ik natuurlijk al wel zo'n beetje, maar dat was toch wel fijn om te lezen.
Wat me verder opviel, is dat de liefde die je voelt voor je meisjes heel duidelijk naar voren komt, op een hele natuurlijke en vanzelfsprekende manier. Vond ik heel mooi en ontroerend.
Herkenbaar was trouwens dat gedeelte met die pup. Tot aan de puppycursus .
Knuffel,
KT
Heb net je boek uit, wat een verhaal! De tranen sprongen me soms in de ogen. Wat erg om in zo'n dal te zitten en wat ontzettend goed van je dat je er weer uit bent gekomen. Je mag best behoorlijk trots op jezelf zijn.
Ik was zo blij om dat te lezen dat je bij Chloe geen depressieve gevoelens hebt gehad (tenminste niet meer dan normaal is). Wist ik natuurlijk al wel zo'n beetje, maar dat was toch wel fijn om te lezen.
Wat me verder opviel, is dat de liefde die je voelt voor je meisjes heel duidelijk naar voren komt, op een hele natuurlijke en vanzelfsprekende manier. Vond ik heel mooi en ontroerend.
Herkenbaar was trouwens dat gedeelte met die pup. Tot aan de puppycursus .
Knuffel,
KT