burnout en wens voor een derde

[Anoniem]

Hoi allemaal,

Ik lees regelmatig mee op dit forum en heb tijdens mijn vorige zwangerschappen ook actief meegedaan met de mamaclubs.

Maar nu de reden dat ik een topic heb geopend. Misschien is er iemand die zich herkent in mijn gevoelens en mij advies kan geven.

Ik ben inmiddels mama van 2 prachtige zonen en manlief en ik hebben altijd de wens gehad om 3 kindjes te mogen krijgen.

Nu is het zo dat ik sinds een aantal maanden in de ziektewet zit vanwege een ernstige burnout. Momenteel gaat het alweer stukken beter met me, maar het zal nog even duren voordat ik weer helemaal de oude ben. En juist op dit moment, slechter kan gewoon niet, kriebelt het bij mij bijzonder voor een derde. Overal om me heen zie ik zwangere vrouwen en ik word zelfs een beetje jaloers. Ik weet dat het momenteel echt geen goed moment is, maar wanneer wel???

Ik baal gewoon van mezelf, omdat ik ook weet dat als ik geen burnout had gehad, ik misschien nu wel weer zwanger zou zijn......Waarschijnlijk spelen mijn hormonen van mijn naderende ongesteldheid ook even de kop op, waardoor ik me nu zo sip voel.

Is er iemand die zich herkent in mijn verhaal en hoe ben je daar zelf mee omgegaan??

Liefs Ugly Betty

 

[Anoniem]

Hoi Ugly Betty,

Je moet zeker niet van jezelf gaan balen hoor!
Je hebt echt niet zelf gevraagd om die burn-out!
Het is denk ik vervelend genoeg.
Maar misschien is het ook juist een teken dat het weer beter met je gaat. Dat jij, en dus je lichaam weer klaar zijn voor een kind.

En ja....hormonen doen altijd vervelende dingen met je hè!

Probber je voor te nemen eerst nog wat verder aan jezelf te werken, dan komt het zwanger worden vanzelf weer dichterbij.

Heel veel sterkte

 

[Anoniem]

Hee Ugly Betty,

Ik herken een hoop in jou verhaal.
Ik heb na de geboorte van mijn zoontje (2008) een postnatale depressie gehad, en vorig jaar november kreeg ik weer een terugval.
In februari dit jaar geen contract verlenging gehad, en ook ik kwam in de ziektewet terecht.
Na heel wat gesprekken met mijn psycholoog, kwam ook bij mij naar boven dat ik graag weer een 2e kindje wilde.
Haar advies was, ga ervoor!
Ik kan wel mijn depressie er tussen in laten zitten, maar wie kan mij vertellen wanneer ik me weer super zou gaan voelen.
Niemand, dus onze keuze was gemaakt, we gingen er weer voor.
Het was/is mijn grootste wens om een 2e kindje te krijgen.
Bij de zwangerschap van mijn zoontje voelde ik me super, en ik wilde het super graag.
Alleen ik zat in de ziektewet.
Het is allemaal erg dubbel, maar doe waar jij je goed bij voelt.
Mijn psycholoog zei ook, misschien is dat wel het duwtje wat je nodig hebt!
Inmiddels was ik zwanger, en ik heb 2 weken geleden een miskraam gehad met bijna 10 weken zwangerschap.
Dit komt natuurlijk als een bom bij me binnen.
Maar ook hier zal ik uitkomen.
En ik hoop over een paar maandjes weer zwanger te mogen zijn, en hopen dat we de zwangerschap kunnen voldragen!

Mijn advies voor jou is, doe waar jij je goed bij voelt.
En waar jullie/jij 100% achter staan!
Ik wens jullie veel geluk, en ik hoop dat het snel beter met je gaat!
Want pff... ik heb dan geen burnout gehad, maar ik weet hoe moeilijk het is om uit een depressie te komen!
Heel veel sterkte!

Dikke Knuffel Fabiënne

 

[Anoniem]

Dankjewel voor jullie reacties.

Inmiddels voel ik me alweer iets beter. De hormonen spelen gewoon een grote rol en tijdens mijn ongesteldheid heb ik extra veel last van mijn burnout. Veel klachten worden dan tijdelijk veel erger en ik zie dan alles heel zwart-wit.

Vlindertje: wat verschrikkelijk om te lezen van je zwangerschap! Ik kan me voorstellen dat dat inderdaad als een bom inslaat. Natuurlijk ga je eruit komen en kun je het een plaatsje geven, maar het doet wel zeer, heel zeer. Mag ik misschien vragen of jij ook medicijnen hebt geslikt voor je depressie? Ik zit zelf namelijk aan de ad en volgens mijn homeopaat werken deze niet optimaal. Waarschijnlijk ga ik er binnenkort mee stoppen, maar ik ben heel bang voor de bijwerkingen als ik ga afbouwen. Vooralsnog koester ik nog steeds de wens dat ik ooit nog graag een derde kindje zal willen. Ik weet dat er vanzelf een moment komt dat ik zeker genoeg in mijn schoenen sta om de knoop door te hakken en ervoor te gaan.