Boze baby voor het slapen

<p>Hallo,</p><p>Mijn zoontje is bijna 9 weken. Ik probeer hem bij vroege vermoeidheidssignalen in slaap te wiegen (zelf inslapen lukt nog niet, wordt hij alleen maar overstuur van) maar hij heeft altijd de neiging zich enorm te verzetten. </p><p>Wat ik hiermee bedoel is; zn beentjes/voetjes tegen me afzetten, veel met zijn hoofdje heen en weer en huilen. Ik hou hem dan stevig vast in mijn armen en hou zijn speentje vast (die valt er regelmatig uit) en dan zie je hem ook ontspannen en in slaap vallen.</p><p>Ik vraag me af of dit iets is wat meerdere kindjes hebben? Misschien heeft hij dat "nodig" om in slaap te komen en dan accepteer ik het maar ik twijfel of ik iets anders kan doen of dat ik met hem naar de osteopaat moet (hij is met de vacuümpomp gehaald)? Zo ja, zijn er meerdere signalen waaruit blijkt dat het wel een goed idee is om een bezoek aan de osteopaat te brengen?</p><p>Hij is verder wel een vrolijk mannetje en drinkt, poept/plast goed.</p><p>Ben benieuwd naar jullie reacties! Bedankt alvast.</p><p> </p>
 
Hallo,
Mijn dochtertje is 4 maanden en heeft dit zelfde probleem... nog steeds.
Ook super vrolijk en goede luiers, maar het slapen is een drama.
Ik vind het ook lastig om haar te laten huilen met dit warme weer. Ik probeer het wel maar na 10 a 15 min is ze helemaal overstuur..
Hopelijk kan ik ook van de antwoorden die jij krijgt meegenieten.
Groetjes.
 
Vaak is het hier juist heel simpel een vastzittend boertje..niks ingewikkelds. Tenminste als je verder een vrolijke baby hebt, met goede luiers en beweeglijk lijkt me het vreemd als er iets onderliggends zou zijn voor de slaapjesproblemen. Nu zijn we een paar maanden verder en merk ik dat het alsnog wel eens zo moeizaam gaat, wat ik er nu aan wijt dat er niet genoeg activiteit is geweest overdag. Maar nog steeds is het soms gewoon een diepe boer en is het daarna meteen slapen ?
 
Hier een kleintje van 12wekem en precies hetzelfde. Ben bij de osteopaat geweest en nu gaat het wel al een stuk beter!
wat wij aanhouden is slaapjes in eigen bedje, indien huilen 10min laten huilen en terug om te troosten (zonder iit bed te halen), als dit echt niet lukt toch even n knuffel nog maar vaak hoeven we maar 1x terug om te kalmeren en slaapt hij als een roosje!
 
Onze meid, nu 8 weken, had problemen met slapen. Zelf in slaap komen lukte niet, op een gegeven moment lukte het haar zelfs niet meer om in eigen bed te liggen.
De puckababy piep geprobeerd met eerst een klein succes, na lang huilen viel ze in slaap. Dit succes duurde maar kort. Uiteindelijk ons meisje na laten kijken bij osteopaat en bleek haar schouder vast te zitten. Ze was met de hand naast haar hoofd geboren.
Sinds de schouder los gemaakt is hebben we een meer tevreden meisje die in eigen bed slaapt in de puckababy.
Ze huilt zichzelf in slaap, duurt hooguit 10min. Als ze straks controle over haar handjes heeft kan de puckababy uit zodat  ze eindelijk kan duimen zonder dat de handen alle kanten opschieten.
Mijn advies volg je gevoel, zoals mijn vriend zegt baat het niet, schaad het niet. 
 
Hier hetzelfde gehad. Een enorme 'huilbaby' hij heeft uiteindelijk 2.5 week in het ziekenhuis gelegen hij is nu 9 weken oud. Nu ligt hij ingebakerd ineen pacco zak. Hij doet het hier geweldig in! Er zijn ook wel wat andere dingen uitgekomen, koemelk allergie en enorme verborgen reflux. Hier heeft hij medicatie voor nu. Maar de inbakerzak geeft hem heel veel rust! Toen hij uit het ziekenhuis kwam vond ik het ook spannend of hij het thuis ook zo goed zou doen in die zak. En had inderdaad al geïnformeerd naar een osteopaat. Maar deze hebben wij gelukkig niet nodig gehad!
 
Dat hadden wij ook de eerste paar weken. Hij bleek verborgen reflux te hebben. Toen dat onder controle was, ging het stukken beter. Nu alleen nog problemen tijdens sprongetjes of enorme nieuwe ontwikkelingen (rollen was drama). Hij huilt zichzelf meestal wel in slaap, dat duurt hooguit 15 minuten als hij optijd op bed ligt. Ik heb maar geaccepteerd dat dat hij hem hoort en kan inmiddels aan het huiltje wel horen of hij gaat slapen of niet. Ik zie het als prikkelverwerking. Ik ben vaak ook nog even aan het denken en draaien voordat ik kan slapen. 
 
Wij hebben er tussen de 6-12 weken ook last van. Een vrolijke en beweeglijke meid. Alleen vond ze het overdag zo gezellig dat slapen niet zo leuk was. Kon geen afscheid nemen van de dag. 
We hebben haar telkens getroost, lekker op de arm in slaap wiebelen. Dan in bed en als ze hard/echt huilde nog een keer troosten. Bij een beetje mopperen laten liggen.
Onze meid is nu 7 maanden en gaat al veel makkelijker slapen. Soms nog eens huilen en verzet maar meestal gaat het prima.  
 
Terug
Bovenaan