Wij lopen een maandje voor jou. Wat wij gedaan hebben is inderdaad een broodkorst om mee te spelen geven, wel in de wipstoel op de stand meest rechtop. Nu zit ze in de kinderstoel.
Als ik dan zelf een broodje at, dan zat ze me te bestuderen. Dus dan deed ik af en toe mijn broodje kort in haar mondje. Niet lang genoeg om een stuk af te happen, maar wel dat ze wist dat ik ook brood at. Werd ze enthousiast van. En na een week of 2 ging er steeds meer van die broodkorst ook echt op. Toen heb ik een broodje zonder korst, met een beetje margarine, in blokjes van ongeveer een cm gesneden. De eerste stukjes belandden in haar verhemelte. Beetje lospeuteren. Maar het ging al snel beter. Nu 2 weken later eet ze een heel 'binnenkantje', gewoon zelf. Lekker graaien met die vuistjes en oefenen met het openen van de vingers. Ze is nu 6,5 maand.
Om haar aan granen te laten wennen maakte ik trouwens wel van haar ochtend fles, van een klein beetje, een pap met 1 eetlepel granenpap.
Misschien heb je wat aan dit verhaal.