buitenbaarmoederlijke zwangerschap

hallo allemaal,
Op 14 november ben ik in het ziekenhuis terechtgekomen en met spoed geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Mijn rechter eileider is daarbij weggenomen. Mijn vraag is; wie heeft dit ook aan de hand gehad en hoelang duurde het voordat je weer zwanger werd. De dienstdoende gynaecoloog vertelde na de operatie wel dat het mogelijk zou zijn om weer zwanger te raken, maar reageerde verder heel negatief op ons. Dit zou ons vierde kindje worden en zij had echt zoiets van "wat zeur je nou, waar begin je aan". Deze reactie snoerde mij eigenlijk de mond en ik had zoiets van 'laat maar'. Toch was dit kindje net zo gewild als de vorige 3 en dus het verdriet er niet minder om,daar willen mensen nog weleens aan voorbij gaan. Voordat onze oudste geboren was heb ik een miskraam gehad op ruim 3 maanden en of het nu je eerste kindje is of je vierde het is een enorm gemis. Misschien is het 'hebberig' maar ik zou zo graag nog een kans willen, of word het met een eileider een bijna onmogelijke wens?
 
Hallo Anoniem,
Bij het lezen van jou berichtje "moest" ik gewoon even reageren.
Ik heb in aug. een BBZ gehad, en dit was een hele heftige gebeurtenis.
Ik ben na 2 operaties en 3 liter bloedverlies op 1 dag mijn linker eileider kwijt.
Het was mijn eerste zwangerschap [nu ruim anderhalf jaar bezig]
Wat belachelijk dat jou gyneacoloog zo reageert!
Een eerste kindje kan toch even gewenst zijn dan een vierde!
Toch wil ik je iets positiefs melden.
Met 1 eileider kun je ook zwanger raken.
Die functie word n.l overgenomen door de andere eileider.
De gyn. vertelde ons dat je dan een kans hebt van 90%.
Niemand heeft 100% kans dus ik vind het wel positief.
De gyn. adviseerde ons 3maanden niet zwanger te worden, kan het lichaam tot rust komen en de buikwond kan genezen.
In nov. zijn wij weer "begonnen" en ben nu nog niet zwanger.
Half dec. heb ik nog een HSG onderzoek gehad.Er is toen gekeken of mijn re- eileider doorgangkelijk is en dit leek positief, het is nu voor ons ook afwachten.
wat denk je, zullen wij de 2004 mamma,s worden?
Ik ga ervoor! jij ook?
Heel veel sterkte want ook een BBZ is een verlies en heftige gebeurtenis dat je moet verwerken.

Veel geluk voor 2004! Groetjes, Monique2
 
hallo anoniem,

In maart 2002 was ik zes weken zwanger van ons eerste kindje.
Omdat ik hevige buikklachten had ben ik naar de dokter gegaan, hij gaf daar weinig aandacht aan een paar dagen later ben ik met spoed opgenomen en 's avonds nog geopereerd aan een buitenbaardmoederlijke zwangerschap. Bij deze operatie hebben ze mijn rechter eileider en eierstok weggehaald.
Ondanks dat mijn gynaecoloog vertelde dat een volgende zwangerschap gewoon mogelijk was heb ik daar heel erg aan getwijfeld.
Maar hij had gelijk, drie maanden na de operatie was ik weer zwanger.
Op 16 maart 2003 is onze zoon Daan geboren. Dus een jaar na de operatie later lag ik in het kraambed (dat was 22 maart) dat was een bijzondere dag wie had dit gedacht en ook nog zo snel.
Dus de mogelijkheid is er zeker.
veel succes.

wendy
 
hallo,

Helaas kan ik erg goed over dit onderwerp meepraten.
In nov '02 werd ik niet lekker (zonder dat ik wist zwanger te zijn aan gezien mijn menstruatie gewoon door was gegaan)en gign ik naar de huisartsen post op een zondagmiddag...een paar uur later lag ik op de ok omdat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had. Snachts na de operatie nog een nabloeding gehad en 3 maanden thuis gelopen voordat ik weer kon gaan werken. Gelukkig had ik mijn eileiders nog wel allebei...toen kwam er een jaar vol spanning omdat ik iedere maand in de stress schoot...ik was zo bang dit nog een keer te moeten meemaken dat ikmezelf gek liep te maken. Uiteindelijk in okt '03 deed ik een test en die was positief. Ik meteen naar de gyn. waar een echo werd gemaakt (met 6 wkn al) en daarop bleek dat het "gewoon" in de baarmoeder zat. De opluchting was enorm groot natuurlijk..helaas wel van korte duur. diezelfde middag werd ik niet goed met veel buikpijn misselijk en bijna flauwvallen. Savonds naar de huisartsenpost maar ik werd naar huis gestuurd dat het een darmgriepje was..na een paar dagen ging het weer beter...tot 2nov...toen werd ik sochtend al met pijn en misselijkheid wakker en ik eindeigde weer op de ok. Weer een bbz en weer aan de rechterkant. Deze keer is mijn eileider wel weggehaald. Bij de nacontrole vertelde de gyn dat ik nog 70% kans heb om zwnager te raken. Dus we gingen weer vrolijk (nou ja...) verder met proberen...en nu vandaag 11 januari 2004...ik heb een test gedaan en hij was positief. Natuurlijk zegt het niks bij mij en ben ik doodsbang, maar toch blijf ik optimistisch en hoop ik heel hard dat 3maal scheepsrecht is. Dus we gaan volgende week maar weer naar de gyn om te kijken of het deze keer wel blijft zitten ( tot in september dan...).
Dus er is nog altijd hoop...

groetjes,

daphne
 
Terug
Bovenaan