chemische curretage

Hallo,

Ik ben Linda 23 jaar,
19 okt heb ik mijn eerste echo gekregen, daarbij bleek dat heb vruchtje al met 8 wken en 1 dag gestopt was met 'leven' op die dag zou ik 10 wken en 2 dagen zijn,
een hele harde klap, ik had ook nergens last van, geen bloed, geen krampen,
 ik vond het heel raar wat meestal lees je overal dat het juist begint met bloedverlies,
we hadden afgesproken 2 weken af te wachten, na 1,5 week was ik wel wat bloed en stolsels verloren maar dus nog lang niet alles, toen maar een afspraak gemaakt in t ziekenhuis, erg zenuwachtig wat er ging gebeuren, ik kon kiezen, chemische curretage of óperatieve'curretage, aangezien ik al bang ben voor een prik heb ik voor de chemische gekozen,
er werden 4 pillen ingebracht, erg vreemd allemaal, ik vroeg me af wat er kon gebeuren en wanneer t zou beginnen, ze vertelde me dat het die nacht al kon, ik naar huis in afwachting,
een paar uur later vloede ik krampen in mijn buik, wat je voelt als je ongi wordt, toen dacht ik nog, dat valt wel mee, tot ik weer en paar uur verder was,
ik heb verschrikkelijke pijn gehad, pijnstillers gekregen wat asperientjes werkte niet, ik gooide alles eruit, totaal heeft het 3 uur geduurd,
ik had ook weeen, ineens was t over en had t gevoel dat ki naar de wc moest, en ja hoor, het kwam eruit, het was een soort peer alleen dan plat en glad,
 ineens helemaal geen pijn meer, ik was zo blij!! ik dacht dat nu alles wel weg zou zijn!!! , nou weer voor een controle echo, bleek t slijmvlies nog te dik te zijn,
 weer die pillen gekregen, daar merkte ik dus helemaal niks van, was dus bang dat ik ze in t ziekenhuis was verloren, na 5 dagen weer controle, t was wel dunner maar nog niet goed, ik moest gecurreteerd worden, na een week  moest ik daarvoor  naar t ziekenhuis, giga zenuwachtig, ik was in de tussentijd wel bloed verloren dus vroeg vantevoren een echo aan, gelukkig kreeg ik die en waarrempel\!!!!!!!! goed nieuws!!!!!!! mijn lichaam heeft het wel zelf afgestoten!!!!!! ik was zooooooo blij!!!!!! ik mocht naar huis!!!!!!! dat was dus afgelopen donderdag!!!!!
nu maar afwachten wanneer ik ongi wordt en hopen dat de volgende zwangerschap wel goed verloopt!!!!!
de reden dat ik mijn varhaal vertel is omdat je over die pillen bijna niks hoort, ik ben blij dat t bij mij zo gegaan is en er is in ieder geval niet aan mijn lichaam 'geprutst'

groetjes linda
 
Hoi Linda,

Heb alles een beetje rond dezelfde tijd beleefd als   jij, maar bij mij liep   het ietsje anders.
19 augustus   ELM
16 oktober eerste echo,   vruchtje   "twee   weken te   klein"
25 oktober tweede echo, vruchtje leeft niet meer

We besloten toen om het zelf te laten komen.   Twee dagen later ben ik toch langs het zh gegaan om   pillen (cytotec) te vragen   omdat ik me   ziek voelde en een lichamelijk vrij heftige baan heb.  (hier   in Frankrijk moet je 2   pillen iedere 4u 2 dagen lang) Die pillen mocht ik pas de maandag daarop   innemen,   omdat in het weekend het zh onderbezet is, mocht er iets misgaan.

Zo gezegd zo gedaan.   Pillen maakten me   alleen nog maar zieker, kon haast niet meer lopen van de buikpijn en de misselijkheid,   at niet meer   etc.   Plus dat ze dus   niet werkten!!!!   Er   is niets uitgekomen.

Donderdags dus   weer   terug en toen hebben ze   me   daar gehouden voor een curettage.   Vrijdagochtend   operatie gehad, vrijdagmiddag naar huis en zaterdag liep   ik alweer met mn vriend rommelmarkten af te struinen,  zo goed voelde ik me.  

Ik ben achteraf dus wel blij dat ik een curettage heb gehad. Geen pijn, geen bloed, niks en voel me   prima. Heb ook al nacontrole gehad, alles was   100% ok!!

Nu dus   weer   opnieuw   proberen, jij ook?

Groetjes,

Marieke
 
Hoi Linda,

Ik kwam er op  6 oktober achter dat ik een miskraam had. Ik ging naar een mevrouw om een echo te laten maken omdat ik het gevoel had dat er iets niet goed was (het vrouwelijke instinct noemen ze dat).
Ik bleek een 'missed abortion' te hebben. Een leeg vruchtzakje. Bij mij was de ontwikkeling bij 6 weken opgehouden. Alleen dachten mijn hersenen nog steeds dat ik zwanger was waardoor het vruchtzakje niet werd afgestoten.
Mijn verloskundige stuurde me toen door naar het ziekenhuis.
De gynaecoloog legde me uit wat de opties waren om dit op te lossen. Ten eerste kon ik afwachten tot mijn lichaam het alsnog zou afstoten. Daar had ik weinig zin in.
Ten tweede stelde hij mij die pillen voor die jij hebt gehad. Maar mijn gynaecoloog vertelde me er  wel bij dat er een risico bestond dat niet alles dan af zou vloeien met het risico dat ik dan weer terug zou moeten komen. Daar voelde ik weinig voor.
Uiteindelijk heb ik gekozen voor de curretage die ik op 12 oktober heb ondergaan. En het is me reuze meegevallen. Ik heb er twee dagen last van gehad en daarna nog een klein beetje bloedverlies gehad.
Het enige is dat ik nu zit te wachten tot mijn cyclus weer op gang komt want die laat al enige tijd op zich wachten.
Succes met je kinderwens. Hopelijk gaat het volgende keer wel goed.

Groetjes,
Maike
 
hallo,

allereerst bedankt voor jullie reacties, marieke, maike
t is allemaal rot he, gelukkig ben ik ook aardig in de weer,
ik heb mijn kinderwens niet opgegeven, dat lijkt me ook het belangrijkste
nog even de menstuatie afwachten en maar hopen dat ik snel wer goed nieuws krijg!!!
ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik heb een hele goede band gekregen met de verloskundige, ik mag haar ten alle tijden bellen en dat vind ik ook een prettig idee,
ik ben toch best verbaasd hoe vaak dit soort dingen voorkomen,
het is altijd fijn te weten dat iedereeen zo mee leeft en dat er ook mensen zijn die precies weten wat je bedoelt!!!!
jullie allebei veel succes, ik hoop voor ons allemaal dat we dit niet weer mee hoeven maken!!

groetjes linda
 
Hoi Spaikey,

Ja, ik stond er ook van te kijken toen ik vertelde aan mijn omgeving dat ik een miskraam had gehad, dat echt heel veel mensen dat ook hebben gehad of hebben gezien in hun omgeving.
Mijn gynaecoloog vertelde me ook dat een vrouw in haar vruchtbare periode wel kans heeft van 1 op 5 op een miskraam!
Alleen, heel veel vrouwen hebben het vaak niet door omdat het vruchtje dan al meteen wordt afgestoten als het niet goed gaat. Zij denken dan gewoon dat ze ongesteld zijn.
Mijn gynaecoloog was ook echt heel aardig en begripvol. Ondanks dat het voor hem een routineklus is, nam hij alle tijd voor me.
Bij mijn verloskundigenpraktijk lopen twee verloskundigen. De eerste kan ik wel schieten. Ik kwam bij haar voor mijn intakegesprek zeg maar. Ik vertelde haar toen dat ik me zorgen maakte over de zwangerschap omdat ik me helemaal niet zwanger voelde. Zij reageerde echt alsof ik me aanstelde. Later bleek dus toch dat ik gelijk had! De andere verloskundige was heel aardig. Ik kwam bij haar voor de doorverwijzing naar het ziekenhuis. Zij was heel begripvol. Dus als ik weer zwanger mocht raken, dan ga ik mooi naar haar!
Hee, heel veel succes en hopelijk is het gauw weer raak!

Groetjes,
Maike
 
Terug
Bovenaan