Buitenbaarmoedelijke zwangerschap

E

Elleinad

<p style="text-align: left;">Twee weken geleden 1, 2.. uiteindelijk 4 positieve zwangerschapstesten in de handen. Blij, verrast en spannend. Week later de eerste inwendige echo vamwege onregelmatige cyclus om te kijken hoe ver we waren. Op de echo was echter niets te zien. Gelijk doorgestuurd om bloed te prikken, volgende dag bleek ik 5 weken. Donderdag terug voor weer een inwendige echo.. helaas weet niets te zien, er had nu wel een vruchtzakje zichtbaar moeten zijn.</p><p> </p><p>Dit keer direct door naar zieke huia, gynaecoloog heeft gekeken maar ook hij kon niets vinden, in de eileider leek wel 'iets' te zitten. Volgende dat terug naar ziekenhuis, mn hcg was van 2036 gestegen naar 4500. Wederom inwendige echo. Ook hier nog steeds hetzelfde beeld. 'Iets' in de eileider maar geen 100% zekerheid. Mocht het toch in mn baarmoeder zitten wordt het sowieso geen goede zwangerschap want het beeld klopt niet.</p><p>Morgen moet ik weer prikken en een echo en naar grote waarschijnlijkheid wordt morgen mijn eileider verwijderd dmv operatie, als mijn hcg weer gestegen is.</p><p>Ik zie énorm tegen de operatie op. Iemand ervaring met deze operatie? Hoe lang duurt het, hoe lang moet je herstellen  etc??</p>
 
Ik heb zelf een bbz in januari gehad. Echter was het bij mij een spoedoperatie. Ik weet nog dat ik om 13.15 naar de ok werd gereden (vanuit de pre-operatieve ruimte), en ik was om 15.30 terug op de kamer. Afhankelijk of je eileider al gescheurd is (zoals bij mij), dan zijn ze wat langer bezig met schoonmaken van buikholte. Ik mocht inprincipe de zelfde avond naar huis, maar omdat ik zoon pijn had gehad en thuis nog een peuter had er zelf voor gekozen om nog een nachtje te blijven voor extra rust. Daarna wel echt 2 weken lichamelijk rustig aan gedaan. Geestelijke herstel duurde wat langer. Uit eindelijk hierna 1 menstruatie gehad en daarna weer aangeteld. Inmiddels ruim 23 weken zwanger van een gezonde jongen.
 
Sterkte
 
Ik heb ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad in februari. Ze konden bij mij ook niets vinden in mn baarmoeder maar mn hcg bleef stijgen. Uiteindelijk heb ik een spuit methotrexaat gehad om de zwangerschap af te breken. Deze heb ik op vrijdagmiddag gehad. Op zaterdagavond kreeg ik pijn en op zondagochtend kon ik niks meer van de pijn, niet liggen, zitten plassen etc. Deed allemaal super veel pijn. Toen zijn we naar de eerste hulp gereden waar ik met spoed werd geopereerd. Op de echo bleek dat mn eileider al aan het scheuren was en er al wat bloed in mn buikholte zat. Ik werd direct klaar gemaakt voor de operatie en ik was geloof ik 2 uur later weer op de kamer. Zodra ik naar de wc 2as geweest en wat had gegeten mocht ik gaan. Daarna 3 weken thuis gezeten om te genezen. Tis geen zware operatie maar je moet wel goed rusten de weken erna. Omdat ik ook nog die spuit had gehad mocht ik minimaal 3 maanden niet zwanger raken. Maar in principe als je die niet hebt gehad mag je na de eerste menstruatie na de operatie weer zwanger worden. 
 
Oke dank voor de antwoorden! Als mijn hcg niet te veel gestegen is mag ik evt ook nog voor de optie methotrexaat gaan, dat is dan mijn eigen keuze masr de gynaecoloog gaf aan dat ik me in moest stellen op een operatie. 
Bedankt voor de info, we gaan het meemaken morgen. 
 
Ik heb vorige zomer ook een bbz gehad met een geplande kijkoperatie. In de ochtend ben ik toen opgenomen en rond 15:00 werd ik geopereerd (mijn eileider is toen verwijderd). De operatie zelf was volgens mij niet zo lang, ik was ook onder algehele narcose dus heb er ook niet veel van meegekregen. Eenmaal terug op zaal heb ik wel veel pijn in mijn buik gehad en extra morfine ingespoten gekregen, daarna ging het een stuk beter. Ik had diezelfde avond nog naar huis mogen gaan, maar heb er zelf voor gekozen om een nog een nachtje te blijven. 
Eenmaal thuis heb ik niet echt pijn meer gehad maar vooral heel veel last gehad van de lucht (gas) dat nog in mijn buik zat. Ze blazen je buik een soort van op zodat ze er goed bij kunnen en vooral dat vond ik erg naar naderhand. Het heeft 3 dagen geduurd voordat ik me weer oké voelde, maar in totaal heeft het herstellen wel ruim 2 weken geduurd. 
Al met al vond ik de operatie heel erg meevallen en heb ik het in eerste instantie vooral psychisch lastig gehad. Succes! 
 
Vorig jaar sept een bbz gehad en met spoed geopereerd omdat er al bloed in mijn buikholte zat. De eerste drie weken rustig aan gedaan en erna rustig het werk en opgebouwd was in het begin erg moe van de narcose en mocht van de gynaecoloog 6 weken niet zwaar tillen en bukken. Vond hget vooral psychisch zwaar. Nu ruim 27 weken zwanger van ons eerste wondertje.  Veel sterkte 
 
Nu alles achter de rug. Zondag om 08.00 bloedgeprikt en mijn hcg was inderdaad gestegen. Gynaecoloog zag ook duidelijk het eitje in de eileider. Direct opgenomen en na een dag lang wachten om 18.0p geopereerd. Ik moest een nachtje blijven en inderdaad ook shot morfine gehad. 
 
Sinds gister weer thuis en nog wel een pijnlijke buik. De wondjes zelf maar ook inderdaad wat jij zegt Lovie, dat gas!! Mijn hele buik voelt pijnlijk aan, alsof ik zwaar verbrand in de zon ben. Dat is denk ik dat uitrekken door dat gas.. nogal last van.
 
Hopen dat het snel beter voelt en dan 1 cyclus afwachten voor we voor poging 2 gaan. 
 
Toch nog een vraag; vandaag is de bloeding begonnen.. Er komen echter wel héél vreselijke buikkrampen bij, ongeveer om de 3 minuten.. bijna niet te houden. Is dit normaal?? Normaal nooit last gehad van menstruatiepijn. Maar dit is wel heel heftig.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan