boosheid en verdriet

[silllb]

<p>sorry lieve mensen maar ik moet even van me afschrijven</p><p>gister eerste echo gehad omdat ik vermoeden dat t niet goed zat</p><p>helaas is dat waar en is t vruchtje gestopt met groeien bij 5 weken ik ben zo boos en verdrietig te gelijk</p><p>zelf ben ik stiefmoeder van 2 lieve mooie kindjes maar waarvan de moeder de verzorging zo slecht is zelfs zo erg dat ze gepest worden der door</p><p>momenteel is zij ook zwanger de situatie bij hun nu met 7 kinderen is een appartement van 3 slaapkamers stapelbedden 1 keer in de week douchen en der worden geen tanden gepoets ik mag t niet zeggen maaf ben zo boos dat ze in verwachting is en zelf pas een relatie heb van 2</p><p>maanden helaas kan ik niet met mn partner er over praten want dan woord ik niet begrepen en krijg ik ruzie </p><p>is t raar dat ik me zo voel momenteel zijn we t nu al bijna 2 jaar aan t proberen </p>

 

[gebruiker882357]

Eerlijk gezegd vind k het vreemd dat je er niet met je partner over kan praten. Is jullie relatie verder wel ok? Hij ziet dan toch ook dat zijn kids verwaarloosd worden? Als ik dit zo hoor had ik allang de Kids beschermd en instanties ingeschakeld, wat een vreselijke situatie voor ze waar ze waarschijnlijk hun hele leven last van hebben. Verder snap ik helemaal dat haar zwangerschap als oneerlijk voelt. Ben je al naar de huisarts geweest met je verhaal? Misschien kan er onderzoek gedaan worden.

 

[silllb]

de reden dat die der boos om woord is dat die dan gaat denken dat zn kinderen er niet waren geweest want ze heb stiekem in hun relatie de pil niet genomen en de kinderbescherming doet niks die hebben we al 3 keer benaderd ,
verder zijn we nog niet naar een dokter gegaan en wil er nu ook momenteel even niet meer bezig zijn meg zwangerworden omdat t mentaal gewoon nu erg zwaar is 
gelukkig heb ik een hele lieve schoonmoeder waar ik gelukkig wel mee kan praten en die me ook heel goed begrijpt met alles