confrontatie

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi meiden,
Ik moet dit ff kwijt. Aankomende vrijdag hebben we een bruiloft van een vriend van ons. Begin april heb ik een miskraam gehad (van mijn derde kindje, waar we anderhalf jaar mee "bezig" zijn geweest), en tot mijn grote verbazing (en teleurstelling) heb ik van een groot deel van onze 'vriendengroep' geen reactie gehad. Mijn man heeft het persoonlijk aan iedereen verteld dus ze weten het wel(ik dacht eerst van niet)
Maargoed, vrijdag is er dus de confrontatie met de mensen waar ik ontzettend in teleurgesteld ben. Ik ben niet het type om er niets van te zeggen, hoewel dat in dit geval wel het beste is, i.v.m. de sfeer. Dus het wordt een rare avond voor me, en ik zie er erg tegenop.
We zijn deze maand wel weer begonnen met proberen. Ik hoop niet dat het deze keer weer zo lang gaat duren. Maar we blijven positief. Ik heb vernomen dat je misschien meer vruchtbaar ben na een miskraam, dus daar hou ik me aan vast!
Zo dat lucht op, wat een verhaal.

Groetjes Els

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

wat een stelletje eikels zeg!
Misschien dat ze vrijdag alsnog goed reageren, ik hoop het voor je.
Weet je, sommige mensen weten gewoon niet hoe ze met gevoelens om moeten gaan en zeggen dan liever niets. Ze zijn bang dan dat ze in huilen uit barsten.
Gelukkig ging het bij mij anders.
Ik heb 1 collega gehad die ook niets durfde te zeggen, later bleek omdat zijn vrouw net zo ver was. Hij was wel zo lief om het mij weer als eerste te vertellen.
Heell veel sterkte met het verlies en ik hoop voor je dat het snel weer lukt.
Ik helaas nog niet zwanger, nu 2 keer ongesteld geweest met een cyclus van 33/34 dagen, terwijl ik normaal 27 had voor mijn miskraam (was al 3 maanden)
Gr. Deb

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Els,

Wat stom zeg! Heel raar dat mensen dat zo voorbij laten gaan. Als je niet weet wat je moet zeggen stuur dan een kaartje waarop staat dat je niet weet wat je moet zeggen. Dan laat je in ieder geval weten dat je meevoelt.
Ik kan me voorstellen dat je met gemengde gevoelens naar zo'n bruiloft gaat dan. Ik zou ook niet weten wat ik moest zeggen tegen een vriendengroep op zo'n moment.
Ik hoop dat je nu snel zwanger bent en blijft!
Liefs Kiki

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hee els
Ik ken dat gevoel heel goed,ik heb hetzelfde gehad.
Mijn vriendin vond het ook erg voor me en wilde eigenlijk niet vertellen dat ze zelf zwanger was.
Op mijn werk was er ook een collega die mij ook persoonlijk wilde vertellen dat ze zwanger was maar bang was voor mijn reactie,tuurlijk vond ik het niet leuk om te horen maar het leven gaat door.Tuurlijk was ik blij voor dr.
Ik heb ook van veel mensen geen reactie gehad omdat die gewoon niet weten wat ze moeten zeggen,dus zeggen ze maar niets.
Ik heb soms ook het gevoel dat in deze tijden mensen alleen maar aan zichzelf denken.Wacht maar tot het hun zelf overkomt en er geen reactie komt van andere.
Ik zou proberen het naast me neer te leggen en van de avond te genieten.Laat je teleurstelling niet je avond bederven dat is het niet waard.Later kun je er bij je vrienden altijd nog op terug komen.Ik weet zelf hoe moeilijk het is,toch wens ik je alle sterkte van de wereld toe op die avond.
Liefs miranda