Hoi allemaal!
Ik heb hier al eens vaker een vraag gesteld, maar toen hoorde ik eigenlijk nog onder de 'zwanger willen worden' meiden.
Maar: ik ben zwanger!! De derde ronde al raak en het is ons eerste kindje. We zijn zo blij!
Toch wordt (vooral bij mij) die blijdschap overschaduwd door angst en onzekerheid, omdat ik al vanaf twee dagen voor m'n NOD bruinverlies heb. Volgens mijn berekeningen ben ik nu 5 weken en 1 dag zwanger en het begon met 3 weken en 5 dagen...
Ik verlies best aardig wat afscheiding (sorry!), maar het is lichtbruinig van kleur. Soms is het echt kleurloos en doorzichtig en ben ik helemaal blij omdat ik denk dat het eindelijk over is. Maar dat is hoogstens een halve dag en dan is het weer bruin. Ik heb de vk al gebeld en ze zegt dat ze me natuurlijk niet de garantie kan geven dat het goed zit, wat logisch is. Maar dat bruin wel een teken is dat het oud is en dat het ook niet perse betekent dat ik me zorgen moet maken. Ik vroeg haar of het dan niet wat lang duurde (heb vrijdag gebeld en het was toen de 8e dag bruinverlies) en volgens haar kan het zelfs wel weken duren!
Maar goed, nu zit ik op de 11e dag en iedere keer als ik naar de wc ga, ben ik bang dat het echt rood is geworden. Tot nu toe is dat niet het geval en het is echt ook niet heel veel en niet donker, maar licht van kleur. Toch maak ik me zorgen. Mensen kunnen wel zeggen wacht maar af, maar dat is moeilijk. Ik wil wel heel erg blij zijn, maar merk dat ik het gewoon nog niet echt durf.
Ik heb geen krampen en steken in m'n buik gelukkig. Wel af en toe, maar niet erg pijnlijk. Daarnaast heb ik vooral 's avonds veel last van m'n onderrug, lijken m'n borsten sommige momenten op knappen te staan (maar van de buitenkant voel ik er niets aan) en heb ik een leeg gevoel in m'n maag en nergens trek in (ik eet wel goed hoor, dwing mezelf). Ik denk dat dat wel kwaaltjes zijn.
Jeetje wat tegenstrijdig allemaal.
Ik ben heel erg benieuwd of er hier meiden zijn die dit ook gehad hebben (minstens 11 dagen dus en ook zo vroeg in de zwangerschap) en wat hun ervaringen zijn. Ik kan ook de negatieve verhalen aan hoor. Ben gewoon heel erg benieuwd!
Ik krijg trouwens de 23e m'n eerste echo (8 weken en 2 dagen). Wat duurt dat nog lang!!!
Liefs, ikke
Ik heb hier al eens vaker een vraag gesteld, maar toen hoorde ik eigenlijk nog onder de 'zwanger willen worden' meiden.
Maar: ik ben zwanger!! De derde ronde al raak en het is ons eerste kindje. We zijn zo blij!
Toch wordt (vooral bij mij) die blijdschap overschaduwd door angst en onzekerheid, omdat ik al vanaf twee dagen voor m'n NOD bruinverlies heb. Volgens mijn berekeningen ben ik nu 5 weken en 1 dag zwanger en het begon met 3 weken en 5 dagen...
Ik verlies best aardig wat afscheiding (sorry!), maar het is lichtbruinig van kleur. Soms is het echt kleurloos en doorzichtig en ben ik helemaal blij omdat ik denk dat het eindelijk over is. Maar dat is hoogstens een halve dag en dan is het weer bruin. Ik heb de vk al gebeld en ze zegt dat ze me natuurlijk niet de garantie kan geven dat het goed zit, wat logisch is. Maar dat bruin wel een teken is dat het oud is en dat het ook niet perse betekent dat ik me zorgen moet maken. Ik vroeg haar of het dan niet wat lang duurde (heb vrijdag gebeld en het was toen de 8e dag bruinverlies) en volgens haar kan het zelfs wel weken duren!
Maar goed, nu zit ik op de 11e dag en iedere keer als ik naar de wc ga, ben ik bang dat het echt rood is geworden. Tot nu toe is dat niet het geval en het is echt ook niet heel veel en niet donker, maar licht van kleur. Toch maak ik me zorgen. Mensen kunnen wel zeggen wacht maar af, maar dat is moeilijk. Ik wil wel heel erg blij zijn, maar merk dat ik het gewoon nog niet echt durf.
Ik heb geen krampen en steken in m'n buik gelukkig. Wel af en toe, maar niet erg pijnlijk. Daarnaast heb ik vooral 's avonds veel last van m'n onderrug, lijken m'n borsten sommige momenten op knappen te staan (maar van de buitenkant voel ik er niets aan) en heb ik een leeg gevoel in m'n maag en nergens trek in (ik eet wel goed hoor, dwing mezelf). Ik denk dat dat wel kwaaltjes zijn.
Jeetje wat tegenstrijdig allemaal.
Ik ben heel erg benieuwd of er hier meiden zijn die dit ook gehad hebben (minstens 11 dagen dus en ook zo vroeg in de zwangerschap) en wat hun ervaringen zijn. Ik kan ook de negatieve verhalen aan hoor. Ben gewoon heel erg benieuwd!
Ik krijg trouwens de 23e m'n eerste echo (8 weken en 2 dagen). Wat duurt dat nog lang!!!
Liefs, ikke