combinatie werk/zorg

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo,

Misschien niet helemaal het juiste forum. Maar wel omdat onze kinderen allemaal ongeveer even oud zijn!

Hoe ervaren jullie de combinatie werk/zorg?
Ik zelf heb er heel veel moeite mee. Maar moet ook zeggen dat ik diep respect heb voor huismoeders. (ik heb drie maanden ouderschapsverlof genomen omdat het allemaal te veel werd, maar toen was dochterlief wel twee dagen op het dagverblijf en was papa ook gewoon een dag thuis)

Het kan in mijn geval ook liggen aan het werk zelf.  Daar heb ik namelijk niet zo veel plezier in en ik moet er aardig voor reizen.
We hebben een bewuste keuze gemaakt door niet dichter bij werk te gaan wonen (dit omdat we niet in de randstad willen wonen).
Verder is het werk wat ik doe niet wijdverspreid in de rest van het land. (Ik werk bij een ingenieursbureau)

Mijn vraag is eigenlijk zijn er meer mama's die twijfelen aan het werk wat ze nu doen, en hoe gaan jullie hiermee om?
Ik sta zelf op het punt om ander werk te zoeken, maar weet nog niet helemaal waar mijn probleempunten zitten (afstand, werk zelf, combinatie zorg/werk), ben benieuwd naar jullie reacties!

groetjes
 
heyhey

ook ik ben een tijdje geleden weer aan het werk gegaan.
op de woesdag en zaterdag.
nathalia ging op de woensdag naar het kdv.
al heel snel merkte ik, dat ik het niks vond.
het werk zelf is wel leuk, maar mn collega's vind ik niks.
en de afstand tussen mn dochter en mij vond ik verschrikkelijk.
ben dus ook weer na ee maand gestopt,om zo lekker bij mn kndjethuis te blijven.
en dat bevalt me heerlijk.

als ik jou was, zou ik toch eens gaan nadenken, wat je niet leuk vind.
aan de hand daarvan kan j beslissingen nemen.
en is het wel zo'n slimme keuze,om   je werk op te zeggen, en op zoek te gaan naar iets anders??
(ivm de crisis)

heel veel succes me je keuzes.

liefs, do




 
Hoi Squirl, ik begrijp je gevoel wel. Net zoals je zelf zegt, is het belangrijk te achterhalen wat nu het pijnpunt is: je (niet zo leuke) werk of juist de combinatie werk-zorg?
Makkelijk gezegd misschien, maar volg hierin je intuïtie.... niet alles verstandelijk beredeneren (hoewel je daar soms niet aan ontkomt), maar ook je gevoel hierin laten leiden.

Zelf heb ik een bewuste keuze gemaakt om te stoppen met werken 5-6 jaar geleden. Dat viel samen met een verhuizing naar een andere regio (van Amsterdam naar regio Eindhoven). Ik had een superleuke, goede baan voor 2 dagen in de week en kon mijn eigen werktijden invullen. Maar omdat mijn oudste zoontje een lichte vorm van autisme heeft en moeite heeft gehad met veranderingen, ben ik in eerste instantie gestopt om hem te kunnen begeleiden bij het verhuizen, andere school enz. Eigenlijk was de bedoeling om snel weer te gaan werken. Maar tot op heden bevalt het thuis zijn me erg goed. Ik vond de combi werk-zorg behoorlijk stressvol: "wie haalt vanavond de kids op van het kdv? Ik heb eigenlijk een vergadering".....
We hadden allebei een verantwoordelijke baan, dus dat was soms moeilijk om samen goed geregeld te krijgen.

Inmiddels hebben we 4 kinderen en moet ik er niet aan denken om nu nog een drukke baan ernaast te hebben. Wel doe ik vrijwilligerswerk (zit in de redactie van een tijdschrift) dat goed in de avonduren is te doen.

Maar ik realiseer me dat dit een luxe positie is en dat niet iedereen deze keuzes kan maken of wil maken.

