Boos en verdrietig

Even niet baby onderwerp hoor...

Sinds twee weken is de bom op mijn werk gebarsten. Mijn collega's waren al niet sociaal en er was al geen teamvorming voor mijn verlof, na mijn verlof is er niets gewijzigd. Twee weken terug dus een stressbom van mij die ontplofte bij mijn oude teamleider (M), mijn werkzaamheden zijn niet leuk, ik wil terug naar zijn team of een heel nieuw project en mijn huidige teamleider (F) doet zn werk gewoon slecht.
M vond dat ik ook met F om de tafel moest gaan zitten en heeft dus eerst met hem gesproken en daarna moest ik met hem zitten. Nou dat liep op weinig uit. Aangezien ik gedetacheerd zit en dus nog een partij ertussen heb (I) heb ik ook met hen gezeten twee weken terug. Mijn vaste contactpersoon was nog op vakantie en kwam vorige week terug. Ik moest het ook nog met hem bespreken. Die liet echter op zich wachten en heb uiteindelijk zelf maar weer gebeld, nu hebben we morgen een lunchafspraak om eea uit te spreken.
Echter werd ik net gebeld door F: "heb je je keuze al gemaakt, ik moet zo een vergadering in en dan kan ik een vervanger aanvragen voor je. Ik spreek je morgen wel weer verder."
Ik mag officieel die keuzes niet maken, dat moet mijn werkgever doen, maar aangezien I zolang op zich laat wachten en ik opzich ook wel begrijp dat F wil weten waar ie aan toe is, voelde ik me onder druk gezet. Ik ben vooral boos hoe F zo kortaf aan de telefoon dit kan vragen. Hij weet dat dit niet gemakkelijk voor mij is..

Daarnaast wordt ik ook wel verdrietig bij het idee dat de manier waarop dit gaat waarschijnlijk bij I in het verkeerde keelgat schiet, ik daardoor een nieuw project krijg waardoor er geen rekening wordt gehouden met thuiswerken of 32 uur werken... Ik ben juist iemand die wil dat alles netjes en fair gaat en ik voelde me net gewoon zo voor het blok gezet.
Bah er kwam al weinig werk uit mn handen vandaag met thuiswerken maar ik ben er nu echt helemaal klaar mee...
Ik ben benieuwd hoe dit morgen afloopt...
 
Jeeee wat enorm vervelend!! Ik voel met je mee hoor. Als je na je verlof in zo'n situatie terug komt, baal je als een stekker (zacht uitgedrukt). Hier gaan de emoties ook alle kanten op na m'n ontslag, maar probeer voor ogen te houden dat je beter negatieve energie kan omzetten in positieve. Het heeft alleen negatief effect op je kleintje en je gezin. Ik ben ook niet fair behandeld op werk, maar het kost me echt zoveel energie om er steeds maar tegen in te gaan. Je weet zelf wel hoe je bent, wat goed voor je is, blijkbaar is dit niet de plek voor jou. Alleen jammer dat het dan op zo'n manier moet eindigen. Hopelijk lukt het om naar de toekomst te kijken en dit achter je te laten. En als je ouderschapsverlof opneemt: ouderschapsverlof is een wettelijk recht, dus je werkgever zal er toch samen met jou uit moeten komen of hij wil of niet. Sterkte en succes met je gesprek morgen!!
 
Nou diverse gesprekken gehad vandaag. Ze begrijpen dat ik niet langer in het team wil werken en zijn nu aan het kijken of ik in een ander team aan de slag kan of een heel nieuw project krijg. Nog niet helemaal duidelijk, maar wel goed nieuws wat betreft mijn huidge functie. Pfffff.. opluchting :)
 
Wees duidelijk en geef je grenzen aan. Laat je niet dwingen tot keuzes die je nog niet wilt maken. Zo te lezen is er al iets opgelost... fijn voor je! Managers en teamleiders die niet goed bestand zijn tegen druk leggen die druk meestal op hun werknemers, waardoor zij gestresst raken, laat je dat niet gebeuren en laat je niet tot keuzes dwingen waar je niet achter staat.

Succes!
 
Hey...dat is niet aardig...Ik had al een hele tijd terug op je berichtje gereageerd en heeft hij hem nooit geplaatst! :S

Vind het nog steeds stom hoe het er daar aan toe gaat. Ga je je ook zo lekker knullig door voelen.
Hoe is het allemaal afgelopen? Zit je op een ander project? En hoe zit het nu met thuiswerken?

Liefs
 
jeetje ik begrijp hoe irritant dat is, frustrerend

fijn dat er geluisterd wordt en naar een oplossing gekeken moet worden

ik werk zelf momenteel tijdelijjk onder de leidinggevende waar ik paar jaar geleden zoveel problemen mee had, 1e week was het weer raak. Moet zeggen dat ik leer om duidelijker te zijn en los te laten. Zij heeft een probleem en ik niet. Ik moet alleen leren er beter mee om te gaan, tactischer te zijn en tja daar ben ik te eerlijk voor.
Maar het is wel moeilijk, want je geeft het aan maar moet daarna nog wel verder met die personen en meestal vatten ze het niet goed op

Hopelijk heb je snel wat anders
Groetjes sabine
 
Terug
Bovenaan