Ik heb hier een broodmonstertje van 1 jaar dat juist veel soorten groenten een vervelende structuur vindt hebben. Zeker nu in deze tijd merk ik dat ze heel goed haar eten bestudeert op haar bordje. Met groot wantrouwen. Het lijkt wel of ze het spannender vindt dan eerder. Dit begon rond 10 maanden en ze is nu bijna 13 maanden. Hier en daar gaat er toch weer wat in nu. Ze at van de week broccoli met cashewsaus. En wat tomaatjes. Fruit gaat altijd al beter.
Wij hebben haar al vroeg met onze maaltijden mee laten eten (waarvan ze dus absoluut geen betere eter geworden is, het is niet de betere methode ofzo). Ze krijgt dus ons eten, of het deel ervan dat geschikt is, van ontbijt, lunch en avondeten en fruit. Op internet vind je veel over hoe je dit veilig aanbiedt in stukken. Toen ze vanaf 10 maanden slechter ging eten, ben ik dit juist blijven doen, zodat ze haar eten kan blijven ontdekken. Want, zo zegt internet in elk geval, op een gegeven moment eet ze het wel. Dan went ze eraan. En het lijkt dus te werken hier. Al heb ik al heel wat maaltijden zitten staren naar hoe ze alles plet, in haar haar smeert en op de grond gooit, en uiteindelijk geen enkele hap eet. Ik leg er wel vaak iets bij dat een vorige keer goed ging en ik hou met koken wel rekening met haar smaak. Soms een potje om haar buikje even goed te vullen, 1 a 2 keer per week ofzo. Melk is geminderd toen haar eten meer werd. Wij hebben op deze manier geen gevechten met een baby, geen frustraties, behalve dat mn met liefde gekookte eten nog vaak richting de honden gaat haha! En zij heeft altijd wat te ontdekken aan haar eten. Het is al goed als ze erop sabbelt of het alleen maar proeft. Het zal nooit wennen als je stopt met aanbieden denk ik dan... misschien werkt dit ook bij jullie.
Overigens maakt de vorm wel uit hier. Brood zonder korsten gaat veel beter. En geen pitjes en zaden erin. Mais uit een blik is ieuwl. Mais van de kolf knaagt ze zo een paar happen van op, want het is interessant. Ze lustte lang geen tomaten. Maar wel tomatensoep (die geef ik met stukken korstloze brood erin). Pasta stukken eet ze niet als ik ze door midden snijd wel.
En het moment scheelt ook wel. Als ik tijdens het koken haar in de eetstoel bij de keuken zet, snackt ze wel een hapje van het een of ander weg. Ze is afgeleid, er is geen druk om het op te eten. Ik zit er niet met mn neus verwachtingvol bovenop. Dat scheelt.
Verder is elk kindje op zn eigen tijd klaar voor eten hoor. Je doet het goed als je kindje gewoon blij en gezond is.