Bppd

[Gebruiker10085558]

6 jaar geleden kreeg ik mijn eerste aanval bppd.
Hier was ik toen wel met een week vanaf en ging gewoon door met mijn dagelijkse dingen zonder angst.
December 2024 kreeg ik weer een aanval, niet een maar dagelijks 1/2 keer. Ik was erg bang kon mijn kinderen niet verzorgen in de ochtend. Dus gelukkig was er bijna school vakantie en hoefde ik de auto niet in om ze weg te brengen en had ik ook vakantie van werk. Ik was de eerste week wel ziekgemeld. Ik kon niet naar mijn werk met de auto. Na 4 weken waren er alleen nog rest klachten. Maar enorme angst was er wel. Beetje bij beetje durfde ik alles weer. Slapen op links bijvoorbeeld/ attracties met de kids etc. Na 3 maanden had ik het zo goed als de angst overwonnen. Dacht er nog wel aan, maar angst was niet de grootste raadgever meer. Dit weekend ( begin mei) kreeg ik weer een aanval. En ik ben daar nu weer zo onderste boven door. Het is bij een aanval gebleven dit keer. Maar de hele dag ben ik duizelig, hoofdpijn en voel ik me niet helemaal oke. Ik drink geen cafeïne meer, ik probeer veel water te drinken etc. Maar toch ben ik bang om aanvallen te krijgen. Als ik in bed ga liggen ga ik er al snel weer uit. Omdat ik dan al duizelig wordt. Ik weet ondertussen niet of ik echt duizelig ben of dat het paniekaanvallen zijn bijvoorbeeld. Dus slaap ik elke dag op de bank met mijn hoofd omhoog. Dus eigenlijk zittend. Maar ook hier kan ik wat duizelig van zijn. Maar plat liggen durf ik nog niet. Het weekend gaan we weg dus moet ik in een bed slapen..ik ben erg bang dat ik duizelig word. De dokter heeft pas over twee weken plek. Al weet ik nu al dat ze er niet veel aan kunnen doen. Hebben jullie tips qua slapen of andere dingen waardoor het minder wordt of de angst minder wordt.
Bedankt alvast

 

[Jetske-OvN]

Beste G, wat ontzettend naar dat je weer een aanval hebt gehad en dat dit zoveel angst en onzekerheid met zich meebrengt. Ik kan begrijpen dat je je zorgen maakt, zeker omdat je ook verantwoordelijk bent voor je kinderen en je dagelijkse leven. Ik vind het super sterk van je dat je al stappen hebt ondernomen, zoals het vermijden van cafeïne en het drinken van voldoende water. Toch klinkt het alsof de angst en spanning een grote rol spelen in hoe je je nu voelt, wat de klachten mogelijk kan versterken. Als je merkt dat de angst je belemmert, kan het misschien fijn zijn om dit met een professional te bespreken, zoals een psycholoog, om te leren omgaan met de angst rondom de aanvallen?

Voor meer herkenning en tips kun je dit persoonlijke verhaal lezen:

‘Door dat ene pilletje per dag ben ik een betere moeder’

Antidepressiva slikken terwijl er in je buik een baby groeit. Hoe is dat? In deel 1 van deze serie, Manon (27): 'Óf ik ging dood óf ik nam die pillen.’

www.oudersvannu.nl

Ik heb dit artikel gekozen omdat misschien jou kan het helpen om te zien hoe anderen omgaan met angst en onzekerheid. Het gaat niet specifiek over bppd maar mogelijk heb je hier iets aan. Mogelijk is hier iemand in onze communtiy die zich herkent in jouw verhaal en/of ervaring heeft met bppd. Lees je dit en herken jij jezelf hierin? Deel dan hier je verhaal, het is een kleine moeite met een grote positieve impact! <3

Als je klachten aanhouden of verergeren, is het misschien toch raadzaam om contact op te nemen met een huisarts of specialist. Je gezondheid en gemoedsrust zijn belangrijk!

Heel veel sterkte,
-Jetske