Claimen!

B

Bloempje27

Mijn dochter Loïs is ondertussen alweer 15,5 maand. Een schat van een kind, maar ze vraagt erg veel aandacht. Ze kruipt bijna de hele tijd achter me aan als ze uit de box is, onderzoekt de hele huiskamer, trekt aan de planten en vindt haar speelgoed helemaal niet meer interessant. Ze komt steeds bij me om aandacht en ik heb hte gevoel dat ik niet veel kan doen als ze uit de box is. In de box heeft ze het na een korte periode echt wel gezien. Dan gaat ze huilen of nep-huilen... ik probeer daarin wel door te zetten, maar het is gewoon geen doen meer. ze vindt het gewoon niet meer leuk! Hebben jullie je kroost nog in de box? En hoe lang spelen ze dan?
Als ik uit beeld ben, begint ze heel hard te huilen totdat ze helemaal overstuur is. Ze kan gewoon niet alleen zijn. Heel erg lastig!
Het kind van mijn zus is net zo oud maar zo anders, lekker veel zelf spelen weinig huilen als ze in de box zit. Heeft dit gedrag dan ook met karakter te maken?
Als er andere kindjes zijn heb ik bijna geen kind aan haar, dan speelt ze gewoon mee, maar als ze alleen is wil ze al mijn aandacht. En dat kan gewoon niet de hele tijd.
Op het CB zeiden ze dat dit gedrag wel normaal is, en dat het een lastige periode is.

Maar hebben jullie tips hoe je het leefbaar maakt en dat ze wat meer zelf speelt???

Ben echt toe aan verhalen van 'lotgenoten', ik word er soms zo moe van!
 
Hoi hoi,

kan er wel inkomen, ze kunnen zo'n handenbinders zijn...
Tijn is nu ook 15,5 maanden oud en kan gelukkig heel erg goed en lief zelf spelen. Alleen als we aan het koken zijn (hij is dan moe en begint honger te krijgen denk ik) laat hij het gedrag zien wat jij van Lois beschrijft.
Tijn gaat rond etenstijd eigenlijk altijd in de box (hoewel hij het daar niet altijd mee eens is, maar das dan even helaas en voor ons bij wijze van oordopjes in) en nu gaat hij er ook in als ik Wout aan het voeden ben.
Hij wilde een paar maanden geleden absoluut niet in de box en toen hebben we ruim 1,5 uur naar een super krijsend kind moeten luisteren. Alles doen om eruit te mogen. We (nou ja ik, mijn man was niet thuis en dat was maar goed ook) hebben doorgezet en sinds die tijd accepteert hij het, al moet hij soms even huilen zodra hij erin gaat. Eerst was het trouwens zo dat hij als hij bleef huilen hij gerust even naar zijn bed ging met een boekje, even een kwartiertje / half uurtje rust voor beide partijen.
Wat hij in de box doet? Eerst alles eruit gooien... (liefst op de katten...) Boekjes blijven soms wel liggen en gaat hij dan ook zitten "lezen" (wij lezen veel met hem en zien dat hij het vaak na wil doen) en we hebben zo'n activiticenter aan de box vast zitten en aangezien dat niet eruit gekieperd wordt speelt hij daar ook wel eens mee. Ook zet ik wel eens muziek aan en daar staat hij dan op te dansen en mee te zingen.
Verder probeer ik wel altijd een lijntje te houden met hem door hem al kletsend toch bij dingen te betrekken.
Tijn vindt het ook super mee te helpen. Kan natuurlijk niet altijd, maar als ik de tijd heb maar hij wasknijpers aangeven, aardappels in het water laten plonzen, de deur dichtdoen etc etc.Hij geniet echt van zulke karweitjes. Je ziet ook dat hij in zijn spel deze dingen na gaat doen. Zet hem in plaats van in de box ook geregeld in zijn stoel trouwens. Met een potje en een lepeltje als ik aan het koken ben bijvoorbeeld.

