Sinds een paar dagen ga ik elke dag een half uurtje met mn buik spelen.
Zodra ik thuis ben en ik voel dat die kleine actief is, ontbloot ik mn buik en kan ik precies zien aan welke kant ie ligt.
Als je er aandacht aan geeft is het zo leuk om je buik te ontdekken. Mn baarmoeder is nu net iets hoger dan mn navel en dat geeft een heel grappig gezicht. Mijn navel drijft nu namelijk. En als de baby beweegt, zie ik mn navel omhoog komen of juist inzakken.
Ik kan nu aan mn buik zien waar ie ligt en je kan duidelijk zien wanneer het beweegt. Ik voel duidelijk verschil tussen het verplaatsen van de baby door de verschuiving van vruchtwater(een soort opkomend golvend gevoel) en wanneer de baby lekker trappelt. En dat ziet er toch zo schattig uit.
Wat ik nog veel leuker vindt is dat we nu al praten met elkaar. Zeg ik niks en ga ik alleen over mn buik en kriebel hier en daar dan reageert de baby daarop. Als ik een poosje niks voel en ik doe mn buik weer bedekken dan komt er driftig tegengestribbel. Maar zodra ik mijn buik ontbloot en ga praten dan wordt het stil en stel ik me zo voor dat mijn kindje vol aandacht luistert naar mn stem.
Ik vind het zo lief omdat als ik stop ik echt een beetje weerstand krijgt. "mama ga nou niet weg. Waar ben je nou?" zo voelt het dan.
Nou ik wilde dit even met jullie delen en hoop dat jullie dezelfde momentjes hebben of gaan inbouwen om je kindje te leren kennen en er volop van te genieten.
Zodra ik thuis ben en ik voel dat die kleine actief is, ontbloot ik mn buik en kan ik precies zien aan welke kant ie ligt.
Als je er aandacht aan geeft is het zo leuk om je buik te ontdekken. Mn baarmoeder is nu net iets hoger dan mn navel en dat geeft een heel grappig gezicht. Mijn navel drijft nu namelijk. En als de baby beweegt, zie ik mn navel omhoog komen of juist inzakken.
Ik kan nu aan mn buik zien waar ie ligt en je kan duidelijk zien wanneer het beweegt. Ik voel duidelijk verschil tussen het verplaatsen van de baby door de verschuiving van vruchtwater(een soort opkomend golvend gevoel) en wanneer de baby lekker trappelt. En dat ziet er toch zo schattig uit.
Wat ik nog veel leuker vindt is dat we nu al praten met elkaar. Zeg ik niks en ga ik alleen over mn buik en kriebel hier en daar dan reageert de baby daarop. Als ik een poosje niks voel en ik doe mn buik weer bedekken dan komt er driftig tegengestribbel. Maar zodra ik mijn buik ontbloot en ga praten dan wordt het stil en stel ik me zo voor dat mijn kindje vol aandacht luistert naar mn stem.
Ik vind het zo lief omdat als ik stop ik echt een beetje weerstand krijgt. "mama ga nou niet weg. Waar ben je nou?" zo voelt het dan.
Nou ik wilde dit even met jullie delen en hoop dat jullie dezelfde momentjes hebben of gaan inbouwen om je kindje te leren kennen en er volop van te genieten.
