Cornuale zwangerschap

<p>hoi allemaal,</p><p>Ik zit middenin een pittige tijd. Er is bij mij een cornuale zwangerschap vastgesteld ( zwangerschap zit in de spierlaag van de baarmoeder richting de eileider). Vrij zeldzaam en niet ongevaarlijk. Gelukkig gaat het met mij nu goed. Ik zou graag in contact komen met mensen die hier zelf ervaring mee hebben (gehad). </p><p>Groet! </p>
 
Hallo, 
Wat ontzettend verdrietig en heftig!
Ik ben helaas (ook) een ervaringsdeskundige. 
Ik heb een aantal jaar geleden namelijk een Cornuale bbz gehad. Ik heb toen 2 injecties Methotrexaat gehad. En ben een half jaar later alsnog geopereerd waarbij ze het resterende weefsel hebben verwijderd. Het is een heel emotioneel traject met veel onzekerheid en inderdaad zeker niet ongevaarlijk. 
Fijn dat het nu goed met je gaat! Ik heb inmiddels twee gezonde kinderen gekregen. Elke situatie is anders, maar het hoeft je kinderwens niet in de weg te staan! Ik hoop heel erg voor je dat het jullie ook gegeven is!!
Er is helaas weinig over te vinden en ik was destijds ook op zoek naar meer informatie. Dus als je vragen hebt stel ze gerust!
Succes en sterkte! Grtjs
 
Bedankt voor jullie reacties. @elsiejoy  nee het kan niet blijven zitten. Het kan hier namelijk niet verder groeien. Het zit in de spierlaag van mijn baarmoeder. 
@gebruiker10104614 wat naar dat je dit ook hebt meegemaakt. Ben blij dat je inmiddels twee gezonde kinderen hebt gekregen. Ik heb vorige week ook twee injecties methotrexaat gekregen en daarna begon mijn hcg enorm te dalen. Aanstaande maandag weer naar het ziekenhuis voor een inwendige echo en hcg meten. Het is vooral even heel heftig en ook naar om te horen dat het zo zeldzaam is. Ik dacht echt even dat mijn baarmoeder eruit moest. Je wereld stort in. Ben jij uiteindelijk nog 'makkelijk' zwanger geworden nadat het restweefsel weg was? Ik ben zo bang dat het bijvoorbeeld weer op deze plek gaat nestelen. Weet jij ook of het bijvoorbeeld nu een zwakke plek is? Mocht je gewoon natuurlijk bevallen? Waar was het bij jou gaan nestelen?
Sorry hoor heb zoveel vragen. 
 
 
De nasleep duurde heel lang. Na de tweede injectie begon mijn HCG ook flink te dalen. Maar het heeft bijna een half jaar geduurd voordat mijn waarde niet meer aantoonbaar was (onder de 5). Omdat ik door de twee injecties toch een jaar niet zwanger mocht worden was dit opzich niet erg. Maar daardoor kan je het ook niet afsluiten. Een half jaar na de BBZ ben ik dus alsnog geopereerd en hebben ze het resterende weefsel verwijderd. Bij mij heeft dit wel geresulteerd in een zwakke plek in de baarmoeder. Dat hield in dat ik tijdens mijn zwangerschappen extra goed in de gaten ben gehouden, ik moest heel voorzichtig doen (niet zwaar tillen, niet sporten ed) en mijn beide kindjes zijn middels een geplande keizersnede geboren. (Weeën geven veel druk op de baarmoeder, wat gevaarlijk kan zijn).
Ik ben natuurlijk geen arts, maar volgens mij is het zo dat als de MTX goed zijn werk doet en alles 'opruimt' de baarmoeder er verder geen schade aan ondervind. Bij mij kwam het door het resterende weefsel en de operatie dat de zwakke plek is ontstaan. Dit hoeft dus hopelijk bij jou niet het geval te zijn!!
Ik was ook heel bang op herhaling, maar gelukkig is dat niet gebeurd. Toen ik groen licht kreeg om het weer te proberen ben ik vrij snel zwanger geraakt. Het duurde wel even voordat ik er van kon genieten, het hele gebeuren heeft veel indruk gemaakt. En het vertrouwen in mijn lichaam was helemaal weg. Maar de zwangerschap liep eigenlijk heel voorspoedig en tijdens mijn tweede zwangerschap durfde ik ook meer te genieten!
Ik hoop dat je HCG snel op 0 staat en je dit kan afsluiten! En dat de weg dan weer helemaal vrij is voor een gezonde zwangerschap?!!
Grtjs
 
@gebruiker10104614; ik hoop dat je dit nog leest. Ik ben nu een tijdje verder en het gaat goed. Na 2 maanden is mijn hcg nu ongeveer 5. Op de echo is nog wel steeds weefsel te zien, het was inmiddels wel wat kleiner geworden. Ik vraag me af hoe dat bij jou ging met het rest weefsel. Zag je het langzaam kleiner worden? Ik ben best bang voor een operatie waarbij het rest weefsel verwijderd wordt omdat ik bang ben voor schade. Het maakt me wel rustiger dat het bij jou volgens mij goed is gegaan omdat je daarna nog kinderen hebt kunnen krijgen. Hoe is de operatie bij jou gegaan en de tijd daarna? 
Groet!
 