Succes met je afwegingen, goed dat je er zo bewust over nadenkt!!
 
bedankt voor de reacties,

Helaas is het geen optie (financieel) om helemaal te stoppen met werken. Ga nu waarschijnlijk wel solliciteren naar een hele andere baan, die minder verantwoordelijkheid en minder van mij vraagt (op technisch gebied en kennis). Maar ben wel een beetje bang dat dit nu ook weer juist een struikelpunt wordt in de nieuwe baan.
Ook verlies je een soort van status, maar ik weet niet zeker of ik dit wel zo belangrijk vind.
O en de baan is in de buurt is zeker in deeltijd (in mijn huidige werk is drie dagen echt het minimum, en dat is eigenlijk al niet goed (veel mannen, en die werken vaak wel 4 dagen maar niet minder, en de meeste vrouwen werken ook 4 dagen, als ze kinderen hebben)).
Het klinkt misschien stom, maar ik heb er niet zo'n moeite mee dat onze dochter twee dagen in de week naar het dagverlijf gaat, want ze vermaakt zich daar prima en kan lekker spelen met andere kinderen, en thuis kan ze wel heel zoet spelen, maar ik ben geen ander kindje wat de hele dag mee wil spelen. Ik speel wel veel met haar, wat ik ook erg leuk vind, maar wil (moet)  ook wel eens wat aan het huishouden doen! (hoe krijgen jullie dat voormekaar?)
 
Hoi,
Herkenbaar! Na de oudste bleef ik 4 dagen werken (onderwijs, ROC), dat beviel heel goed. Al heb ik heeeel erg moeten wennen aan het werk... niet omdat ik het niet leuk meer vond, maar omdat er zoveel veranderd was tijdens mijn afwezigheid. Had echt het gevoel dat ik daar niet meer paste... kwam gelukkig goed :)
Na de tweede ben ik 3 dagen gaan werken, waarvan 2 avonden. Omdat ik 2 avonden erg zwaar vond, heb ik mijn contract omgezet naar 0,5 fte (ongeveer 20 uur). Ik merk nu wel dat dit echt het minimum is op mijn werk... er zijn collega's die minder werken maar dan wordt je aandeel op het werk wel érg klein, vind ik.
Ik vind het heerlijk om te werken... afgezien van de balans die ik ook echt heb moeten zoeken tussen de kinderen, werk en het huishouden. Die hebben we nu min of meer gevonden. Ben nu zelfs 28 weken zwanger van de derde ;)
Geef jezelf ook die tijd... die gaf ik me bij de eerste eigenlijk niet, vond dat het allemaal vlot moest lopen, we hadden immers maar één kind, was mijn gedachte. Nu weet ik dat ik júist bij de eerste het meest heb moeten zoeken naar die balans.
Ikzelf zou gék worden thuis, vijf dagen per week, ben nu vaak blij dat ik een dag kan werken haha. Op het kdv hebben de kinderen het ontzettend naar hun zin, dat helpt ook natuurlijk. Ze gaan heel graag!
De 'is dit het nou?-vraag' wat betreft je werk herken ik heel goed. Maar ik denk dat als je eenmaal moeder bent je ook weer de balans moet vinden in het feit dat je werk niet meer op nr. 1 staat. Dat is nu je kind en je gezin. Hierdoor kan je werk saai lijken, of niet meer zo belangrijk, maar ook dit kwam bij mij weer goed... maar heb ook vaak ander werk willen zoeken hoor, maar toch niet gedaan.
Heel veel succes!!!! Bedenk goed of het te maken heeft met het werk op zich, of met het zoeken naar een andere invulling van je leven... waardoor je werk gewoon minder belangrijk is geworden.
Groetjes, Noor mv Skip, Bo en ?
 
Hoi Squirl,

Ik werk 3 dagen per week. Ik heb er eigenlijk niet zo veel moeite mee. Ik vond het alleen in het begin heel vreemd om te gaan werken, terwijl ik ook tegelijkertijd moeder was! Vond dat zo'n vreemd idee, haha. Wel heb ik moeite met het wegbrengen van Zarah naar het kdv. Niet omdat ze het er niet leuk vindt hoor, ze vindt het juist erg leuk. Maar ik mis haar dan heel erg. Vooral na mijn lange weekend heb ik dat gevoel.
Toch zou ik mijn werk niet willen missen. Nu werk ik wel dichtbij huis, dus ik drop Zarah onderweg op het kdv en dan fiets ik door naar mijn werk. Ik zou niet ver weg willen reizen voor mijn werk, en dat heb jij natuurlijk wel. Misschien zou ik er dan ook heel anders tegenaan kijken.

Groetjes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan