<p>Hallo, ik ben nieuw hier sinds vandaag.</p><p>Even kort mijn verhaal:</p><p>Ik ben Kelly, ben 33 jaar en heb een dochtertje met mijn ex vriend via ivf dat bijna 5 jaar is in oktober. </p><p>Sinds augustus ben ik aan het proberen om zwanger te worden van mijn nieuwe vriend. Ik ging van de pil en was meteen zwanger. Iets wat ik niet kon geloven want ik was nog nooit natuurlijk zwanger geworden. Na een week ben ik beginnen bloeden, dit was op een vrijdag. Ik had gebeld naar het ziekenhuis en mocht meteen komen. Op de echo hadden ze niets gezien omdat het nog zo vroeg was. Ik moest bloed laten nemen en dan nog een keer op maandag om de waarden te vergelijken. Toen de gyn maandag belde zei ze dat de waarden aan het zakken waren en dat dit een miskraam was. Ik zou iets meer en langer bloeden dan mijn gewone ms. Maar het vruchtje ging vanzelf afkomen. Dus dat was dan al in september. De maand nadien terug mijn ms en de maand nadien ( november) was ik terug zwanger. De week nadien begon ik op zaterdag terug te bloeden. We zijn naar spoed gereden en daar hebben ze mijn bloed terug genomen om de waardes te bepalen. Ze hadden ook de assistent van de gyn laten komen. Die heeft een echo gemaakt en gekeken of ik geen wondjes had in mijn baarmoederhals. Maandag ging ik dan bij de huisdokter om nog eens bloed te nemen. Ik ging nog even naar het toilet voor we vertrokken en ik hoorde een ploeps in het water. Ik was juist het vruchtje verloren. De huisarts heeft mijn bloed genomen. Ik had toen al een afspraak bij de gyn om een 8 weken echo te laten maken. De huisarts adviseerde mij om toch nog te gaan. De gyn deed een echo en zag dan een rijp eitje zitten. Hij zei ook dat ze pas vanaf de derde miskraam kijken hoe dit komt. Nu enkele maanden later (juli) had ik op 15 dpo een positieve test. Gisteren , 3 dagen later begon ik terug bloed te verliezen. Mijn huisarts is met verlof, dus had ik naar het ziekenhuis gebeld om te vragen of ik daar mijn bloed kon laten nemen. Dit ging niet omdat je een voorschrift van de dokter nodig hebt. Zei wel dat ik maandag kon komen om een gyn te zien. Ik zei dat ik nog even wou rondbellen om bij een dokter te gaan die meteen mijn bloed kon nemen. De enige die het dan wou doen kon pas maandag. Het was nu vrijdag. Ik belde nadien terug naar het ziekenhuis om die afspraak van maandag te nemen en ik kreeg een andere medewerkster aan de lijn. Ze weigerde om mij een afspraak te geven. Ze zei dat de gyn er nu toch niets meer aan kon doen. Ik zei haar dat het al de derde keer was en dat er dan misschien kon gekeken worden was er altijd mis gaat. Ze wou mij nog geen afspraak geven en heb gewoon afgelegd. Ik was echt zo boos. Zijn er nog mensen die zoiets hebben meegemaakt? Ik voel mij zo hulpeloos. Het is precies of ik mij aan het aanstellen ben. Een afspraak maken zonder dat je zwanger bent duurt meer dan een jaar. Ik ga nu wel maandag naar de huisdokter. Hopelijk kan zij me doorverwijzen.</p>