waarschijnlijk is er al duizenden keren zo'n topic als deze geweest maar hier nog een keer omdat ik het gewoon allemaal weer eens even niet meer weet.
mijn zoon van bijna zes is uit logeren geweest bij zijn vriendje samen met nog een vriendje.
volle bak daar dus aangezien die mensen zelf al drie kinderen hebben.
alles is redelijk gegaan op een paar dingetjes na, je kent het heimwee etc.
maar nu is hij weer terug en doet brutaal, als ik wat zeg doet hij: blablabla. kwader kan je me niet krijgen!
dan zeg ik, ik ben aan het praten, dan moet jij je mond houden. weer:blablabla.
waar zijn vriendjes bijzijn.
ik zeg tegen hem of hij een koude douche wilt,nee dat wilt hij niet.
ik moet iedere keer als het vakantie is maar respect bij hem afdwingen, gek word ik ervan!
het hoort toch andersom te zijn? hij voelt zich god in frankrijk en ik weet er afentoe niet mee om te gaan.
en zo'n softie ben ik ook weer niet hoor! buiten spelen doet hij graag maar dan ziet hij mij op het balkon staan en dan gaat hij zitten fluisteren met zijn vriendjes.
hoe moet ik hier nou mee omgaan? straffen? mijn man en ik gaan maar weer eens(want dit gebeurt wel vaker)met hem praten.
en ultimatums stellen.
maar ja, overdag sta ik er alleen voor. en ik heb nog mijn dochtertje ook waar ik op moet letten...die neemt dit gedrag van mijn zoon ook over en van haar krijg ik dus geregeld een grote mond.
morgen komt er een buurmeisje waar ik de ochtend op moet passen, ik hoop dat alles goed gaat...
weet iemand wat tips voor mij?
voel me een beetje verloren....
mijn zoon van bijna zes is uit logeren geweest bij zijn vriendje samen met nog een vriendje.
volle bak daar dus aangezien die mensen zelf al drie kinderen hebben.
alles is redelijk gegaan op een paar dingetjes na, je kent het heimwee etc.
maar nu is hij weer terug en doet brutaal, als ik wat zeg doet hij: blablabla. kwader kan je me niet krijgen!
dan zeg ik, ik ben aan het praten, dan moet jij je mond houden. weer:blablabla.
waar zijn vriendjes bijzijn.
ik zeg tegen hem of hij een koude douche wilt,nee dat wilt hij niet.
ik moet iedere keer als het vakantie is maar respect bij hem afdwingen, gek word ik ervan!
het hoort toch andersom te zijn? hij voelt zich god in frankrijk en ik weet er afentoe niet mee om te gaan.
en zo'n softie ben ik ook weer niet hoor! buiten spelen doet hij graag maar dan ziet hij mij op het balkon staan en dan gaat hij zitten fluisteren met zijn vriendjes.
hoe moet ik hier nou mee omgaan? straffen? mijn man en ik gaan maar weer eens(want dit gebeurt wel vaker)met hem praten.
en ultimatums stellen.
maar ja, overdag sta ik er alleen voor. en ik heb nog mijn dochtertje ook waar ik op moet letten...die neemt dit gedrag van mijn zoon ook over en van haar krijg ik dus geregeld een grote mond.
morgen komt er een buurmeisje waar ik de ochtend op moet passen, ik hoop dat alles goed gaat...
weet iemand wat tips voor mij?
voel me een beetje verloren....