Hi allemaal,
Ik hoop door dit met jullie te delen dat jullie mij kunnen helpen in het afnemen van mijn onzekerheid en angsten.
Al heel lang waren mijn vriend en ik aan het fantaseren over de zwangerschap en nu het zo ver is vind ik het onwijs spannend en voel ik mij erg onzeker.
Alles gaat goed, het groeit goed en we zijn nu 15 weekjes onderweg.
Vanaf afgelopen week zijn er alleen steeds dezelfde gedachtes die er in mijn hoofd rondspoken waardoor ik mij ontzettend onzeker voel en het zelfs voelt als een soort van angst. Ik baal er ontzettend van en heb ook echt het gevoel dat ik hier de enige in ben.
Omdat ik zo graag de controle wil behouden, zou ik het liefst nu al willen weten wanneer ik wat ga voelen, natuurlijk straks met bevallen, maar ook of ik het wel als iets moois ga ervaren als het kindje steeds harder gaat schoppen in je lijf. Ik kan me voorstellen dat als je de kleine juist voelt het je laat beseffen dat het goed gaat met de kleine, maar toch ben ik bang dat ik straks ga denken 'pff kan je nou niet even stoppen met dat geschop' en zeker als je het aan het eind benauwd gaat krijgen. Ik weet gewoon niet wat ik kan en moet verwachten, maar wil gewoon zo graag stoppen met deze zinloze gedachtes en genieten van m'n prachtige wondertje, ik wil gewoon kunnen genieten net als iedereen. Misschien is het wel gewoon een tijdelijk iets en gaat het straks vanzelf over, maar zou heel graag van jullie willen weten hoe jullie dit hebben ervaren en hoe was toen de kleine in je begon te bewegen en hoe dat was aan het eind.
Liefs, Lizzy
Ik hoop door dit met jullie te delen dat jullie mij kunnen helpen in het afnemen van mijn onzekerheid en angsten.
Al heel lang waren mijn vriend en ik aan het fantaseren over de zwangerschap en nu het zo ver is vind ik het onwijs spannend en voel ik mij erg onzeker.
Alles gaat goed, het groeit goed en we zijn nu 15 weekjes onderweg.
Vanaf afgelopen week zijn er alleen steeds dezelfde gedachtes die er in mijn hoofd rondspoken waardoor ik mij ontzettend onzeker voel en het zelfs voelt als een soort van angst. Ik baal er ontzettend van en heb ook echt het gevoel dat ik hier de enige in ben.
Omdat ik zo graag de controle wil behouden, zou ik het liefst nu al willen weten wanneer ik wat ga voelen, natuurlijk straks met bevallen, maar ook of ik het wel als iets moois ga ervaren als het kindje steeds harder gaat schoppen in je lijf. Ik kan me voorstellen dat als je de kleine juist voelt het je laat beseffen dat het goed gaat met de kleine, maar toch ben ik bang dat ik straks ga denken 'pff kan je nou niet even stoppen met dat geschop' en zeker als je het aan het eind benauwd gaat krijgen. Ik weet gewoon niet wat ik kan en moet verwachten, maar wil gewoon zo graag stoppen met deze zinloze gedachtes en genieten van m'n prachtige wondertje, ik wil gewoon kunnen genieten net als iedereen. Misschien is het wel gewoon een tijdelijk iets en gaat het straks vanzelf over, maar zou heel graag van jullie willen weten hoe jullie dit hebben ervaren en hoe was toen de kleine in je begon te bewegen en hoe dat was aan het eind.
Liefs, Lizzy
