<p>Hoi Allemaal,</p><p>Mijn zoontje is nu bijna 7 weken en hebben best een moeilijke start gehad(ziekenhuis opnames) en sindsdien merk ik dat ik de controle moeilijk kan loslaten als mijn vriend de verzorging doet van onze kleine. Hij doet het fantastisch hoor maar ik wil overal bij zijn en als iets even niet lukt wil ik het direct overnemen, is dit normaal als met moeder zijnde...? K ben bang dat k mijn vriend onzeker maak door mijn gedrag dat hij het niet goed doet wat dus niet het geval is... </p><p>gr</p>
Controle loslaten
- Onderwerp starter Billiemar
- Startdatum
Zeer herkenbaar. En wij hebben eigenlijk een heel makkelijk kind (geen moeilijke start en ziekenhuisopnames e.d.). En ik vind het ook heel moeilijk om het uit handen te geven. In mijn hoofd weet ik het beste wat mijn kindje nodig heeft en de rest gewoon net iets minder goed, waaronder mijn vriend. Dit is geheel onterecht hoor. Maar dat is gewoon mijn gevoel en denk ik ook deels de jouwe?Ik heb gemerkt dat het hielp om gewoon echt even weg te gaan. Als hij de verzorging doet, ga dan een blokje om of ga in ieder geval echt even weg. Niet 3 meter verderop of achter de deur, maar gewoon weg. En als je terug komt dan zie je een schone, frisse en blije baby. En dan zie je vanzelf dat de wereld niet vergaat als jij er eventjes niet bij bent (mijn eigen visie hoor). Zo kon ik het telkens wat beter loslaten.
Ja hoor, heel herkenbaar. Inderdaad helpt het soms om wat afstand te nemen en te zien dat hoewel je het zelf misschien anders zou hebben gedaan, je vriend het prima kan. En als je bang bent dat hij onzeker wordt, kun je misschien gewoon je gevoelens delen. Vragen of hij het vervelend vindt, of dat hij het fijn vindt om wat kleine tips te krijgen. Je bent nu eenmaal ook vaker bij je kleine, dus kent misschien dingen die op een andere manier wat makkelijker gaan. Denk dat je het ook gewoon niet te groot moet maken, ik grapte er maar altijd over. "Ga ik weer hoor, met mijn mamahormonen, maar je kunt het ook op die of die manier doen?".
Herkenbaar! Ik benoem het ook gewoon naar mijn man en zeg: het is niet dat het niet goed doet, maar het is moeder instinct om het over te nemen oid. En hij snapt het ook. Hij heeft ook 1 dag in de week vrij genomen voor een echte papa/zoon dag zonder de bemoeienis van mama haha
Zoooooo net als mij ?is het ook je eerste? Onze meid is nu 8 weken en ik heb haar al welgeteld met moeite 2 middagjes ‘alleen’ gelaten met haar eigen papa ?. Nadruk dus op moeite, ondanks hij het echt super doet! Is ook zijn kind dus heeft echt wel de focus en liefde voor haar, dus waar die rare control feelings vandaan komen mag de kerstman weten...1ste afspraak was tandarts en 2de sollicitatie...dus nog nooit iets voor mezelf zeg maar, dat moet ik nu komende weken gaan oefenen, want per febr start ik al met werken ? 4dagen, waarvan 3 doordeweeks schoonmama oplet en de zaterdag is het dus ‘papa’ dag. Nou, dan raad je vast al hoe zondag vanaf dan word genoemd: ‘afblijven, ze is van mij’ dag zegt mama dan ?. Het maakte inderdaad mijn vriend nogal overstuur, dat ik het deed overkomen alsof hij alles verkeerd deed. En daardoor liet ik hem niet de ruimte om haar juist te leren kennen. En pakte ik ook zijn ‘bandingtime’ eigenlijk af. En als laatste ook mijn eigen rust: want als hij het nooit leert, hoe moet ik dan ooit douchen enz? Haha. Wel goed dat je het dus inziet, en probeer er beetje bij beetje kalm bij te blijven en op je partner vertrouwen dat hij het vraagt als hij het niet weet ? succes met die angst loslaten, je kind ontwikkeld zich, en je gezin daarbij in zijn geheel ook. ?
Ik heb het ook, en niet alleen bij mijn vriend.. ook bij mijn moeder. Niet dat anderen het niet goed doen, maar niemand kan zo goed voor jouw kind zorgen als jij zelf! Zo is het gewoon. Het helpt mij om in de lange termijn te denken. Heeft je kindje op de lange termijn ‘last’ van de manier waarop anderen het doen? Waarschijnlijk niet.. dus laat het los en probeer te ontspannen. 