Buitenbaarmoederlijk zwangerschap!

Hai dames,

Na veel lief en leed te hebben gedeeld, kon ik eindelijk mede delen dat ik zwanger was.

Afgelopen dinsdag hadden wij onze eerste echo. Ik was precies 7wk, maar zij tellen er nog 2wk erbij op dus 9wk zwanger. Nou, het zag er niet goed uit. Ze zagen niets in mijn baarmoeder, terwijl ik dacht dat alles goed was. Ik had geen pijn ook geen bloedverlies.

Toen mijn gyn. erbij werd geroepen en het "vruchtje"eindelijk had gevonden schrokken we heel erg. Het zat in mijn eierstok. Ik moest bloed prikken om er zeker van te zijn. Ik werd in de middag gebelt dat mijn waarde toren hoog was, maar dat klopte wel met het omvang van het vruchtje.   (19000) Ik moest met spoed worden geopereerd, want het was een tikkende bom in mijn lichaam. De volgende ochtend moest ik me aanmelden, mijn eigen gyn. was er niet, kreeg ik een andere. Die zat weer te twijfelen hoe het zat. Toen ik bijna geopereerd moest worden kwam een andere  desbetreffende arts bij mij en zei dat 1 eileider dicht zat (maar dat wist ik al) en dat het vruchtje vastzat in het andere! Ik dacht hoe kan dat nou, tegen mij zeiden ze dat het vastzat in het dichte eileider. Omdat het simpelweg er niet doorheen kon. Hij zei dat hij het moest verwijderen en dat het IVF zou worden. Nou, ik had het niet meer! (Je denkt een echo te zien met een hartje krijg je dit geheel onverwachts te horen. Mijn eerste zwangerschap hadden ze het ook het vermoeden dat het een buitenbaarmoederlijk zwangerschap was, maar het kon niet meer bewezen worden. En het was naar een aantal weken afgebroken. Maar dit keer ging alles zo goed, zo leek het tenminste.)

Maar ik had gelijk! De eileider die dicht zat daar zat toch een vruchtje dat verwijderd moest worden aan het uiteinde. Ze hebben een stuk van mijn eileider weggehaald. Maar het goede nieuws is dat ik nog steeds 1 goede eileider hebt! En dus weer zwanger kan worden en als dat mislukt dan wordt het inderdaad IVF. Over 2 weken op controle komen horen we het verder.

We hebben flink gehuilt, zeker omdat het zo onverwachts was. Ik heb nu ook 3 sneetjes en het doet meer pijn waar ze het verwijderd hebben. Ik ga gauw weer liggen.
Dus ik ga jullie weer verlaten en terug naar mijn oude forum.  

Veel liefs Sabrina (Sab)
 
Hallo,

Wat ontzettend naar voor jullie zeg!
Wij leven met jullie mee.
Laten we hopen dat je volgende zwangerschap niet te lang op zich zal laten wachten,en dat jullie een goede zwangerschap zullen hebben en een gezond kindje.




Veel sterkte toegewenst Lena
 
Hoi hoi,

Ik heb dan geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad maar wel een cyste in mijn linkereierstok die zo groot was dat die helemaal is weggehaald. Nu heb ik er dus ook nog maar 1 en wel de rechter.
Die heeft de boel waarschijnlijk altijd in zijn eentje draaiende gehouden maar ja dat weten we niet zeker.

Ik ben daar 4 november vorig jaar aan geopereerd. Eind december kregen we "groen licht" van de gyn dat we weer aan de slag mochten. Toch nog even een maandje gewacht en al met al ben ik in februari voor het laatst ongesteld en nu alweer bijna 31 weken zwanger. En dat allemaal vanzelf.

Dus ik wens je heel veel succes en rust lekker uit en weet dat het met 1tje ook kan!!

Groetjes,
Catelijne
november 2005 forum
 
Hoi Sabrina,

Wat verschrikkelijk voor jullie zeg. Neem wel de tijd om een en ander te verwerken, want het is nogal wat.
Zelf heb ik 1 zoon van 4 1/2 jaar en ben ik inmiddels na lange tijd (3 jaar) zwanger van onze tweede. Ik ben nu 18 weken en alles gaat goed.
Je zult je misschien afvragen waarom ik je dit laat weten, nou dat komt omdat mijn zwangerschap eigenlijk een heel groot wonder is en ik je wil laten weten dat wonderen nog echt wel bestaan.
Wij hebben vorig jaar van de gynaecoloog te horen gekregen dat een zwangerschap op de natuurlijke manier voor ons niet mogelijk was, omdat het zaad van mijn man door een hersteloperatie na sterilisatie te slecht was en te weinig aanwezig. ICSI zou voor ons de enige mogelijkheid zijn. Wij zijn toen eerst naar een homeopaat gegaan; zowel mijn man, als ik. Voor mijn man kon de homeopaat niet zoveel doen, maar ik bleef wel bij haar, zodat ik kon verwerken en accepteren dat er mogelijk geen kindje meer bij zou komen.
Vervolgens ben ik in november 2004 zwanger geraakt, maar dit wist ik niet. In januari 2005 bleek dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had en de eileider lekte al wat bloed in mijn buik. Ik ben dus geopereerd en een eileider is verwijderd.
Na deze operatie is het zaad van mijn man weer onderzocht en kwam het bericht dat er nagenoeg geen zaadcellen aanwezig waren. Weg was onze droom op een tweede kindje.
Samen met mijn homeopaat heb ik gewerkt aan acceptatie van dit feit en ik stond net op het punt om babyspullen weg te doen, toen ik niet ongesteld werd. Wat bleek: we zijn in verwachting!

Geef dus de hoop niet op, maar blijf ook niet gefocusd op het krijgen van een kindje. Ik weet dat het moeilijk is, maar echt, geniet van elkaar en alles wat je wel hebt en wie weet, komt het wonder ook bij jullie. Ik hoop het heel erg voor je.

liefs Mary.
 
Hai dames,

Ik wil hierbij iedereen bedanken voor jullie lieve reactie's!

Het is allemaal zo snel en overwachts gegaan, maar we geven niet op!

Me man en ik hadden erover en eigelijk vonden we dit al een wondertje. Ik heb het zo lang volgehouden zonder buikpijn of bloedverlies. Terwijl het slecht met mij kon aflopen. Net of wij toch een beschermengel hadden.   Dus wie weet...

En we hebben het toch kunnen zien via die echo, alleen op de verkeerde plek.

Ik ga niet helemaal afscheid nemen, want hopelijk ben ik gauw hier weer terug!!!

Veel lief Sabrina (Sab)
 
Terug
Bovenaan