BV lukt niet: verdrietig! Herkenbaar?

Hallo,

Ik heb een dochter van 11 weken maar net als bij mijn zoontje (nu 21 maanden) lukt de borst voeding niet. Ik heb het wel geprobeerd. De eerste weken heeft ze ook aan de borst gedronken. Daarna ging het berg afwaarts. Vanalles geprobeerd, inclusief meerdere afspraken met twee lactatiekundigen. Maar uiteindelijk lukte het niet meer. Te onrustig tijdens drinken, laat steeds los, kwam weinig aan. Nu combi kolven en kunstvoeding.

Maar ik vind het zo erg! Bij mijn zoontje heb ik toen al tranen met tuiten gehuild maar nu is het opnieuw weer zo pijnlijk. Ik zou haar zo graag lekker tegen me aan voeden met gezonde melk! Mijn man snapt niet waar ik me zo druk over maak en vindt dat kolven ook maar gedoe.

Welke mama's herkennen dit een beetje?
 
hier een zoontje vam 4 weken. Helaas lukt het live voeden hier ook niet.
Met tepelhoedje ging het eem beetje maar hij kreeg veel te weinig binnen.
Daarom kolf ik alles af zodat hij alsnog de borstvoeding binnen krijgt. 
 
 
Zo herkenbaar! Je wilt gewoon je eigen kind gewoon borstvoeding kunnen geven als je daarvoor kiest!
Ik heb bij mijn zoontje geen bv kunnen geven, want na 5 dagen bleken mijn borst totaal geen melk aan te maken. Geen druppel. Geen last van stuwing, borsten werden kleiner en met kloven geen druppel. Toen bleek dat dit een familiekwaal is. Mijn zoontje was toen al teveel gewicht verloren. Dus snel over op flesvoeding. Mijn moeder, haar moeder en oma en mijn tante hadden allemaal geen melk! En wat ben ik verdrietig geweest! Aan de andere kant was het bij mij ook gewoon duidelijk dat het geen enkele zin had om door te gaan met proberen dus ik had echt geen keuze. Uiteindelijk heb ik het kunnen loslaten en ben ik vooral ook de voordelen gaan zien! De tweede is nu op komst en deze keer ga ik het niet eens meer proberen.
Kortom ik weet hoe ontzettend verdrietig dit je kan maken, maar realiseer je ook dat je gezond kind hebt en focus je op wat wel goed gaat en geniet daarvan en wees daar dankbaar voor. Een vriendin van mij baalt ervan hoe lang ze heeft lopen aanmodderen met vanalles en nog wat om de voeding op van te houden, terwijl ze die tijd en de zorgen daarvoor liever ergens anders aan besteed had.
Heel veel succes!
 
Ik ben ook begonnen met borst voeding, maar na een paar dagen kwamen we erachter dat er steeds minder melk uit kwam, dus ook kolven had geen zin. Ik had een super lieve kraamhulp die me ondersteund heeft en we hebben het nog een paar dagen proberen op te wekken, helaas had mijn lichaam daar geen zin in. En mijn dochter viel te veel af en zijn we over gegaan op kunstveiling. Natuurlijk met de nodige tranen. 
Mijn man, familie en de kraamhulp hebben me ontzettend goed gesteund daarin, dat was heel fijn. Toen ik eindelijk de knop omgezet had, viel er wel een stuk van me af. Ik kon meer genieten en was niet alleen bezig met voeden.
Ik heb nu een super vrolijke, gezonde meid van ruim 7 maanden.
Ik snap heel goed dat het lastig is als het niet lukt, hopelijk kun je snel de rust vinden met of zonder borstvoeding. 
 
Herkenbaar en je mag er ook echt wel verdrietig om zijn, maar borstvoeding wordt ook wel erg de hemel in geprezen terwijl er ook veel praktische nadelen aan zijn. Ik ben nu ook dik 9 weken bezig om bv te laten werken, maar vind het echt een enorme uitdaging.
Ik las in het boek 'krijg nou tieten' van Claudia de Breij een mooi lijstje argumenten tegen borstvoeding en ik vond dat wel relativerend.
Al dat getob maakt je niet perse een vrolijke moeder en dat is ook belangrijk voor de baby. 
 
Terug
Bovenaan