Wat toevallig. Ik zit nu nog in Thailand en heb afgelopen woe een cornuale zwangerschap gehad met bijna een dodelijke afloop. 
In feb 2 hydrosalpinxen ontdekt tijdens iui 1. In apr operatie. Rechter eileider verwijderd en de rechter afgeclipt omdat deze te verkleefd zat met eierstok. 4 juni punctie ivf 1 en 7 juni verse terugplaatsing. Op do 20 juni kreeg ik een bloeding zonder krampen, stolsels of slijm. Deze duurde uiteindelijk 3 dgn. Ik dacht poging mislukt. Toch vr de 21e bloed moeten laten prikken en hcg was 105. Moest rekening houden met vroege miskraam. Op ma de 24, een dag voor vertrek, nog een keer bloedprikken en hcg was gestegen naar 280 maar was niet hoog genoeg. Ik mocht naar Thailand en op de 4e weer bellen als ik terug zou zijn voor een echo. Ik was dag op vertrek 5 wkn zwanger.
Tijdens de week in Thailand ging alles goed. Geen bloedingen of krampen. Wel zeer pijnlijke borsten. Ik kreeg weer wat hoop. Op woe de 3e, dag van vertrek, net na opstaan kreeg ik krampen. Ik dacht iets verkeerds gegeten aangezien ik 's nachts wat diarree had. De rit naar de luchthaven duurde een uur en de pijn werd alleen maar erger. Ik barstte in tranen uit en zei tegen m'n moeder dat ik zo niet kon vliegen. Eenmaal op de luchthaven een dokter bijgehaald. Ik kon toen al niet meer zitten. Zij hebben me met gillende sirenes af laten voeren naar een internationaal ziekenhuis in Phuket stad. Daar aangekomen ben ik 3x flauwgevallen. Mn bloeddruk zakte naar de 70 en het werd kritiek. Bij een inwendige echo zagen ze veel bloed. Mn eileider was geknapt. In eerste instantie vermoedde ze dus een normale BBZ in m'n linker afgeclipte eileider. Misschien is het in een klein stompje gaan zitten. Ik kreeg toen ineens zoveel pijn dat ik heb gegild. Ze hebben me toen met spoed afgevoerd naar de OK. Uiteindelijk bleek ik aan de rechterkant een cornuale zwangerschap te hebben en deze is in zijn geheel verwijderd en m'n baarmoeder is hersteld. 
Heb uiteindelijk 3 dgn in het ziekenhuis gelegen en heb goede pijnstilling gehad en ben zeer goed verzorgd. Mn moeder mocht op m'n kamer blijven en slapen. Nu in een hotel en woe controle en hopelijk do weer naar huis. In NL mag ik de 18e op controle komen. De zusters vertelde me dat ik heel veel geluk heb gehad. Had ik 30 min later geweest of toch gaan vliegen dan was ik dood gegaan. Ben dan op dit moment ook niet echt verdrietig dat ik het vruchtje ben verloren. Ben gewoon heel dankbaar dat ik nog in leven ben. 
 
Hey Elsie Joy, 
Wat fijn dat het bij jou nu goed zit. Dat zal best een opluchting zijn. Ik had zelf er nooit echt over nagedacht dat een zwangerschap zo levens riskant zou zijn. Ik was zo bezig met het proberen zwanger te raken en de gehele ivf dat ik hier nooit over na heb gedacht. Ik vind een volgende poging best wel spannend en ik wil dan ook zeker wat vaker controles hebben tegen die tijd. 
Eerst maar eens m'n lichaam goed laten herstellen. Ben zo ontzettend moe. Ik heb in 3 mnd tijd dan ook 2 operaties, een ivf behandeling met zware hormonen en overstimulatie ondergaan. Niet niks dus. 
Ik mocht gewoon op vakantie idd. Moest wel alvast een nummer van een ziekenhuis opzoeken en de assistente heeft wat symptomen opgenoemd waar ik zeker op moest letten. Maar ik voelde me gewoon erg goed die week en kreeg wat hoop vanwege de pijnlijke borsten. Mijn moeder heeft een collega, en ook internet lees je veel verhalen, van mensen die gewoon soort van ongesteld worden tijdens een zwangerschap of gewoon lage hcg aanmaken. Bij mij is dus ook geen belletje gaan rinkelen dat het ook mis kon gaan. Tot die ene dag en het was gewoon pats boem. Niet dat ik van tevoren al wat symptomen kreeg ofzo. Het was gewoon geheel uit het niets. Heb zoveel geluk gehad want een zuster vertelde me dat als ik 30 min later was gekomen dat ik dan was overleden. Dat komt erg hard aan. 
Woensdag nog op controle en hopelijk donderdag naar huis. 
Ik hoop van harte dat het bij jou gewoon goed blijft gaan en dat je over een paar mnd een lief en gezond kindje in je armen mag houden. Het is je ook zo gegund!!
Gr. Marina 
 
Terug
Bovenaan