Hoop dat je er iets uit kunt halen. Zo niet: dan denk ook aan jezelf en bouw regelmatig een moment rust in, anders trek je het op de lange duur niet!

liefs van Natasja
 
Hoi Bloempje

Mijn beste vriendin heeft dit de afgelopen maanden ook gehad met haar zoontje. Ze werd er echt WANHOPIG van, heb haar regelmatig huilend van frustratie aan de telefoon gehad omdat ze letterlijk geen stap kon zetten zonder dat haar kleintje aan haar been ging hangen. Ook zij kreeg te horen dat het echt aan de leeftijd ligt en het ene kindje er meer last van heeft dan het andere.
Wat het bij haar knulletje versterkte was dat hij heel hard aan het oefenen was met lopen, maar elke keer net niet helemaal los durfde te lopen. Uiteindelijk, na weken van aanmodderen, durfde hij ineens helemaal los te lopen, en vrijwel tegelijk was zijn zwaan-kleef-aan gedrag weg. Het werd dus echt versterkt door zijn frustraties van het leren lopen. Dus, het goede nieuws is: het gaat echt waar weer een keer over. Tot die tijd is het gewoonweg vreselijk balen en moet je jezelf af en toe echt wat rust gunnen. Breng haar lekker een nachtje uit logeren ofzo!!

Succes ermee!
liefs, 10e

PS. Mijn vriendin werkt 4 dagen, dus haar zoontje is echt gewend om bij andere mensen te zijn. Het kan bij alle kindjes gebeuren, zowel van thuismoeders als werkende moeders.
 
Hoi Bloempje

Mijn beste vriendin heeft dit de afgelopen maanden ook gehad met haar zoontje. Ze werd er echt WANHOPIG van, heb haar regelmatig huilend van frustratie aan de telefoon gehad omdat ze letterlijk geen stap kon zetten zonder dat haar kleintje aan haar been ging hangen. Ook zij kreeg te horen dat het echt aan de leeftijd ligt en het ene kindje er meer last van heeft dan het andere.
Wat het bij haar knulletje versterkte was dat hij heel hard aan het oefenen was met lopen, maar elke keer net niet helemaal los durfde te lopen. Uiteindelijk, na weken van aanmodderen, durfde hij ineens helemaal los te lopen, en vrijwel tegelijk was zijn zwaan-kleef-aan gedrag weg. Het werd dus echt versterkt door zijn frustraties van het leren lopen. Dus, het goede nieuws is: het gaat echt waar weer een keer over. Tot die tijd is het gewoonweg vreselijk balen en moet je jezelf af en toe echt wat rust gunnen. Breng haar lekker een nachtje uit logeren ofzo!!

Succes ermee!
liefs, 10e

PS. Mijn vriendin werkt 4 dagen, dus haar zoontje is echt gewend om bij andere mensen te zijn. Het kan bij alle kindjes gebeuren, zowel van thuismoeders als werkende moeders.
 
Hoi Bloempje

Mijn beste vriendin heeft dit de afgelopen maanden ook gehad met haar zoontje. Ze werd er echt WANHOPIG van, heb haar regelmatig huilend van frustratie aan de telefoon gehad omdat ze letterlijk geen stap kon zetten zonder dat haar kleintje aan haar been ging hangen. Ook zij kreeg te horen dat het echt aan de leeftijd ligt en het ene kindje er meer last van heeft dan het andere.
Wat het bij haar knulletje versterkte was dat hij heel hard aan het oefenen was met lopen, maar elke keer net niet helemaal los durfde te lopen. Uiteindelijk, na weken van aanmodderen, durfde hij ineens helemaal los te lopen, en vrijwel tegelijk was zijn zwaan-kleef-aan gedrag weg. Het werd dus echt versterkt door zijn frustraties van het leren lopen. Dus, het goede nieuws is: het gaat echt waar weer een keer over. Tot die tijd is het gewoonweg vreselijk balen en moet je jezelf af en toe echt wat rust gunnen. Breng haar lekker een nachtje uit logeren ofzo!!

Succes ermee!
liefs, 10e

PS. Mijn vriendin werkt 4 dagen, dus haar zoontje is echt gewend om bij andere mensen te zijn. Het kan bij alle kindjes gebeuren, zowel van thuismoeders als werkende moeders.
 
dank jullie wel voor jullie meeleven! Ik ben dus niet de enige... maar lastig is het wel. Even doorzetten dus! maar het is goed om te weten dat het normaal is, anders ga je je er zorgen om maken! Bedankt!
 
Hoi,
ik vrees dat het bij de leeftijd en fase van ontwikkeling hoort. "Het kind aan je rok hebben hangen" of zoiets zeg maar. Thomas evenzo. Alleen bij mij, niet bij marten, en flink kabaal maken als hij niet zijn zin krijgt. Hoort erbij, en is ook nog eens "gezond" voor de binding tussen moeder en kind.
Tussen 1,5 en 2 jaar gaat dat weer over, op naar de "ik ben 2 en ik zeg nee!"- fase...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan