brr heb er kippenvel van

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik heb net mijn kleine man naar het kinderdagverblijf gebracht. Een beetje een mat sfeertjr dacht ik nog. Nou dat klopte wel. Een van de leidsters is haar baby verloren. vreselijk toch. een schitterend mannetje, maar met zuurstofgebrek geboren. Na 5 dagen ziekenhuis en nergens op gereageerd te hebben is hij overleden. Zo erg!
Ik weet hoe het is om een kindje te verliezen, maar die was pas 22 weken, dit was een volgroeid levensvatbaar mannetje!
Natuurlijk kwamen meteen ook al mijn angsten van 21 maanden geleden terug, toen ons mannetje met zijn 32 weken als een klein frummeltje in de couveuse lag. wat hebben we dan toch een mazzel gehad!
Ik zou natuurlijk heel blij zijn met nog een kindje over de vloer, maar op zo'n moment besef ik toch wel extra hoe gezegend we met ons kleine mannetje zijn.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Ja, ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt. Ik was net bevallen van onze zoon, toen we hoorden dat een collega van mijn man ook weer een kindje ging verwachten. Nou waren we er heel blij mee, want zij hadden al meerdere mk achter de rug. Het verliep in het begin niet echt voorspoedig, maar al gauw zag het er goed uit voor hen. Maar helaas is het kindje in het geboortekanaal overleden. Het was een helemaal gezond en voldragen meisje! Wat een drama! Ik was er helemaal stil van toen ik het hoorde.

Een paar maanden geleden was ik heel jaloers op het zusje van de buurvrouw. Ik had pas mijn mk achter de rug, en hoorde dat zij zwanger was van een tweeling. Maar het werd al vlot duidelijk dat 1 van de kindjes het niet goed deed. Inmiddels is het in de buik overleden. Met het andere kindje gaat het goed. Op slag was ik niet meer jaloers toen ik het hoorde! Wat zal zij het nog moeilijk krijgen. Ze moet straks immers bevallen van 2 kindjes, maar er gaat er maar 1 mee naar huis.

Na zulke verhalen besef ook ik dat we maar geluk hebben met onze mooie knul. En we hopen over 8 maanden weer zo'n wondertje te krijgen.

Groetjes, Kat

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi hoi

nou inderdaad wat een nare berichten,.... wat lijkt me dat erg.. je hebt je kindje al in de armen gehad en zien bewegen ed.....

ik heb ook een miskraam gehad, maar toen ik een verhaal hoorde van een meisje dat haar kindje wel leefde maar na de geboorte het niet zou overleven , maar wel gewoon de gehele zwangerschap moest uitdragen.. ;iepen de rillingen over mijn rug.. ze voelde het kindje bewegen in haar buik en toch zou het kindje strakjes niet meer leven... ze heeft het niet volgehouden (emotioneel ging ze eraan onderdoor)  en hebben met wee opwekkers het kindje gehaald..het kindje heeft een paar uur geleefd en is toen overleden.......brr

wat een ellende... ik had toen meteen zoiets van wat mij overkomen is , is dan tien keer minder erg ......

tobi..